Ýermeýa 3 - Мукаддес Китап

3‑нҗи бап

¹ «Айдалы, бир адам аялының талагыны берйәр, ол аял хем онуң билен айрылышып, башга бирине баряр. Мундан соң яңкы адам бу аялы икинҗи гезек алармы? Бейле этсе юрт бүтинлей харам болмазмы? Сен болса, эй, Ысрайыл, көп ойнашлар билен зына этдиң. Инди бир Маңа тарап өврүлерсиңми? Муны Реб айдяндыр.

² Серет, ялаңач гаялара назар сал! Хей, сениң зына этмедик ериң бармы? Чөлдәки гаракчылар ялы ёлларың гырасында отурып, ойнашларыңа гарашдың. Лолучылыгың хем пислигиң билен юрды харама чыкардың.

³ Шонуң үчин ягмырларың ызы кесилди, яз ягшы ягмады. Сен бихая лола меңзедиң, утанҗың нәмедигини билмедиң.

⁴ Инди сен Маңа: „Атам, яшлыгымдан Сен достумсың!

⁵ Сен өмүрлик гахарланҗакмы? Өйке-кинәңи бакы саклаҗакмы?“ дийип айтдың. Ине, сен шу затлары айтсаң-да, эдип билен яманлыкларыңы этдиң».

Бивепа Ысрайыл ве Яхуда

⁶ Ёшыя патышаның дөврүнде Реб маңа шейле дийди: «Сен бивепа Ысрайылың эден затларыны гөрдүңми? Хер бир бейик байырда, гүр япраклы хер бир агаҗың астында зына этди.

⁷ Мен ол бу затлары эденден соң, Маңа тарап өврүлер өйтдүм, эмма ол өврүлмеди; муны онуң хайын уясы гөрди.

⁸ Мен әхли эден зыналары үчин бивепа Ысрайылың талагыны берип, ковуп гойберенимде хем онуң хайын уясы Яхуданың хич горкмандыгыны, гайтам онуң хем лолы болуп, зына эдендигини гөрдүм.

⁹ Ысрайыл хич әхмиет бермеди, дашлара ве агачлара сежде этмек билен, зына этди ве юрды бүтинлей харама чыкарды.

¹⁰ Бу әхли затлара гарамаздан, онуң хайын уясы Яхуда Маңа чын йүрекден дәл-де, яландан доланды». Муны Реб айдяндыр.

¹¹ Реб маңа шейле дийди: «Бивепа Ысрайыл хайын Яхуда гаранда адыл болуп чыкды.

¹² Гит-де, бу сөзлери демиргазыга җар эдип, шейле дий: „Эй, бивепа Ысрайыл, Маңа долан! Муны Реб айдяндыр. Мен мерхеметлидирин, инди Мен саңа газаплы бакмарын, гахарымы бакы сакламарын. Муны Реб айдяндыр.

¹³ Эмма сен өз языгыңы боюн ал: өз Худайың Реббиң гаршысына баш галдырдың, гүр япраклы хер бир агаҗың астында кесеки худайлара көңүл бердиң, Маңа гулак асмадың. Муны Реб айдяндыр.

¹⁴ Эй, бивепа халк, Маңа долан, муны Мен – Реб айдяндырын, чүнки сизиң хоҗайыныңыз Мендирин. Мен сизи бир-бирден шәхерден, ики-икиден уругдан чыкарып, Сиона гетирерин.

¹⁵ Мен сизе Өз гөвнүмдәки ялы чопанлары берҗек, олар сизи билим ве дүшүнҗе билен бакарлар.

¹⁶ Сиз юртда көпелип, сан-саҗаксыз боланыңызда, олар гайдып Реббиң Әхт сандыгыны агзамазлар. Муны Реб айдяндыр. Ол келлә гелмез я-да ятланылмаз, оны күйсемезлер, башгасыны-да ясамазлар.

¹⁷ Шол дөвүр Иерусалим Реббиң тагты дийлип атландырылар ве әхли миллетлер шол ерде, Иерусалимде Реббиң хузурына үйшерлер. Мундан бейләк олар кесирлик билен яман ниетлерине ковалашмазлар.

¹⁸ Шол гүнлерде яхуда халкы ысрайыл халкы билен бирлешер. Икиси бирликде демиргазык юртдан чыкып, Мениң ата-бабаларына мүлк эдип берен юрдума гелер.

¹⁹ Сизи чагаларымың арасында орнашдырып, сизе гөзел юрды – әхли миллетлериң иң аҗайып мирасыны бермекчидим. Сиз Мени Атам дийип чагырарсыңыз, Менден йүз өвүрмерсиңиз өйтдүм.

²⁰ Эмма бир аялың өз әрине бивепалык эдиши ялы, сиз хем Маңа бивепалык этдиңиз, эй, ысрайыл халкы!“» Муны Реб айдяндыр.

²¹ Ялаңач гаялардан бир сес эшидилйәр, бу ысрайыл халкының агысы хем ахы-наласыдыр. Чүнки олар ёлларыны урдурдылар, өзлериниң Худайы Ребби унутдылар.

²² «Доланың, эй, бивепа перзентлер, Мен бивепалыгыңыза шыпа берерин». Халк диер: «Ине, биз Сениң яныңа гелйәрис, чүнки Худайымыз Реб Сенсиң!»

²³ Догрудан-да, депелерден, даглардан гелйән гыкылыкдыр говгалар яландыр. Хакыкатдан хем Худайымыз Реб Ысрайылы халас эдйәр.

²⁴ Яшлыгымыздан бәри ата-бабаларымызың бар зәхметини, оларың сыгырдыр гоюн сүрүлерини, огулдыр гызларыны бихая бутлар ювудып-ялмап гелйәрлер.

²⁵ Утанҗымызда яталың, рысвалык ёрганымыз болсун; чүнки ата-бабаларымыз ве биз яшлыгымыздан тә шу гүне ченли Худайымыз Реббе гаршы гүнә эдип гелдик. Худайымыз Реббе гулак асмадык.