Zebur 104 - Мукаддес Китап

104‑нҗи мезмур

¹ Реббе шүкүр эдиң ве сежде эдиң, халклар арасында Онуң ишлерини җар эдиң.

² Оңа нагма айдың, Оны шөхратландырың, әхли гудратлы ишлери барада сиз гүррүң бериң.

³ Реббиң мукаддес ады билен магтаның; Оны агтарянларың йүреги шатлыкдан долсун.

⁴ Реббе, Онуң кувватына сыгының, дынгысыз Онуң хузурыны агтарың.

^5-6 Эй, Реббиң бендеси Ыбрайымың зүряды, Онуң сайланлары – Якубың несли! Ятлаң Онуң гөркезен гудратларыны, мугҗызаларыны, агзындан чыкан карарларыны.

⁷ Ол – Худайымыз Реб, Ол тутуш ер йүзүне казылык эдйәр.

^8-9 Ол әхтини, мүң несле берен сөзүни, Ыбрайым билен эден әхтини, Ысхага берен Өз вадасыны элмыдама ятда саклаяр.

^10-11 Дийди: «Мен сизе Кенган юрдуны, мирасыңыза дүшен пай хөкмүнде берерин». Муны Якуба тассыклады канун хөкмүнде, Ысрайыла – мүдими әхт хөкмүнде.

¹² Шонда олар аз санлыдылар, гаты аз ве шол ерде гелмишекдилер.

¹³ Гечйәрдилер бир миллетден башга миллете, бир шалыкдан – башга шалыга.

¹⁴ Реб олары эзмәге хич ёл бермеди, шолар себәпли Ол шалара кәеди.

¹⁵ Дийди: «Сайлап-сеченлериме сиз эл дегирмәң, пыгамберлериме яманлык этмәң».

¹⁶ Шонда Реб юрда ачлык дүшүрди, Онуң әхли азыгыны вейран эйледи.

¹⁷ Өңлеринден бир адамы ёллады: Юсуп гул эдилип сатылды.

¹⁸ Онуң аякларына зынҗыр урулды, бойны демир халка салынды.

¹⁹ Реббиң айданлары берҗай болянча, Онуң сөзи Юсубы сынап барлады.

²⁰ Патыша адам иберип, оны бошатды, халкларың хөкүмдары оны азат эйледи.

^21-22 Оңа эмелдарларының үстүнден ыгтыяр берип, яшулуларына пайхас өвретсин дийип, Юсубы өз өйүне хоҗайын этди, тутуш мүлкүне хөкүмдар гойды.

²³ Онсоң Ысрайыл Мүсүре гелди, Якуп Хам юрдунда гелмишек болуп яшады.

²⁴ Реб Өз халкыны җуда көпелтди, олары душманларындан кувватлы этди.

²⁵ Худай бенделериниң җанына каст этсинлер дийип, душманларың йүрегинде Өз халкына йигренч дөретди.

²⁶ Реб оларың арасына бендеси Мусаны ве сечип-сайлан Харуныны ёллады.

²⁷ Оларың арасында гөркездилер Реббиң аламатларыны, Хам юрдунда – гудратларыны.

²⁸ Реб гараңкы дүшүрди, юрды гараңкыратды, Муса билен Харун Онуң сөзүнден чыкып билмеди.

²⁹ Ол оларың сувуны гана өвүрди. Оларың балыкларыны гырып ташлады.

³⁰ Мүсүр юрды, хатда ша отаглары-да, гурбагалардан дос-долы болды.

³¹ Реб буюрды, сиңек сүрүси гелди, чиркейлер тутуш юртларыны долдурды.

³² Ол ягыш дерегине долы ягдырды, тутуш юртларына ялынлы йылдырымлар чакдырды.

³³ Реб үзүм багларыны, инҗир агачларыны урды, юртларындакы агачлары чым-пытрак этди.

³⁴ Ол буюрды: чекиртгелер, сан-саҗаксыз ганат багламадык чекиртгелер хүҗүм эйледи.

³⁵ Олар Мүсүрдәки өсүмликлериң барыны ийди, топрагының хасылыны ювутды.

³⁶ Реб өлдүрди Мүсүрдәки новбахарлары – бар гүйч-кувватлары болан илкинҗи зүрятларыны.

³⁷ Соңра Ысрайыллары ол ерден алтын-күмүшли эдип чыкарды, оларың тирелериниң арасында бүдрән болмады.

³⁸ Олар чыкып гайдансоңлар Мүсүр бегенди, чүнки олар зерарлы үстлерине ховп-хатар абанды.

³⁹ Реб өртги хөкмүнде яйды булуды, гиҗе ышык берсин дийип – алавы.

⁴⁰ Диледилер, Ол бедене иберди, гөгүң чөрегини болелин берди.

⁴¹ Ол гаяны ярды, сув чогуп чыкды, ол чөлүстанлыкда деря дей акды.

⁴² Чүнки Өз бендеси Ыбрайыма берен мукаддес вадасыны Ол яда салды.

⁴³ Ол шатлык билен чыкарды Өз халкыны, нагма билен чыкарды сечип-сайланларыны.

^44-45 Олар Худайың парзларыны саклары ялы, Онуң канунларыны берҗай эдери ялы, башга миллетлериң юрдуны олара берди. Олар шол халкларың экинлериниң хасылыны ордулар. Реббе шан-шөхрат болсун!