Ýermeýa 51 - Мукаддес Китап

51‑нҗи бап

¹ Реб шейле диййәр: «Мен Бабылың, ягны Лебкамайың илатының гаршысына хеләклейҗи ел турзарын.

² Бабыла гелмишеклери ёлларын, оны совруп, юрдуны бош гоярлар. Бетбагтлык гүни оны хер тарапдан гуршарлар.

³ Кеманчы яйыны гурсун, совудыны гейип тайяр болсун. Бабылың яш йигитлерини гайгырмаң, әхли гошуныны бүтинлей ёк эдиң.

⁴ Өлдүриленлер бабыллылар юрдунда, яралылар онуң көчелеринде язылсын.

⁵ Оларың юрды Ысрайыл Мукаддесине гаршы гүнәлерден долы болса-да, өзлериниң Худайы Хөкмүрован Реб Ысрайыл билен Яхуданы терк этмеди.

⁶ Бабылдан гачың, хер ким җаныны халас этсин! Онуң языгы себәпли хеләк болмаң, чүнки бу Реббиң өч алҗак вагтыдыр, Бабылың алмытыны берҗек Олдур.

⁷ Бабыл Реббиң элинде бүтин дүнйәни серхош эдйән алтын пыяла киминди. Миллетлер онуң шерабындан ичдилер, мунуң үчин акылындан азашдылар.

⁸ Бабыл дуйдансыз йыкылып күл болды, онуң үчин перят эдиң! Ярасына мелхем чалың, белки-де, шыпа тапар.

⁹ Биз Бабыла шыпа берҗек болдук, йөне ол шыпа тапмады! Оны ташлаң, гиделиң! Хер ким өз юрдуна гитсин! Онуң агыр хөкүми гөклере етди, булутлара ченли бейгелди.

¹⁰ Реб бизи аклады, гелиң, Худайымыз Реббиң ишини Сионда ыглан эделиң.

¹¹ Оклары йителдиң, сагдаклары долдурың! Реб мадайларың патышаларының рухуны оярды; Онуң максады Бабылы ёк этмекдир, Реб Өз өҗүни – ыбадатханасының өҗүни алар.

¹² Бабыл галасына гаршы тугы галдырың; гөзегчилиги гүйчлендириң, сакчылар гоюң, букулары тайынлаң; чүнки Реб Бабыл илатына гаршы ниетләнини ве айданыны ерине етирди.

¹³ Эй, бол сувлар якасында, бай хазыналы ерде яшаян халк! Сениң соңуң гелди, өмүр танапың кесилди!»

¹⁴ Хөкмүрован Реб Өзүнден ант ичди: «Сени чекиртге сүрүси кимин эсгерлер билен долдурарын, олар саңа гаршы еңиш награсыны чекерлер».

¹⁵ Ери Өз гудраты билен ярадан Ребдир. Ол пайхасы билен дүнйәни беркарар этди, акылы билен гөклери яйды.

¹⁶ Ол гүрләнде, шаглаяр гөкдәки сувлар, гөтерилйәр ериң учларындан булутлар. Ягыш үчин йылдырымлар чакдыряр, аммарларындан шемал өвүсдирйәр.

¹⁷ Хер бир адам акмак хем акылсыздыр, хер зергәр ясан бутларындан уяда галар, олар ясаландыр, оларда җан ёкдур.

¹⁸ Булар бидерекдир, масгарабазлаң ишидир; җезаландыранымда олар ёк боларлар.

¹⁹ Эмма Якубың пайы бейле дәлдир, чүнки әхли затлары ярадан Худайдыр, Ысрайыл тиреси Онуң мирасыдыр, Онуң ады Хөкмүрован Ребдир.

²⁰ «Сен Мениң гүрзим – уруш ярагымсың, Мен сениң билен миллетлери гырарын, сениң билен патышалыклары вейран эдерин.

²¹ Сениң билен атлары ве чапыксуварларыны гырарын, сениң билен сөвеш арабаларыны ве арабачысыны гырарын.

²² Сениң билен эркеклери хем аяллары, гаррылардыр яшлары, огланлардыр гызлары гырарын.

