Zebur 30 - Мукаддес Китап

30-нҗы мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Давудың мезмуры.

² Я Реб, мен Сени пена эдинйәрин, мени хич хачан утанҗа гойма; догрулыгың билен халас эт мени.

³ Маңа гулак гой, тиз етиш мениң дадыма; бол Сен мени пеналаян бир гая, халас болмагым үчин бир мәкәм гала.

⁴ Чүнки мениң гаям хем галам Сенсиң; Өз адың хатырасына ёл гөркез маңа, мени угрукдыр.

⁵ Маңа гурлан тордан Сен мени чыкар, чүнки Сен мениң пенамсың.

⁶ Сениң элиңе табшырярын мен өз рухумы; мени халас этдиң, я Реб, хакыкатың Худайы.

⁷ Йигренйәрин дерексиз бутлара сыгынянлары; мен диңе Реббе баглаян били.

⁸ Бегенип шатланарын садык сөйгиңе, чүнки Сен мушакгат халымы гөрдүң, җанымың чекйән дердини билдиң;

⁹ табшырмадың мени душман элине; дуруздың аякларымы гиң ерде.

¹⁰ Я Реб, маңа мерхемет эйле, себәби мен хасрат ичинде; гайгы-гамдан яңа гөзүм күтелди; мениң җаным хем-де багрым гурады.

¹¹ Өмрүм соңланып баряр гам-гусса билен; йылларым-да дат-перят билен; гүнәм зерарлы кувватым гачды хем-де мениң сүеклерим гурады.

¹² Йүзүгара болдум әхли ягыларыма, ылайта-да өз гоңшуларыма; бетнышан болдум мен танышларыма; көчеде гөрйәнлер менден гачярлар.

¹³ Мерхум дек унудылдым мен; бир дөвлен күйзә өврүлендирин.

¹⁴ Чүнки көплериң яманламасыны эшидйәрин мен, маңа гаршы дилдүвшүк гуранларында, җаныма каст этмекчи боланларында, төверек-дашымы горкы гаплаяр.

¹⁵ Эмма, я Реб, Саңа бил баглаярын мен; Мен диййәрин: «Сенсиң мениң Худайым».

¹⁶ Өмрүмиң гүнлери Сениң элиңде; халас эт мени ягыларымың хем-де мени ызарлаянларың элинден.

¹⁷ Сач йүзүңиң нуруны бендәң үстүне; садык сөйгиң билен мени халас эт.

¹⁸ Я Реб, мени утанҗа гойма, чүнки Сени чагырярын мен; гой, эрбетлер утанҗа галсын; өлүлер дүнйәсине инип, гой, олар дымсын.

¹⁹ Текепбирлик хем-де кемситме билен догры ынсана сөгйән ялан диллер лал болсун.

²⁰ Сениң ягшылыгың ненеңси улы! Өзүңден горкянлар үчин саклаяң оны; адамзат өңүнде Саңа бил баглаянлара эдйәрсиң Сен бу ягшылыгы.

²¹ Сен ынсан дилдүвшүклеринден олары Өз хузурың саясында гизлейәң; диллериң давалашмагындан чадырың ховпсузлыгында саклаяң.

²² Реббе алкыш болсун! Чүнки Ол дашы габалан шәхерде маңа аҗайып сөйгүсини гөркезди.

²³ Өз ховсаламда шейле ойладым: «Мен Сениң назарыңдан ташландым». Йөне Саңа перят эден вагтымда Сен дады-перятларымы эшитдиң.

²⁴ Эй, Реббиң әхли садыклары, сөйүң сиз Оны! Реб гораяр Өзүне вепадарлары, долы җеза берйәр текепбирлик эдйәне.

²⁵ Эй, Реббе умыт баглаянларың бары, батыр болуң, кувватлансын йүреклериңиз!