Zebur 35 - Мукаддес Китап

35‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Реббиң гулы Давудың мезмуры.

² Эрбет адамың этмиши йүрегинде сесленйәр, Ол Худайдан асла горкмаяр.

³ Чүнки гүнәсини тапып, оны йигренеринден, җуда хошдур онуң гөвни өзүнден.

⁴ Агзының сөзлери – бетлик хем хиле, пайхасланып, ягшылык этмеги хич ислемейәр.

⁵ Дүшегинде яманлык этмегиң ёлларыны ойлаяр, бет ёла дүшйәр, оны асла йигренч саймаяр.

⁶ Я Реб, гөклере етйәр Сениң сөйгиң, булутлара етйәр вепадарлыгың.

⁷ Сениң догрулыгың белент даглар дей, Сениң адалатлы хөкүмлериң дүйпсүз чуңлук дей. Я Реб, Сен ынсаны, хайваны халас эдйәрсиң.

⁸ Эй, Худай, садык сөйгиң ненең гымматлы! Сениң ганатларыңың саясы ынсан огулларына пена боляндыр.

⁹ Өйүңиң нәз-ныгматындан дойярлар; Сен олары Өз леззет деряңдан гандыряң.

¹⁰ Чүнки яшайшың гөзбашы Сенде, биз нур гөрйәрис Сениң нуруңда.

¹¹ Сени танаянлара довам этдир садык сөйгиңи, йүреги догрулара – догрулыгыңы.

¹² Текепбириң аягы мени басгыламасын, эрбет адамларың эли мени ковмасын.

¹³ Беткәрлер ол ерде йыкылдылар, ере язылдылар, галып билмейәрлер.