²³ Сениң билен чопаны ве сүрүсини, дайханы ве ер сүрйән өкүзлерини, ёлбашчылары ве хәкимлери гырарын.

²⁴ Сионда гөзүңизиң алнында Бабыл юрдуның ве әхли бабыллыларың эден хемме яманлыкларыны өзлерине гайтарып берерин. Муны Реб айдяндыр.

²⁵ Мен саңа гаршыдырын, эй, вейран эдйән даг! Бүтин дүнйәни йыкан даг! Муны Реб айдяндыр. Элими саңа гаршы узадып, сени гаялардан ашак тогаларын, сени янан дага өврерин.

²⁶ Сенден бурч дашыны, бинят дашыны алмазлар, сен эбедилик хараба боларсың». Муны Реб айдяндыр.

²⁷ Юртда байдак дикиң, миллетлер арасында сурнай чалың, миллетлери Бабыл билен урушмага тайярлаң. Арарат, Минни ве Ашкеназ патышалыкларыны Бабылың гаршысына чагырың, онуң гаршысына серкерде белләң, үстүне чекиртге сүрүси кимин атлар ёллаң.

²⁸ Миллетлери, ёлбашчылары, хәкимлери билен бирликде мадай патышаларыны ве оларың гол астындакы әхли юртлары Бабылың гаршысына сөвеше топлаң.

²⁹ Юрт титрәп, лерзана гелйәр! Чүнки Бабыл юрдуны илатсыз хараба өвүрмек барадакы Реббиң ниети амала ашяр.

³⁰ Бабылың батырлары сөвешмекден эл чекди, өз беркитмелеринде отырлар, оларың гүйҗи гачып, хелей ялы болдулар, яшаян ерлерине от берилди, дервезелериниң килтлери дөвүлди.

³¹ Чапар үстүне чапар, хабарчы үстүне хабарчы ылгашып, Бабыл патышасына шу хабары етирдилер: «Шәхер долы басылып алынды,

³² гечелгелер эле салынды, гамышлы батгалыклара от берилди, уршуҗылара горкы аралашды».

³³ Ысрайыл Худайы Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Дөвек вагты харман ери нәхили тапбатланян болса, Бабыл гызы-да шейле эдилер. Ене аз салымдан онуң орулҗак вагты гелер.

³⁴ Бабыл патышасы Небукаднесар бизи чейнеди, бизи оврадып енҗип, бош габа өвүрди. Аждарха кимин ювутды бизи, гарныны нәз-ныгматдан дойруп, соңра бизи гусуп ташлады.

³⁵ Сионың илаты: „Маңа ве ысрайыл доганларыма эдилен зорлук Бабылың башына гелсин!“ диер. Иерусалим: „Дөкүлен ганымызың хуны, гой, бабыллылардан соралсын!“ диер».

³⁶ Мунуң үчин Реб шейле диййәр: «Мен сениң хакыңы алып берерин, сениң өҗүңи аларын, Бабыл деңзини такырадарын, чешмесини гурадарын.

³⁷ Бабыл даш үйшмеклерине, шагаллар сүренине өврүлер, ховп ве рысвачылыга дөнүп, ол ерде хич ким яшамаз.

³⁸ Бабыл халкы арслан дей арлар, арслан чагасы кимин хыңранар.

³⁹ Ишдәлери ачылан вагты болса, Мен олара мейлис гурарын. Шатланып, эбеди ука гитсинлер, хич вагт оянмасынлар дийип, олары серхош эдерин. Муны Реб айдяндыр.

⁴⁰ Олары гузы, гоч, гечи кимин союлмага иберерин.

⁴¹ Вах! Шешак басылып алынды! Вах! Бүтин дүнйәниң шөхраты эле салынды! Бабыл миллетлер арасында ховпа өврүлди!

⁴² Бабылы деңиз басды; әпет толкунлар оны бүреди.

⁴³ Онуң шәхерлери вейран болды, юрды хич ким яшамаян, хич бир ынсан гечмейән гурак бир чөле дөнди.

⁴⁴ Бабыл худайы Бели җезаландырарын, ювуданыны гусдурарын, миллетлер гайдып оңа тарап эңмезлер, Бабылың дивары йыкылар.

