Закаря 8 - Мукаддес Китап

8‑нҗи бап Реб Иерусалими дикелтмәге сөз берйәр

¹ Хөкмүрован Реббиң маңа шу сөзи аян болды:

² «Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Мен Сионы җуда габанярын, оны гахар-газап билен габанярын“».

³ Реб шейле диййәр: «Мен Сиона тарап өврүлерин ве Иерусалимде мекан тутарын. Иерусалим „Вепалы шәхер“ дийлип атландырылар. Хөкмүрован Реббиң дагы „Мукаддес даг“ дийлип атландырылар».

⁴ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Эллери хасалы гоҗалардыр кемпирлер ене-де Иерусалимиң көчелеринде отурарлар.

⁵ Шәхериң көчелери ойнап йөрен оглан-гызлардан долар».

⁶ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Шол гүнлерде халкың аман галанларының гөзүне бу мүмкин дәл ялы гөрүнсе, Маңа-да шейле гөрүнмелими? Муны Хөкмүрован Реб – Мен айдяндырын».

⁷ Хөкмүрован Реб: «Мен Өз халкымы гүндогар хем гүнбатар юртларындан халас эдерин.

⁸ Мен олары ене Иерусалиме яшамага гетирерин. Олар Мениң халкым болар, Мен оларың вепалы хем адалатлы Худайы боларын» диййәр.

⁹ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Шол гүнлерде Хөкмүрован Реббиң ыбадатханасының дүйбүниң тутулмагына гатнашан пыгамберлерден шу сөзлери эшиденлериңизиң голлары кувватлы болсун!

¹⁰ Шол гүнлерден өң ынсан үчинем, хайван үчинем пач алынмазды, гелйән-гидйәнем үчин душмандан яңа рахатлык ёкды, себәби Мен адамлары бири-бириниң гаршысына өҗүкдирипдим.

¹¹ Эмма инди Мен бу халкың аман галан бөлегине бейле этмерин. Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

¹² Тохум парахатлыкда сепилер. Үзүм агаҗы миве берер, топрак өз хасылыны эчилер, асман ягмырыны ягдырар. Мен буларың хеммесини халкың аман галан бөлегине мүлк хөкмүнде берҗек.

¹³ Эй, яхудалар хем ысрайыллар, сиз халклар арасында нәлете өврүлдиңиз. Инди Мен сизи халас эдерин, сиз ялканыш боларсыңыз. Горкмаң, голларыңыз кувватлы болсун!»

¹⁴ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Ата-бабаларыңызың гахарымы гетирендиклери үчин, Мен оларың башына бетбагтчылык гетирмеги йүрегиме дүвдүм ве пикирими үйтгетмәндим. Муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын.

¹⁵ Эмма Мен шу гүнлерде Иерусалиме хем-де Яхуда ене ягшылык этмеги йүрегиме дүвдүм. Горкмаң!

¹⁶ Сизиң этмели ишлериңиз, ине, шулардыр: бири-бириңизе диңе хакыкаты айдың, казыетде адалатлы хем парахатчылык дөредйән хөкүм чыкарың.

¹⁷ Бири-бириңизе гаршы пислик этмәң, ялан ере ант ичмекден горкуң; буларың бары Мениң йигренйән затларымдыр. Муны Реб айдяндыр».

¹⁸ Хөкмүрован Реббиң маңа шу сөзи аян болды:

¹⁹ «Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Дөрдүнҗи, бәшинҗи, единҗи хем-де онунҗы айлардакы агыз беклейән гүнлериңиз яхуда халкы үчин шатлык-шагалаң, дабаралы байрамчылыклар болар. Шоңа гөрә хакыкаты хем парахатлыгы сөйүң“».

²⁰ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Ене-де халклар ве көп шәхерлериң илаты гелер.

²¹ Бир шәхерде яшаянлар башга бир шәхере гидип, шейле диерлер: „Гелиң, Реббе ялбаралың, Хөкмүрован Реббиң гөзлегине чыкалың. Ине, мен-ә ёла дүшдүм“.

²² Энчеме халклар, гүйчли миллетлер Хөкмүрован Ребби гөзлемәге ве Реббе ялбармага Иерусалиме гелерлер».

²³ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Шол гүнлерде дүрли диллерде геплейән әхли миллетлерден он адам яхудыларың этегинден тутуп: „Өзүң билен гитмәге бизе ыгтыяр эт, себәби Худайың сениң билендигини эшитдик“ диерлер».