Ýermeýa 5 - Мукаддес Китап

5‑нҗи бап Худайың тутуш халкы бихаялык эдйәр

¹ «Иерусалимиң көчелерине айланың, даш-төверегиңизи сынлаң, белләң! Шәхер мейданчаларында агтарың. Эгер адалаты берҗай эдип, хакыкаты гөзлейән бир адам тапсаңыз, онда Мен бу шәхери багышлайын.

² „Ребден ант ичйәрин“ дийселер-де, олар аслында ялан ере ант ичйәрлер».

³ Я Реб, Сениң назарың хакыката дикилен дәлмидир? Олары урдуң, эмма олар агыры дуймадылар. Олары хеләк этдиң, эмма олар йүз өвүрдилер догры ёлдан. Олар йүзлерини гаядан-да гаталдып, ызларына доланмак ислемедилер.

⁴ Мен шейле дийдим: «Булар бир гарып хем акмаклар; чүнки олар Реббиң ёлуны, өз Худайының кануныны билмейәр.

⁵ Мен атлы-абрайлы адамларың янына гидип, олар билен геплешейин. Олар Реббиң ёлуны, өз Худайының кануныны билйәндирлер». Эмма оларың бары бирмеңзеш болуп, боюнтырыгы дөвдүлер, йүплери гырдылар.

⁶ Шонуң үчин оларың языкларының сансыздыгы, дөнүклигиниң чөкдердиги үчин токайдан арслан чыкып, олары парчалар, чөлден бир мөҗек чыкып, олары хеләкләр. Шәхерлериниң гапдалында бир гаплаң букуда ятып, ким ол ерден даша чыкса, бөлек-бөлек эдер.

⁷ «Мундан соң Мен сени нәдип багышлайын? Чагаларың Мени терк этдилер, олар худайларындан ант ичдилер, ёгсам олар Худаям дәл. Олары дойранымда зына этдилер, топарланышып, лолуларың өйлерине гитдилер.

⁸ Олар эсрән айгыр атлар ялы болуп, херси өз гоңшусының аялына кишңейәр.

⁹ Бу затлар үчин Мен олары җезасыз галдырарынмы? Җаным бейле миллетден өч алмазмы?» Муны Реб айдяндыр.

¹⁰ «Үзүмчилигиң ичинден гечип, оны вейран эдиң, эмма бүтинлей ёк этмәң. Шахаларыны дөвүп ташлаң, олар Реббе дегишли дәлдир.

¹¹ Ысрайыл ве яхуда халклары Маңа бүтинлей бивепалык этдилер». Муны Реб айдяндыр.

¹² «Олар Реббиң айданыны рет эдип, шейле дийдилер: „Ол хич зат этмез. Бела-бетер башымыздан инмез, биз уруш я-да ачлык гөрмерис.

¹³ Пыгамберлер шемал ялыдыр, Реббиң сөзи олара аян дәлдир. Бу күлпетлер олаң өз башындан инсин!“».

¹⁴ Мунуң үчин Хөкмүрован Бейик Худай шейле диййәр: «Шейле сөзлери айдандыклары үчин, сөзлерими агзыңда алава өврерин. Бу халкы болса одун эдерин, от олары яндырып ёк эдер».

¹⁵ «Эй, ысрайыл халкы, сизиң үстүңизе узак юртдан бир миллети чоздурҗак. Ол гүйчли хем гадымы миллетдир. Сен ол миллетиң дилини билмерсиң, нәме айдянына дүшүнмерсиң. Муны Реб айдяндыр.

¹⁶ Оларың сагдагы ачык габыр ялыдыр, барысы батыр сөвешиҗилердир.

¹⁷ Олар сизиң хасылыңызы ве иймитиңизи, огул-гызларыңызы ювудып-ялмарлар. Гоюнларыңыздыр сыгырларыңызы, үзүмлериңиздир инҗирлериңизи иерлер. Сизиң бил баглаян берк галаларыңызы гылыч билен вейран эдерлер.

¹⁸ Мен хатда шол гүнлерде-де сени бүтинлей ёк этмерин. Муны Реб айдяндыр».

¹⁹ «Халк сенден: „Нәме үчин Худайымыз Реб бизе бу затлары этди?“ дийип сораса, сен олара шейле җогап бер: „Сиз Оны терк эдип, юрдуңыздакы кесеки худайлара гуллук этдиңиз. Инди сиз хем өзүңизе дегишли болмадык бир юртда кесекилере гуллук эдерсиңиз“.

²⁰ Муны Якубың неслине җар эт, яхуда халкына ыглан эт.

²¹ Эй, гөзли болуп гөрмейән, гулаклы болуп эшитмейән надан хем дүшүнҗесиз халк, инди муңа гулак ас:

²² Менден горкмарсыңызмы? Муны Реб айдяндыр. Хузурымда титрешмерсиңизми? Мен чәгәни деңзе арачәк этдим, бу эбедилик арачәк болар, хич хачан бозулмаз. Толкунлар дашса-да, үстүн чыкмаз, гүввүлдесе-де, ондан ашмаз».

²³ Эмма бу халк текепбир ве питнечи. Олар аздылар, ёлдан чыкдылар.

²⁴ Олар муны йүрекден диймейәрлер: «Гелиң, гүйз хем яз ягышларыны өз мөвсүминде ягдырян, биз үчин орак-йыгым хепделерини саклаян Худайымыз Ребден горкалың».

²⁵ Этмишлериңиз булары сизден узаклашдырды, гүнәлериңиз сизи ягшылыкдан махрум этди.

²⁶ «Мениң халкымың арасында эрбет адамлар бар. Олар гуш авламак үчин, букуда ятянлар ялы дузак гуруп, ынсанлары тутярлар.

²⁷ Гушлардан долы капаса ялы, оларың өйлери-де хиледен долы. Шейдип, олар бейгелдилер, баядылар,

²⁸ семредилер, ёгнадылар. Хетден ашды оларың бетпәллиги, чөзмедилер адалатлы етимиң давасыны, горамадылар гарыбың хич бир хукугыны.

²⁹ Бу затлар үчин Мен олары җезаландырмарынмы? Мунуң ялы миллетден, хей-де, өч алмарынмы? Муны Реб айдяндыр.

³⁰ Юртда гең хем элхенч зат болды:

³¹ пыгамберлер галп пыгамберлик эдйәрлер, руханылар оларың гөркезмеси билен доландырярлар. Мениң халкым болса муны сөййәр. Эмма бу затларың соңы геленде нәме эдерсиңиз?»