Ýunus 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап

¹ Шондан соң Реб улы бир балыга Юнусы ювутмагы эмр этди. Юнус үч гиҗе-гүндизләп балыгың гарнында болды.

Юнусың догасы

^2-3 Соңра Юнус балыгың гарнындан өз Худайы Реббе йүзленип, шейле дога окады: «Җебир чекенимде, я Реб, чагырдым Сени. Җогап бердиң маңа. Өлүлер диярының гойнундан чагырдым Сени, эшитдиң Сен наламы.

⁴ Чуңлуга, деңизлериң багрына ташладың мени. Гуршады сувлар мени. Әхли гүйчли толкунларың үстүмден гечди мениң.

⁵ Шонда назарыңдан ковулдым дийдим, я Реб, Сениң мукаддес ыбадатханаңы ене нәдип гөрерин дийдим.

⁶ Сув кекирдегиме гелди. Есир дүшдүм чуңлуга. Башыма чолашды деңиз отлары.

⁷ Индим дагларың дүйбүне. Гапылары бакы япылян ере дүшдүм. Йөне, эй, Худайым Реб, җанымы чуңлукдан халас этдиң.

⁸ Я Реб, җандан умыт үзенимде, Сени чагырдым. Өз мукаддес ыбадатханаңда сөзүми эшитдиң.

⁹ Пуч бутлара сыгынанлар өз вепалылыгыны терк этдилер.

¹⁰ Мен велин алкышлы айдымлар билен Саңа гурбанлык берерин. Касамымы берҗай эдерин. Гутулыш Ребдендир».

¹¹ Реб балыга эмр этди. Балык Юнусы гуры ере гусды.