Zebur 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Киришли саз гуралында. Давудың мезмуры.

² Эй, мени хаклы чыкарян Худайым! Маңа җогап бер чагыранымда. Маңа гиңлик бердиң дарыганымда, маңа мерхемет эт-де, дилегиме гулак гой.

³ Эй, ынсан огуллары! Хачана ченли сиз маңа ыснат гетирҗек? Хачана ченли пуч зады сөйүп, сиз ялана эерҗек? Села

⁴ Эмма билип гоюң: Реб Өзи үчин садык адамы сайлап гояндыр. Реб мени эшидйәр чагыранымда.

⁵ Гахарланып, гүнә галмаң сиз, Дүшегиңизде ойланың, үмсүм болуң сиз. Села

⁶ Догры гурбанлыклары хөдүрләң, Реббе бил баглаң.

⁷ «Ким бизе ягшылык эдер?» диййәнлер көпдүр. Я Реб, йүзүңиң нуруны үстүмизе сач!

⁸ Хасыл, тәзе шерап бол боланда багтдыр, йөне йүрегиме берен шатлыгың мундан-да көпдүр.

⁹ Мен аркайын ятян хем-де уклаян; чүнки диңе Сен, я Реб, мени аманлыкда яшадяң.