Ýermeýa 48 - Мукаддес Китап

48‑нҗи бап Мовап хакындакы пыгамберлик

¹ Мовап хакында Ысрайыл Худайы Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Небоның халына вай! Чүнки ол хараба дөнди. Кирятайым рысва болуп, басылып алынды; гала масгара болуп, вейран эдилди.

² Инди Моваба өвги айдылмаз; Хешбонда оңа гаршы дилдүвшүк гурдулар: „Гелиң, миллет болмаз ялы, оны ёк эделиң“ дийдилер. Эй, Мадмен, сениң сесиң гапылар, гылыч сени ковалар.

³ Хоронайымдан дады-перят эшидилйәр: „Харабачылык, улы вейранчылык!“

⁴ Мовап дерби-дагын болды, балаларының перяды эшидилди.

⁵ Аглай-аглай Лухыт ёлундан чыкярлар, олар Хоронайым эңңидинде вейранчылык перядыны эшидйәрлер.

⁶ Гачың! Җаныңызы халас эдиң, чөлдәки йылгын кимин болуң.

⁷ Эй, Мовап, өз эден ишлериң үчин, хазынаңа бил багланың үчин тутуларсың. Руханылары хем эмелдарлары билен Кемош сүргүн эдилер.

⁸ Реббиң айдышы ялы, әхли шәхере хеләклейҗи дөкүлер, бир шәхер-де гутулмаз, җүлге ёк болар, дүзлүк бербат болар.

⁹ Мовап топрагына дуз дөкүң, ол хөкман вейран эдилер; онуң шәхерлери-де юмрулып, ол ерде хич ким яшамаз.

¹⁰ Нәлет болсун Реббиң ишине ялталык эдйәне, Онуң гылыҗыны ган дөкмекден саклаяна!

¹¹ Мовап яшлыгындан рахат яшады, ол хич хачан сүргүн эдилмеди. Чайкалмадык ал-элван шерап дей ол гапдан-габа бошадылмады. Шейдип, тагамы өзүнде галды, өзүниң хошбой ысыны йитирмеди.

¹² Эмма оны гапдан-габа бошатҗак адамлары иберҗек гүнлерим гелер. Муны Реб айдяндыр. Оны дөкерлер, онуң гапларыны бошадарлар, күйзелерини бөлек-бөлек эдерлер.

¹³ Ысрайыл халкы бил баглан Бейтелинден нәхили утанан болса, Мовап-да өз худайы Кемошдан утанар.

¹⁴ Сиз нәдип: „Биз эдермен хем гүйчли уршуҗыдырыс“ дийип билйәрсиңиз?

¹⁵ Мовап вейран эдилер, шәхерлери басылып алнар. Сайлама йигитлери өлдүрилмек үчин иберилди. Муны ады Хөкмүрован Реб болан Патыша айдяр.

¹⁶ Мовабың хеләкчилиги голайлап гелйәр, онуң мушакгаты гыссанып гелйәр.

¹⁷ Эй, онуң төверегинде яшаянлар, онуң адыны танаянлар, оңа яс тутуп: „Вах, гудратлы хаса, шөхратлы таяк нәдип дөвүләйди!“ дийиң.

¹⁸ Эй, Дибон галасында яшаян халк, шан-шөхратдан дүш-де, гурак ерде отур, чүнки Мовабы вейран эдиҗи сениң үстүңе чозуп, галаларыңы вейран эдер.

¹⁹ Эй, Арогерде месген тутан, ёлуң якасында дур-да, серет. Гачан эркекден ве гутулан аялдан: „Нәме болды?“ дийип сора.

²⁰ Мовап масгара болды, ол дерби-дагын эдилди. Перят эт ве агла! Мовабың вейран боландыгыны Арнонда ыглан эт.

²¹ Текизликдәки шәхерлере – Холона, Яхса, Мейпагада;

²² Дибона, Небо, Бейтдиблатайыма;

²³ Кирятайыма, Бейтгамула, Бейтмегона;

²⁴ Кериёта, Босра ве Мовабың узакдакы ве голайдакы әхли галаларына хөкүм гелди.

²⁵ Мовабың гүйч-кувваты гачды, гудраты кесилди. Муны Реб айдяндыр.

