Ýunus 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи бап Юнус гахарланяр

¹ Юнус муңа гаты гамланды ве онуң гахары гелди.

² Ол Реббе шейле дога окады: «Я Реб, шейле болҗагыны мен өз юрдумдакам айтманмыдым нәме? Мен шол себәпден хем дессине Таршыша гачдым-а. Сениң мерхеметли, рехимли, гиң гөвүнли, садык сөйгә бай Худайдыгыңы ве җеза бермекден эл чекмәге тайындыгыңы билйәрдим ахырын.

³ Инди болса, Я Реб, мениң җанымы ал, чүнки яшанымдан өленим говудыр».

⁴ Реб оңа: «Сениң гахарланмага хакың бармы?» дийди.

⁵ Юнус шәхерден чыкды ве онуң гүндогар тарапында бир ерде дыз эпди. Шол ерде өзүне чатма дикди ве шәхере нәме боляныны гөрмек үчин, ол онуң көлегесинде отурды.

⁶ Юнусың үстүне сая салар ялы ве оны көшешдирер ялы, Бейик Худай ол ерде бир дүйп өсүмлик гөгертди. Муңа Юнусың гөвни галкынды.

⁷ Эмма эртеси гүн даңдан Худай бир гурчук иберди ве ол гурчук өсүмлиги ичинден ийип, оны гуратды.

⁸ Гүн доганда, Худай гүндогардан эпгек өвүсдирди. Гүн Юнусың депесини гайнадып башлады, онда ысгын-мыдар галмады. Ол өзүне өлүм диләп: «Яшанымдан өленим говудыр» дийди.

⁹ Худай Юнусдан: «Өсүмлик бабатда гахарланмага хакың бармы?» дийип сорады. Юнус: «Хава, хакым бар. Гахардан яңа өзүме өлүм дилейәрин» дийди.

^10-11 Шонда Реб оңа шейле дийди: «Өз зәхметиң сиңмедик, бир гиҗәниң ичинде өсүп, бир гиҗәниң ичинде-де гуран өсүмлиге сениң небсиң агыранда, сагыны-солуны сайгарып билмейән йүз йигрими мүңден агдык адама ве көп мал-гарасы болан шейле улы шәхер Ниневә Мениң ненең хайпым гелмесин?»