Ýermeýa 30 - Мукаддес Китап

30-нҗы бап Реббиң Өз халкына берен вадасы

¹ Ермея Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Саңа айдан әхли сөзлерими бир китаба яз.

³ Чүнки халкым Ысрайыл билен Яхуданың өңки абаданчылыгыны дикелтҗек гүнлерим етип гелйәр. Муны Реб айдяндыр. Мен олары ата-бабаларына берен юрдума гайтарып гетирерин, олар хем ол ери эеләрлер. Муны Реб айдяндыр“».

⁴ Реббиң Ысрайыл билен Яхуда хакында айдан сөзлери шулардыр.

⁵ Реб шейле диййәр: «Сиз: „Биз саг-саламатлык дәл-де, ховп хем ховсала сесини эшитдик“ диййәңиз.

⁶ Инди сораң, гөрүң, хей, эркегем чага догрармы? Нәме үчин чага догурян аял ялы эркеклериң эллерини билинде гөрйәрин? Нәме үчин хеммәниң йүзи солук?

⁷ Вах, бу нәхили горкунч гүн, онуң ялы гүн башга ёкдур. Бу Якуп үчин аладалы дөвүрдир, эмма ол ондан ене-де гутулар».

^8-9 «Ол гүн шейле болар, Мен сениң бойнуңдакы боюнтырыгыңы дөверин, танапларыңы гырарын. Инди кесекилер сени өзлерине гул этмезлер. Муңа дерек сен өз Худайың Реббе ве Онуң Давудың неслинден тагтда отуртҗак патышаларына хызмат эдерсиң». Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

¹⁰ «Горкма, эй, гулум Якуп, ховатырланма, эй, Ысрайыл! Чүнки Мен сени узак ерлерден, неслиңи сүргүн болан юртдан халас эдерин. Якуп ызына доланып, дынчлыкда хем асудалыкда болар, инди оны хич ким горкузмаз. Муны Реб айдяндыр.

¹¹ Мен сениң билендирин, Мен сени халас эдерин. Сени араларына даргадан миллетлеримиң барыны ёк этсем-де, сениң соңуңа чыкмарын. Саңа адалатлы темми берерин, эмма җезасыз-да галдырмарын». Муны Реб айдяндыр.

¹² Реб шейле диййәр: «Сениң яраңы беҗерип болмаз, дердиң гутулгысыздыр.

¹³ Сениң даваңы чөзүп берҗек ёк; яраңа шыпа берҗек мелхем ёк.

¹⁴ Әхли ойнашларың сени унутды, олар сени сорап агтармаярлар, языгыңың чөкдердиги себәпли, гүнәлериңиң сан‑саҗаксыздыгы үчин сени душман зарбасы билен урдум, саңа рехимсизлик билен җеза бердим.

¹⁵ Нәме яраң үчин перят эдйәрсиң? Дердиңе шыпа тапылмаз. Языгыңың чөкдердиги зерарлы, гүнәлериңиң сансыздыгы себәпли сени шу гүне салдым.

¹⁶ Эмма сени иенлериң әхлиси ийлер, әхли душманларың сүргүн эдилер, сени таланлар таланарлар, олҗа аланлар олҗа боларлар.

¹⁷ Саңа „Ташланан“ диен ады дакып: „Бу Сион, халыны сораян ёк“ дийдилер. Эмма Мен сени ене-де сагалдарын, яраларыңа шыпа берерин». Муны Реб айдяндыр.

¹⁸ Реб шейле диййәр: «Якубың чадырларының абаданчылыгыны дикелдерин, онуң яшаян месгенлерине рехим эдерин. Шәхер өз депелеринде бина эдилер, берк гала өз еринде отурдылар.

¹⁹ Олардан шүкүр хем шатлык сеслери гелер. Мен олары көпелдерин, олар азалмаз, олара хормат гойдурарын, олар песелмез.

²⁰ Чагалары өңкүси ялы болар, җемагаты хузурымда беркарар болар, олара сүтем эдйәнлери җезаландырарын.

²¹ Баштутаны оларың өзүнден болар, хөкүмдары өз араларындан чыкар. Мен оны Өзүме якынлашдырарын, ол хем Маңа якынлашар. Мен чагырмасам, якынлашмага ким милт эдип билер? Муны Реб айдяндыр.

²² Сиз Мениң халкым боларсыңыз, Мен-де сизиң Худайыңыз боларын».

²³ Ине, Реббиң гызгын газабы, харасады гопуп, газаплы ловлаян харасады эрбетлериң башына инер

²⁴ Йүрегиниң ниетини амала ашырянча, Реббиң гахар-газабы ятышмаз. Сиз муңа ахыркы гүнлерде дүшүнерсиңиз.