Zebur 145 - Мукаддес Китап

145‑нҗи мезмур

¹ Реббе шан-шөхрат болсун! Ребби шөхратландыр, эй, мениң җаным!

² Мен өмүрбойы Ребби шөхратландырарын, демим барка Худайыма нагма айдарын.

³ Шазадалара, ынсан оглуна хич бил багламаң, чүнки олар халас этмейәр.

⁴ Оларың җаны чыкып, топрага гайдып баранда, шол гүнүң өзүнде ниетлери пуч боляр.

⁵ Ненең багтлы Якубың Худайына даянян, онуң Худайы Реббе умыт баглаян!

⁶ Ери, гөги, деңзи ве олардакы әхли җанлы-җандарлары ярадан Олдур, садыклыгы эбеди саклаян Олдур.

⁷ Ол эзиленлериң хакыны алып берйәндир, ачлара нан берйән Олдур, Реб есирлери бошадяр.

⁸ Реб көрлериң гөзүни ачяр, Реб бүкүленлери дикелдйәр, Реб догры ынсанлары сөййәр.

⁹ Реб гелмишеклери гөзден салмаяр, дул хатынлары, етимлери голдаяр, эмма эрбетлериң ёлуны вейран эдйәндир.

¹⁰ Реб хөкүм сүрер эбеди, эй, Сион, сениң Худайың – несиллербойы. Реббе шан-шөхрат болсун!