⁴⁵ Эй, халкым, ол ерден чык, Реббиң гахар-газабындан хеммәңиз җаныңызы халас эдиң.

⁴⁶ Юртда эшидилҗек мыш-мышлара йүрегиңиз тапдан дүшмесин, горкмаң. Бир йыл бир хабар гелер, соңракы йыл башга бир хабар. Юртда зорлук хөкүм сүрүп, бир шаның башга бир ша гаршыдыгы хакда геп-гүррүңлер яйрар.

⁴⁷ Мунуң үчин Мениң Бабылың бутларыны җезаландырҗак гүнлерим гелер. Онуң тутуш юрды утанҗа галар, җесетлери юрдуң ортасында ере серлер.

⁴⁸ Онсоң демиргазыкдан гелен ёк эдиҗи оңа хүҗүм эденде, асман, ер ве олардакы әхли зат Бабылың башына гелен затлара шатланып гыгырышар. Муны Реб айдяндыр.

⁴⁹ Эй, Ысрайылың өлдүриленлери! Тутуш ер йүзүниң өлдүриленлери үчин Бабыл-да өз гезегинде хеләк болар.

⁵⁰ Эй, гылычдан гачып гутуланлар, гидиң, сакланмаң! Ребби узак юртда ятлаң Иерусалим хакда ойланың.

⁵¹ Биз кәйинч эшиденимизде утандык. Гелмишеклер Реббиң өйүниң мукаддес ерлерине гирдилер, шонда йүзүмизи рысвалык өртди».

⁵² «Онуң бутларыны җезаландырҗак гүнлерим гелер, онуң бүтин юрдунда яралылар иңләр. Муны Реб айдяндыр.

⁵³ Бабыл гөклере чыкса-да, галасыны белент ерде беркитсе-де, Мен үстүне ёк эдиҗини ёлларын».

⁵⁴ Бабылдан гыкылык сеси эшидилйәр, ол ерден вейранчылык сеси гелйәр!

⁵⁵ Чүнки Реб Бабылы вейран эдйәр, шовхуныны басып ятыряр. Толкунлары бол сув дей гүвлейәр, галмагаллы сеслери эшидилйәр.

⁵⁶ Бабылың гаршысына хеләклейҗи чыкды, онуң батыр йигитлери эле салынды, яйлары бөлек-бөлек болды, чүнки Реб өч алян Худайдыр; онуң этмишиниң алмытыны берер.

⁵⁷ Мен онуң ёлбашчыларыны, акылдарларыны, хәкимлерини, серкерделерини, уршуҗыларыны серхош эдерин. Олар эбеди ука гидип оянмазлар. Муны ады Хөкмүрован Реб болан Патыша айдяр.

⁵⁸ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Бабылың галың диварлары ер билен егсан болар, онуң белент дервезелери якылар, халклар бидерек ере зәхмет чекерлер, миллетлериң дер дөкен зәхмети ода ташланар».

⁵⁹ Бу Яхуда патышасы Сидкияның патышалыгының дөрдүнҗи йылыды. Махсеяның агтыгы, Нерияның оглы Серая патышаның баш доландырыҗысыды. Ол Сидкия билен биле Бабыла барярка, Ермея пыгамбер оңа шу сөзи табшырыпды.

⁶⁰ Ермея Бабылың башына гелҗек әхли бетбагтлыклары, Бабыла дегишли бу сөзлериң барыны бир кагыза язды.

⁶¹ Ермея Серая шейле дийди: «Бабыла бараныңда, бу сөзлериң әхлисини халка окап бермеги унутма.

⁶² Онсоң шейле дий: „Я Реб, бу ери ёк этҗекдигиңи, онда ынсан-да, хайван-да яшамаҗакдыгыны, юрдуң эбедилик харабачылыга өврүлҗекдигини Өзүң айтдың“.

⁶³ Бу кагыздакы языланлары окап боланыңдан соң, оны бир даша баглап, Евфрат дерясының ортасына ат.

⁶⁴ Соңра шейле дий: „Бабыл-да шейдип сува батар, онуң башындан индерҗек бетбагтлыгымдан яңа, инди ол хич хачан галып билмез“». Ермеяның сөзлери шу ерде гутаряр.