Zebur 118 - Мукаддес Китап

118‑нҗи мезмур Алеф

Алеф

¹ Кәмил ёлдан йөрейәнлер, Реббиң канунына гөрә яшаянлар багтлыдыр!

² Онуң дүзгүнлерини саклаянлар, тутуш калбы билен Оны агтарянлар багтлыдыр!

³ Олар нәхак иши этмейәр, олар Онуң ёлларындан йөрейәр.

⁴ Буйрукларыңы ыхласлы берҗай этмеги, Сен эмр этдиң.

⁵ Парзларыңы берҗай эдерим ялы, хернә үйтгемеседи мениң ёлларым.

⁶ Шонда табшырыкларыңа назар саланымда, мен утанмарын.

⁷ Адалатлы хөкүмлериңи өвренен чагым, пәк йүрекден Саңа өвги айдарын.

⁸ Сениң парзларыңы берҗай эдерин, бүтинлей терк этмегин мени.

Бет

Бет

⁹ Яш ынсан ёлуны нәдип пәк саклап билер? Оны Сениң сөзүңе гөрә горамак билен.

¹⁰ Сени агтарярын тутуш йүрегим билен, мени табшырыкларыңдан азашдырма Сен.

¹¹ Саңа гаршы гүнә этмәйин дийип, Сениң вадаңы йүрегимде аяп сакладым.

¹² Я Реб, Саңа алкышлар болсун! Маңа өврет Сен Өз парзларыңы.

¹³ Агзыңдан чыкан адалатлы хөкүмлериң барыны, мен дилим билен ыглан эдйәрин.

¹⁴ Сениң дүзгүнлериңден леззет алярын, гөйә әхли байлыга эе болан ялы болярын.

¹⁵ Буйрукларың барада мен ойланарын, Сениң ёлларыңа дыкгат берерин.

¹⁶ Парзларыңдан леззет аларын, Сениң сөзүңи мен унутмарын.

Гимел

Гимел

¹⁷ Яшап, сөзүңи саклап билерим ялы, Сен бендәңе эт җомартлыгы.

¹⁸ Кануныңың аҗайыплыгыны гөрерим ялы, Сен ач мениң гөзлерми.

¹⁹ Мен бир гелмишек ериң йүзүнде, Өз табшырыкларыңы гизлеме менден.

²⁰ Адалатлы хөкүмлериңе болан күйсегим, элмыдама пагыш-пара эдйәр мениң йүрегим.

²¹ Сен кәейәрсиң табшырыкларыңдан азашанлара: текепбирлере хем-де лагнатлылара.

²² Утанч билен бетнамлыгы Сен менден айыр, чүнки дүзгүнлериңи мен сакландырын.

²³ Хөкүмдарлар отурып, маңа гаршы дил бирикдирйәр, бендәң болса парзларың барада ой-пикире батяр.

²⁴ Сениң дүзгүнлериң – кейпикөклүгим, олар мениң – геңешдарларым.

Далет

Далет

²⁵ Мениң җаным гара ере япышяр, Өз сөзүңе лайыклыкда маңа бер өмри.

²⁶ Мен беян эденимде өз ёлларымы, Сен маңа бердиң җогабы; өврет маңа Өз парзларыңы.

²⁷ Маңа дүшүндир Өз дүзгүнлериңиң ёлуны, аҗайып ишлериң барада мен ойланайын.

²⁸ Гайгы-гамдан яңа җаным басыляр, Өз сөзүңе лайыклыкда маңа кувват бер.

²⁹ Ялан ёллары менден узак эт, мерхеметиң билен маңа кануныңы өврет.

³⁰ Вепалылык ёлуны мен сайлап алдым, Сениң адалатлы хөкүмлериңи өңүмде гойдум.

³¹ Я Реб, дүзгүнлериңден мәкәм япышдым, Сен мени утанҗа гойма.

³² Табшырыкларыңың ёлундан ылгаярын мен, чүнки Сен калбымың дүшүнҗесини гиңелтдиң.

Хе

Хе

³³ Я Реб, парзларыңың ёлуны өврет, мен оны ахыра ченли сакларын.

³⁴ Маңа дүшүнҗе бер кануныңы берҗай эдерим ялы, оны тутуш йүрегим билен сакларым ялы.

³⁵ Табшырыкларыңың ёлундан Сен мени йөрет, чүнки мен ондан алярын леззет.

³⁶ Диңе өз бәхбидими арамаз ялы, Өз дүзгүнлериңе тарап өвүр йүрегими.

