Закаря 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи бап Бәшинҗи аламат: чырадан ве зейтун агачлары

¹ Мениң билен геплешен перишде ене гелди-де, мени укудан ояран ялы эдип турузды.

² Ол менден: «Нәме гөрйәң?» дийип сорады. Мен: «Гуйма алтындан эдилен чыраданы гөрйәрин; онуң депесинде яг габы, үстүнде еди чыра, еди чыраның хер бириниң еди турбаҗыгы бар.

³ Оларың янында ики саны зейтун агаҗы бар. Оларың бири яг габының саг тарапында, бейлекиси чеп тарапында» дийип җогап бердим.

⁴ Мен перишдеден: «Җенабым, булар нәме?» дийип сорадым.

⁵ Мениң билен геплешен перишде: «Буларың нәмедигини билеңокмы?» дийип сорады. Мен: «Ёк, җенабым» дийдим.

⁶ Ол маңа шейле дийди: «Бу Реббиң Зерубабыла: „Гүйч ве зорлук билен дәл-де, диңе Мениң Рухум билен иш битирерсиң“ диен сөзи. Муны Хөкмүрован Реб диййәр.

⁷ Сен киммишиң, эй, бейик даг? Сен Зерубабылың өңүнде теп-текиз боларсың. Ол ыбадатхананың иң соңкы дашыны гойярка, халк „Не гөзел, не аҗап!“ дийип гыгырар».

⁸ Шейле хем маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

⁹ «Шу ыбадатхананың бинядыны Зерубабылың эллери тутды. Оны ахырына ченли алып гитҗек хем шонуң эллеридир». Шонда мени сизиң яныңыза Хөкмүрован Реббиң иберендигини, сен – Зерубабыл билерсиң.

¹⁰ «Еңил ишлер эден гүнүни әхмиетсиз хасапланлар Зерубабылың элиндәки шугулы гөрүп шатланарлар. Бу еди чыра Реббиң гөзүдир, олар дүнйәни айланып йөрендир».

¹¹ Мен ол перишдеден: «Онда чыраданың сагындакы хем чепиндәки ики дүйп зейтун агаҗы нәмәни аңладяр?» дийип сорадым.

¹² Ондан ене-де: «Ики алтын турбаҗыгың үсти билен алтын реңкли яг чыкарып дуран зейтун агаҗының ики шахасы нәмәни аңладяр?» дийип сорадым.

¹³ Ол менден: «Буларың нәмедигини билеңокмы?» дийип сорады. Мен: «Ёк, җенабым» дийдим.

¹⁴ Ол: «Булар башына яг чалнып сайланып, бүтин ер йүзүниң Таңрысына гуллук эдйән ики кишидир» дийип җогап берди.