Закаря 7 - Мукаддес Китап

7‑нҗи бап Реб галп агыз беклемәни язгаряр

¹ Дарюшың шалыгының дөрдүнҗи йылының докузынҗы айының, ягны Кислев айының дөрдүне Закаря Реббиң шу сөзи аян болды.

² Бейтелиң халкы болса Реббе ялбармак үчин, Саресери ве Регеммелеги адамлары билен биле иберипди.

³ Шейле хем олар Хөкмүрован Реббиң ыбадатханасындакы руханыларыдыр пыгамберлеринден: «Йыллар бойы эдишимиз ялы, бәшинҗи айда агыз бекләп аглалымы?» дийип сорамалыдылар.

⁴ Шонда Хөкмүрован Реб маңа шейле дийди:

⁵ «Юрдуң әхли халкына хем-де руханыларына айт: „Етмиш йыллап бәшинҗи хем единҗи айларда яс тутуп, агыз бекләниңизде, сиз муны Мениң үчин эдипмидиңиз?

⁶ Ийип-ичениңизде, диңе өзүңиз үчин ийип-ичмейәрсиңизми?

⁷ Реббиң өңки пыгамберлериң үсти билен айдан сөзлери-де шулар дәлмиди? Шол вагтлар Иерусалим ве онуң даш-төверегиндәки галалар хениз илатлыды, парахатды. Негеп чөли билен гүнбатар байырлык-да илатлыды“».

⁸ Закаря Реббиң шу сөзи аян болды:

⁹ «Хөкмүрован Реб шейле дийди: „Адалатлы хөкүм чыкарың, бири-бириңизи сөйүң ве рехим-шепагатлы болуң;

¹⁰ дул аяла, етиме, гелмишеге я-да гарып-гасара сүтем этмәң; бири-бириңизе гаршы пислик этмәң.

¹¹ Йөне Мениң халкым бойнуёгынлык эдип, бу сөзлере гулак асмадылар, эшитмеҗек болуп гулакларыны дыкдылар.

¹² Хөкмүрован Реббиң Өз рухы аркалы өңки пыгамберлериң үсти билен иберен канундыр несихатларыны эшитмез ялы, олар доңйүрек болдулар. Шол себәпден Хөкмүрован Реббиң олара гаты гахары гелди.

¹³ Шейлеликде, Мен чагыранымда, олар гулак асмадылар, олар чагыранда Мен хем олара җогап бермедим. Муны Хөкмүрован Реб диййәр.

¹⁴ Шейдип, Мен олары танамаян-билмейән миллетлериң арасына харасат билен даргатдым. Оларың ташлап гиден юрдуны харабачылыга өвүрдим. Ол ерде җанлы-җеменде галмады; не гөзел юрт тозап галды“».