³⁷ Бош хысырдылардан сов гөзлерими, Өз ёлларыңда маңа бер яшайышы.

³⁸ Өзүңден горкянлара бердиң ваданы: мен-бендәң бабатда хем тассыкла оны.

³⁹ Менден сов горкян масгаралыгымы, чүнки Сениң адалатлы хөкүмлериң ягшыдыр.

⁴⁰ Җан-тенден күйсейәрин буйрукларыңы, Өз догрулыгыңда маңа бер яшайышы.

Вав

Вав

⁴¹ Я Реб, Өз берен вадаңа гөрә, садык сөйгиң гелсин, халас эт мени.

⁴² Шонда өзүми яңсыланлара җайдар җогап берерин, чүнки Сениң сөзүңе бил баглаяндырын.

⁴³ Хакыкат сөзүни бүтинлей алма агзымдан, чүнки адалатлы хөкүмлериңе умыт баглаяндырын.

⁴⁴ Мен дынгысыз, бакы, эбеди Сениң кануныңы берҗай эдерин.

⁴⁵ Мен Сениң буйрукларыңы агтардым, шонуң үчин эрканалыкда гезерин.

⁴⁶ Шаларың өңүнде дүзгүнлериңи айдарын, хич утанмарын.

⁴⁷ Сениң табшырыкларыңдан леззет алярын, чүнки олары мен сөййәндирин.

⁴⁸ Табшырыкларыңы сөйүп, олара тарап эллерими герйәрин, парзларың барада оя батярын.

Зайин

Зайин

⁴⁹ Өз бендәңе берен сөзүңи ятла, ол аркалы умыт беренсиң маңа.

⁵⁰ Ол дарыган гүнүмде мениң теселлим, чүнки Сениң вадаң маңа яшайыш берйәр.

⁵¹ Текепбирлер мени көп яңсылаяр, шонда-да кануныңдан йүз өвүрмейән.

⁵² Гадымы адалатлы хөкүмлериң барада ойлананымда, я Реб, мен тапярын теселли.

⁵³ Кануныңы терк эдйән эрбетлери гөренимде, гахар-газап гуршаяр мени.

⁵⁴ Гелмишек болуп яшан хер бир еримде, Сениң парзларың айдымым болды.

⁵⁵ Я Реб, Сени гиҗесине мен ятлаярын, Сениң кануныңы берҗай эдйәрин.

⁵⁶ Мен шейле дурмушы амал эдйәрин: буйрукларыңы берҗай эдйәрин.

Хет

Хет

⁵⁷ Реб – мениң пайым Сениң сөзүңи сакламагы мен вада этдим.

⁵⁸ Тутуш калбым билен Саңа ялбарярын: «Өз вадаңа гөрә, маңа мерхемет эйле».

⁵⁹ Өз ёлларым барада ойлананымда, гадамымы дүзгүнлериңе тарап өвүрдим.

⁶⁰ Табшырыкларыңы берҗай этмеклик үчин алңасап, олары гиҗикдирмедим.

⁶¹ Эрбетлериң танаплары маңа дузак болса-да, Сениң кануныңы мен унутмадым.

⁶² Сениң хөкүмлериң адалатлыдыгы үчин, яры гиҗе туруп, Саңа өвги айдярын.

⁶³ Сенден горкянларың барына, буйрукларыңы берҗай эдйәнлериң барына хемра болярын.

⁶⁴ Я Реб, ериң йүзи садык сөйгиңден долы, маңа өврет Өз парзларыңы.

Тет

Тет

⁶⁵ Я Реб, вадаңа гөрә, Өз бендәңе этдиң Сен ягшылыгы.

⁶⁶ Маңа өврет пайхас билен билими, чүнки табшырыкларыңа мен иман этдим.

⁶⁷ Эҗир чекмезден өң мен азашыпдым, эмма инди Сениң сөзүңи берҗай эдйәрин.

⁶⁸ Сен ягшысың, эдйәрсиң ягшылыклары, маңа өврет Өз парзларыңы.

⁶⁹ Текепбирлер маңа мыҗабат атяр, мен болса тутуш калбым билен буйрукларыңы берҗай эдйәрин.

⁷⁰ Оларың йүреклери даша өврүлди, хич зат дуймаяр, мен болса кануныңдан леззет алярын.

⁷¹ Сениң парзларыңы өвренмек үчин, эҗир чекеним маңа ягшылык болды.

⁷² Сениң агзыңың сөзлән кануны маңа мүңлерче алтын-күмүшден говы.

