Закаря 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап Реб халкыны Өзүне өврүлмәге чагыряр

¹ Дарюшың патышалыгының икинҗи йылының секизинҗи айында Ыдоның агтыгы, Берекяның оглы Закаря пыгамбериң үсти билен Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Мен – Реббиң сизиң ата-бабаларыңыза гаты гахары гелди.

³ Шонуң үчин хем олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Маңа тарап өврүлсинлер. Шонда Менем сизе тарап өврүлерин. Муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын.

⁴ Ата-бабаларыңыз ялы болмаң. Өңки пыгамберлер олара йүзленип, шуны җар этдилер: Хөкмүрован Реб яман ёлларыңыздан, пис ишлериңизден эл чекиң диййәр. Йөне олар муны диңлемедилер, Маңа гулак асмадылар. Муны Мен – Реб айдяндырын.

⁵ Ханы ата-бабаларыңыз, олар ниреде? Пыгамберлер, нәме, бакы гелдилерми?

⁶ Эмма гулларым болан пыгамберлере буйран сөзлеримдир берен дуйдурышларымы, нәме, ата-бабаларыңыз ерине етирен дәлдир өйдйәңизми? Олар тоба эдип, Хөкмүрован Реб өз тутан ёлумыза хем этмишлеримизе гөрә бизе нәме этмеги ниетлән болса, шоны хем этди дийдилер“».

Илкинҗи аламат: атлы адам

⁷ Дарюшың патышалыгының икинҗи йылының он биринҗи айының – Шебат айының йигрими биринҗи гүни Ыдоның агтыгы Берекяның оглы болан мен – Закаря пыгамбере Реббиң шу сөзи аян болды.

⁸ Агшам җүлгедәки мирт агачларың арасында дуран бир дор атлы адамы гөрдүм. Онуң еңсесинде дор, гыр хем-де ак атлар барды.

⁹ Мен: «Җенабым, булар нәме?» дийип сорадым. Мениң билен геплешип дуран перишде маңа: «Оларың нәмедигини мен саңа гөркезерин» дийди.

¹⁰ Онсоң мирт агачларың арасында дуран: «Олар Реббиң дүнйәни айланып чыкмак үчин иберенлери» дийип җогап берди.

¹¹ Соңра олар Реббиң мирт агачларының арасында дуран перишдесине: «Биз дүнйәни айландык, хава, тутуш дүнйә парахат экен» дийдилер.

¹² Реббиң перишдеси: «Эй, Хөкмүрован Реб, Сен етмиш йыллап Иерусалим билен Яхуда гахар этдиң, ене-де нәче вагтлап оларың шәхерлеринден Өз рәхметиңи гайгырҗак?» дийди.

¹³ Соңра Реб мениң билен геплешен перишдә мәхирли хем көшешдириҗи сөзлер билен җогап берди.

¹⁴ Мениң билен геплешен перишде маңа шейле дийди: «Шу хабары җар эт ве Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Мен Иерусалими, хава, Сионы җуда габанярын.

¹⁵ Мен Өз халкымы диңе еңил җезаландырмакчыдым, эмма асудалыкда бипервай отуран бу халклар оларың башына дүшен күлпети хас хем артдырдылар. Инди бу халклара Мениң гаты гахарым гелйәр“».

¹⁶ Шоңа гөрә, Реб шейле диййәр: «Мен дуйгудашлык билен Иерусалиме тарап өврүлерин. Мениң ыбадатханам шол ерде гурлар ве Иерусалими дикелтмек үчин өлчег йүпи чекилер. Муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын».

¹⁷ Шуны-да җар эдип, Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: «Мениң шәхерлерим ене болелинлиге етер. Мен-Реб Сионы ене көшешдирерин ве Иерусалими ене сайларын».

Икинҗи аламат: шахлар ве уссалар

¹⁸ Соңра мен середип дуркам, дөрт саны шах гөрдүм.

¹⁹ Өзүм билен геплешен перишдеден: «Булар нәме?» дийип сорадым. Ол: «Булар Яхуданы, Ысрайылы хем-де Иерусалими даргадан шахлар» дийип җогап берди.

²⁰ Соңра Реб маңа дөрт уссаны гөркезди.

²¹ Мен: «Олар нәме үчин гелдилер?» дийип сорадым. Реб маңа: «Бу шахлар яхуда халкының ичинден екеҗеси-де баш галдырмаз ялы, олары даргатдылар. Йөне бу уссалар шахлара ховп салып, олары дөвмәге гелдилер. Себәби бу шахлар Яхуданың гаршысына хүҗүм эдип, онуң халкыны даргатдылар» дийип җогап берди.