Zebur 110 - Мукаддес Китап

110-нҗы мезмур

¹ Реббе шан-шөхрат болсун! Мен догруларың меҗлисинде ве җемагатда тутуш калбым билен Реббе шүкүр эдерин.

Алеф Бет Гимел

Гимел

² Бейикдир Реббиң ишлери, олары агтаряр бар мушдаклары.

Далет Хе

Хе

³ Онуң иши дабарадан, шөхратдан долы, Онуң догрулыгы довам эдйәр эбеди.

Вав Зайин

Зайин

⁴ Ол ятдан чыкмаҗак гудратлы ишлери этди, Реб мерхеметли хем-де рехимли.

Хет Тет

Тет

⁵ Ол Өзүнден горкянлара берйәр рысгалы, эден әхти ядындадыр мүдими.

Ёд Каф

Каф

⁶ Ол халкына ишлериниң гудратыны гөркезди: миллетлериң мирасыны олара берди.

Ламед Мем

Мем

⁷ Онуң эллериниң ишлери вепалы ве адалатлы, Онуң бар буйруклары ыгтыбарлыдыр.

Нун Самех

Самех

⁸ Эллериниң ишлери беркарар эдилди асырларбойы, вепалылык ве догрулык оларың бинятлары.

Айин Пе

Пе

⁹ Реб Өз халкыны халас эйледи, Өз әхтини бакы буюрды; Онуң ады мукаддес хем-де вехимли.

Тсади Реш

Реш

¹⁰ Ребден горкмак – даналык башы, муны амал эдйәнлериң дүшүнҗелери догры. Онуң сенасы довам эдйәр асырларбойы.