Ёд

Ёд

⁷³ Сениң эллериң мени ярадып, маңа дурк берди, табшырыкларыңы өвренерим ялы бер дүшүнҗәни.

⁷⁴ Сенден горкянлар мени гөрүп шатланар, чүнки Сениң сөзүңе умыт багладым.

⁷⁵ Я Реб, билйәрин: адылдыр Сениң хөкүмлериң, вепалылыгың себәпли маңа эҗир чекдирдиң.

⁷⁶ Өз бендәңе берен вадаңа гөрә, садык сөйгиң маңа теселли болсун.

⁷⁷ Рехим эт, гой, мен яшайын чүнки кануның – кейпикөклүгим.

⁷⁸ Текепбирлер, гой, утанҗа галсын, чүнки олар нәхак ере шылтак атдылар, мен болса буйрукларың барада оя батарын.

⁷⁹ Сенден горкянлар дүзгүнлериңи билери ялы, гой, олар маңа өврүлсин.

⁸⁰ Утанҗа галмазым ялы, калбым парзларыңда, гой, кәмил болсун.

Каф

Каф

⁸¹ Халас эдишиңе интизар болуп, җаным өртенйәр, мен Сениң сөзүңе умыт баглаян.

⁸² Сениң вадаңа интизар мениң гөзлерим, «Хачан теселли берерсиң?» дийип сораян.

⁸³ Түсседен заяланан мешик дей болдум, эмма Сениң парзларыңы мен унутмадым.

⁸⁴ Сениң бендәң гарашмалы хачана ченли? Аңтайҗыларыма хачан чыкарҗак Сен хөкүмиңи?

⁸⁵ Текепбирлер маңа чукур газдылар, олар Сениң кануныңа гөрә яшамаярлар.

⁸⁶ Сениң табшырыкларыңың бары ыгтыбарлыдыр, маңа көмек эт, олар нәхак ере азар берйәрлер.

⁸⁷ Олар мени тас ёк эдипди ериң йүзүнден, шонда-да буйрукларыңы мен терк этмедим.

⁸⁸ Агзыңың дүзгүнлерини саклап билерим ялы, Өз садык сөйгиңде маңа бер яшайышы.

Ламед

Ламед

⁸⁹ Я Реб, Сениң сөзүң гөклерде бакы беркарар болды.

⁹⁰ Вепалылыгың довам эдйәр несиллербойы, Сен дүнйәни гурдуң, ол хем мәкәм дур.

⁹¹ Әхли зат шу гүне ченли беллейшиң дек дур, чүнки олар Саңа гуллук эдйәрлер.

⁹² Эгер кануның кейпикөклүгим болмадык болса, ёк болуп гидердим гайгы-гамымда.

⁹³ Асла унутмарын буйрукларыңы, чүнки олар аркалы маңа яшайыш бердиң.

⁹⁴ Мен Сениңки, мени халас эт, чүнки буйрукларыңа бердим мен дыкгат.

⁹⁵ Эрбетлер мени ёк этҗек болуп, букуда ятяр, мен болса дүзгүнлериң барада пикире батян.

⁹⁶ Гөрдүм әхли кәмилликлериң чәклидигини, эмма Сениң табшырыкларың ченденаша гиң.

Мем

Мем

⁹⁷ Сениң кануныңы җуда сөййәрин! Ол узаклы гүн мениң ойланмаларым.

⁹⁸ Сениң табшырыгың мени душмандан пайхаслы эдйәр, чүнки ол элмыдама мениң аңымда.

⁹⁹ Әхли халыпаларымдан пайхаслы болдум, чүнки Сениң дүзгүнлериң – ойланмаларым.

¹⁰⁰ Яшулулардан-да көп аңлаяндырын, чүнки буйрукларыңы берҗай эдйәрин.

¹⁰¹ Сениң сөзүңи сакламак үчин, әхли яман ёлдан мен гача дурдум.

¹⁰² Сениң хөкүмлериңден йүз өвүрмедим, чүнки маңа Сен тәлим бердиң.

¹⁰³ Сениң вадаң маңа нәхили сүйҗи! Ол агзыма балдан-да сүйҗи!

¹⁰⁴ Буйрукларың аркалы болдум пайхаслы, шонуң үчин йигренйәрин хер ялан ёлы.

Нун

Нун

¹⁰⁵ Сениң сөзүң – чыра аякларыма, ол – ягтылык мениң ёдама.

¹⁰⁶ Адалатлы хөкүмлериңи берҗай эдерин дийип, мен касам этдим ве берҗай этдим.