²⁶ Оны серхош эдиң, себәби ол Реббе текепбирлик этди. Мовап өз гусугында тогаланар, ол иле масгара болар.

²⁷ Сиз ысрайыл халкының үстүнден гүлмедиңизми? Эйсем, ол огрулар билен биле тутулдымы? Нәме ол хакда гүррүң эдениңизде, башыңызы яйкаярсыңыз?

²⁸ Эй, Мовабың илаты, шәхерлери ташлап, гаяда яшаң. Хөвүртгесини керт гаялаң үстүнде ясан гөгерчин кимин болуң.

²⁹ Биз Мовабың текепбирлиги, онуң ченсиз гедемлиги, бадыховалыгы, буйсанҗаңлыгы, калбының улумсылыгы барада эшитдик.

³⁰ Мен онуң бихаядыгыны билйәрин. Онуң өвүнмелери бош, ишлери пучдур. Муны Реб айдяндыр.

³¹ Шол себәпли Мовап үчин ахы-нала чекерин, бүтин Моваба дады-перят эдерин, Кирхарасет халкы үчин яс тутарын.

³² Эй, Сибманың үзүм агаҗы! Саңа Ясере аглан агымдан-да көп агларын. Сениң шахаларың деңзе, Язер деңзине етди. Хеләклейҗи томус мивелериңи, үзүм хасылыңы вейран этди.

³³ Мовабың бол мивели багларындан, экин мейданларындан шатлык ве бегенч зым-зыят болды. Үзүм сокусындан акян шерабы кесдим. Хич ким шовхун билен үзүм депелемез; шовхун бар, йөне шатлык шовхуны дәл.

³⁴ Олар сеслерини Хешбондан Элгала ве Яхаса ченли, Согардан Хоронайыма ве Эглат Шелишия ченли эшитдирдилер; Нимрим сувлары-да гурады.

³⁵ Мен Мовапда сеждегәхлерде гурбанлык хөдүр эдени ве өз худайларына түтетги яканы ёк эдерин. Муны Реб айдяндыр.

³⁶ Бу себәпден йүрегим Мовап үчин гаргы түйдүк кимин ахы-нала чекйәр. Кирхарасет халкының газанан байлыклары даргады, шонуң үчин хем йүрегим түйдүк кимин иңлейәр.

³⁷ Хер кимиң сач-сакгалы сырылды; әхли эллер яраланан ве әхли биллере җул оралан.

³⁸ Мовабың әхли үчеклеринден ве мейданчаларындан диңе агы сеси гелйәр. Чүнки Мен Мовабы халанмаян гап кимин дөвдүм. Муны Реб айдяндыр.

³⁹ Вах, ол нәхили вейран болды! Адамлар перят эдйәрлер. Вах, Мовап утанчдан ызына өврүлйәр! Мовап төверегиндәкилериң барысы үчин гүлки ве ховп болды.

⁴⁰ Реб шейле диййәр: „Середиң! Душман бүргүт кимин учуп, ганатларыны Моваба тарап яйяр.

⁴¹ Шәхерлер эле салнар, галалар басылып алнар. Шол гүн Мовабың уршуҗыларының йүреги догранда санҗы тутян аялың йүреги кимин болар.

⁴² Мовап Реббе гаршы баш галдырандыгы үчин, халк болмакдан махрум болар.

⁴³ Эй, Мовабың илаты, сениң өңүңде ховп, горп ве дузак дур! Муны Реб айдяндыр.

⁴⁴ Ховпдан гачан горпа йыкылар, горпдан чыкан дузага дүшер, чүнки Мениң Мовап халкыны җезаландырҗак гүнлерим гелйәр. Муны Реб айдяндыр.

⁴⁵ Гачанлар Хешбон көлегесинде меҗалсыз дурдулар. Чүнки Хешбондан от, Сихон галасының ортасындан ялын чыкып, моваплыларың маңлайыны, питнечилериң сүйр депесини якып яндырар.

⁴⁶ Дат гүнүңе, эй, Мовап! Кемош халкы ёк эдилди, огулларың сүргүн эдилди, гызларың есир алынды.

⁴⁷ Эмма ахыркы гүнлерде Мен Мовабың өңки абаданчылыгыны гайтарып берерин“. Муны Реб айдяндыр. Ине, Мовабың җезасы шу ерде гутаряр».