¹⁰⁷ Мен җебир-җепалар чекдим; Я Реб, Өз вадаңа гөрә бер яшайышы.

¹⁰⁸ Я Реб, гурбанлык хөкмүнде кабул эт алкышларымы хем-де өврет маңа адалатлы хөкүмлериңи.

¹⁰⁹ Җаным дынгысыз ховп астында болса-да, Сениң кануныңы унутмаярын.

¹¹⁰ Эрбетлер маңа дузак гурса-да, Сениң буйрукларыңдан азашмаярын.

¹¹¹ Сениң дүзгүнлериң – бакы мирасым, чүнки олар мениң йүрек шатлыгым.

¹¹² Сениң парзларыңы берҗай этмеги йүрегиме дүвдүм бакы, ахыра ченли.

Самех

Самех

¹¹³ Икийүзлүлери мен йигренйәрин, Сениң кануныңы болса сөййәрин.

¹¹⁴ Сен мениң гизленйән ерим хем-де галканым, мен Сениң сөзүңе умыт баглаярын.

¹¹⁵ Эй, беткәрлер, менден айрылың, мен Худайымың табшырыкларыны берҗай эдейин.

¹¹⁶ Вадаңа гөрә мени сөйгетле, гой, мен яшайын, өз умыдымдан хич утанмайын.

¹¹⁷ Маңа даянч бол, халас болайын, парзларыңа элмыдама дыкгат берейин.

¹¹⁸ Парзларыңдан азашанлары Сен рет эдйәрсиң, чүнки оларың хилеси пучдур.

¹¹⁹ Чөп-чөр кимин ташлаярсың ер йүзүндәки әхли эрбетлери, шоңа үчин мен сөййәрин дүзгүнлериңи.

¹²⁰ Сениң вехимиңден титрейәр теним, мен горкярын хөкүмлериңден.

Айин

Айин

¹²¹ Адалатлы ве хак ишлери этдим, мени сүтемкәрлеримиң элине берме.

¹²² Кепиллендир Өз бендәңиң абаданлыгыны, текепбирлер эзмесин мени.

¹²³ Халас эдишиңе, догры вадаңың берҗай болмагына мениң гөзлерим интизар галды.

¹²⁴ Бендәңе садык сөйгиңде гара, парзларыңы өврет Сен маңа.

¹²⁵ Мен Сениң бендәң, пайхас бер маңа, акыл етирейин дүзгүнлериңе.

¹²⁶ Инди Реббиң херекет этмели вагты, чүнки ынсанлар боздулар Сениң кануныңы.

¹²⁷ Мен велин алтындан, сап алтындан-да көп сөййәрин Сениң табшырыкларыңы.

¹²⁸ Догры сайярын әхли буйрукларыңы, йигренйәрин хер ялан ёлы.

Пе

Пе

¹²⁹ Аҗайыпдыр Сениң дүзгүнлериң, шонуң үчин олары берҗай эдйәрин.

¹³⁰ Сөзлериңиң беяны ягтылык берйәр, сада ынсанлара дүшүнҗе берйәр.

¹³¹ Табшырыкларыңа болан күйсегден яңа, агзымы ачамда-да, хова етмейәр маңа.

¹³² Адыңы сөййәнлере эдишиң ялы, назар салып, маңа мерхемет эйле.

¹³³ Өз вадаңа гөрә мәкәм эт әдимлерими, хич бир яманлык үстүмден хөкүм сүрмесин.

¹³⁴ Ынсан сүтеминден азат эт мени, мен Сениң буйрукларыңы берҗай эдейин.

¹³⁵ Бендәңиң үстүне сач йүзүң нуруны, маңа өврет Өз парзларыңы.

¹³⁶ Гөзлеримиң яшы сил дейин акяр, чүнки ынсанлар кануныңы берҗай этмейәр.

Тсади

Тсади

¹³⁷ Я Реб, Сен – догры, Сениң хөкүмлериң хем адалатлы.

¹³⁸ Сениң буйран дүзгүнлериң адыл хем-де җуда вепалы.

¹³⁹ Ыхласым мени якып-яндыряр, чүнки душманларым унудяр Сениң сөзүңи.

¹⁴⁰ Сениң вадаң өрән ыгтыбарлыдыр, Сениң бендәң оны сөййәндир.

¹⁴¹ Әсгерилмән, кемсидилсем-де, унутмаярын буйрукларыңы.

¹⁴² Сениң догрулыгың – бакы догрулык, Сениң кануның хем хак.

¹⁴³ Мушакгат ве күлпет үстүме инди, шонда-да табшырыкларыңдан леззет алярын.

¹⁴⁴ Сениң дүзгүнлериң догры асырларбойы, маңа пайхас бер, гой, мен яшайын.

Коф

Коф

¹⁴⁵ Тутуш йүрегим билен перят эдйәрин, Я Реб, маңа җогап бер, мен парзларыңы берҗай эдейин.

¹⁴⁶ Сени чагырярын, мени халас эт, дүзгүнлериңи берҗай эдейин.

¹⁴⁷ Гүн догманка туруп, перят эдйәрин, Сениң сөзүңе умыт баглаярын.

¹⁴⁸ Сениң вадаң барада ойланмак үчин, гөзлерим узаклы гиҗәни оя гечирди.

¹⁴⁹ Өз садык сөйгиңе гөрә эшит сесими, я Реб, адалатыңа гөрә маңа бер яшайышы.

¹⁵⁰ Мени яман ниет билен ызарлаянлар якына гелди, олар Сениң кануныңдан узакдадырлар.

¹⁵¹ Эмма Сен якынсың, я Реб. Сениң табшырыкларың әхлиси хакдыр.

¹⁵² Билйәрдим озалдан бәри: Сениң дүзгүнлериң бакы беркарар.

Реш

Реш

¹⁵³ Җебир-җепамы гөр-де, халас эт мени, чүнки унутмаян мен кануныңы.

¹⁵⁴ Хакымы алып бер, азат эт мени, вадаңа гөрә маңа бер яшайышы.

¹⁵⁵ Халас болардан узакдыр эрбетлер, чүнки олар агтармаяр Сениң парзларыңы.

¹⁵⁶ Я Реб, әгирт Сениң рехимиң, маңа адалатлы хөкүмлериңе гөрә бер яшайышы.

¹⁵⁷ Мени аңтаянлар хем-де душманларым көп, эмма шонда-да дүзгүнлериңден чыкян дәлдирин.

¹⁵⁸ Йигренч билен гараярын мен дөнүклере, олар буйрукларыңы берҗай этмейәр.

¹⁵⁹ Гөр, нәхили сөййәрин буйрукларыңы! Садык сөйгиңе гөрә бер яшайышы.

¹⁶⁰ Я Реб, хакыкатдыр Сениң сөзлериң! Адалатлы хөкүмлериңиң бары асырларбойы.

Шин

Шин

¹⁶¹ Шазадалар мени нәхак ере аңтаяр, эмма йүрегим Сениң сөзүңден горкяр.

¹⁶² Улы хазына эдинен кимин, Сениң вадаңа бегенйәрин мен.

¹⁶³ Яланы йигренип, оны неҗис сайярын, мен Сениң кануныңы сөййәрин.

¹⁶⁴ Сениң адалатлы хөкүмлериң үчин, гүнде еди гезек Сени шөхратландырярын.

¹⁶⁵ Улы абаданлык бар кануныңы сөййәнлер үчин, олар асла бүдремез.

¹⁶⁶ Я Реб, халас эдишиңе умыт баглаярын, табшырыкларыңы берҗай эдйәрин.

¹⁶⁷ Калбым берҗай эдйәр дүзгүнлериңи, мен олары җуда сөййәрин.

¹⁶⁸ Берҗай эдйәрин буйрукларыңы, дүзгүнлериңи, чүнки мениң әхли ёлларым мәлимдир Саңа.

Тав

Тав

¹⁶⁹ Я Реб, перядым, гой, Саңа етсин, Өз вадаңа гөрә маңа дүшүнҗе бер.

¹⁷⁰ Ялбарышым, гой, Саңа етсин, Өз вадаңа гөрә мени халас эт.

¹⁷¹ Дилим өвгүлер сачар, чүнки маңа парзларыңы өвретдиң;

¹⁷² дилим Сениң вадаңы нагма эдинер, чүнки табшырыкларыңың әхлиси догры.

¹⁷³ Сениң элиң маңа, гой, ярдам берсин, чүнки табшырыкларыңа табын болмагы мен карар этдим.

¹⁷⁴ Я Реб, халас эдишиңи күйсейәрин мен, Сениң кануныңдан леззет алярын.

¹⁷⁵ Гой, көңлүм яшасын, Сени шөхратландырсын, Сениң адалатлы хөкүмлериң маңа, гой, көмек берсин.

¹⁷⁶ Йитен гоюн кимин азашдым, гөзле бендәңи, чүнки табшырыкларыңы унутмаярын.