Ýermeýa 25 - Мукаддес Китап

25‑нҗи бап Етмиш йыл

¹ Яхуда патышасы Ёшыяның оглы Ехоякымың шалыгының дөрдүнҗи йылында (бу Бабыл патышасы Небукаднесарың патышалыгының биринҗи йылыды) Ермея бүтин яхуда халкы хакында Реббиң сөзи аян болды.

² Ермея пыгамбер муны бүтин яхуда халкына ве тутуш Иерусалим илатына етирип, шейле дийди:

³ «Ине, йигрими үч йыл бәри, Яхуда патышасы Амоның оглы Ёшыяның шалыгының он үчүнҗи йылындан тә шу гүне ченли Реббиң сөзи маңа аян болуп гелйәр. Мен-де хер гүн оны сизе дынгысыз айтдым, йөне сиз диңлемедиңиз.

⁴ Реб Өзүниң гуллары болан пыгамберлери гайта-гайта сизе ёллады, эмма сиз диңлемедиңиз, гулак асмадыңыз.

⁵ Олар сизе шейле дийдилер: „Инди хер бириңиз өз яман ёлуңыздан, пис ишлериңизден дөнүп, Мен-Реббиң овал-башдан өзүңизе ве ата-бабаларыңыза эбедилик берен юрдумда месген тутуң.

⁶ Башга худайлара гуллук ве сежде этҗек болуп, оларың ызына дүшмәң. Эллериңизиң иши билен Мениң гахарымы гетирмәң, Мен-де сизе зыян етирмәйин“.

⁷ Йөне сиз Мени диңлемедиңиз. Муны Мен – Реб айдяндырын. Өз эллериңизиң ишлери билен гахарымы гетирип, өзүңизе зепер етирдиңиз.

⁸ Мунуң үчин Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Мениң сөзлериме гулак асмандыгыңыз үчин,

⁹ Мен-де бүтин демиргазык тирелери билен Бабыл патышасы болан бендәм Небукаднесары чагырарын. Муны Реб айдяндыр. Олары бу юрдуң, онуң илатының, даш-төверекдәки әхли миллетлериң үстүне алып гелерин. Бу халклары бүтинлей ёк эдип, бу юрды ховпа, рысвачылыга ве эбедилик харабачылыга өврерин.

¹⁰ Шатлыкдыр гүлки сесини, өйленйән йигит билен гелниң той сесини, дегирмен дашларының сесини ве чыраның ышыгыны олардан айрарын.

¹¹ Бу юрт тутушлыгына харабачылыга ве горкунч ере өврүлер. Бу миллетлер етмиш йыллап Бабыл патышасына гуллук эдерлер.

¹² Етмиш йылдан соң, Мен Бабыл патышасыны, онуң миллетини ве бабыллыларың юрдуны этмишлери үчин җезаландырарын, оны эбедилик харабачылыга өврерин. Муны Реб айдяндыр.

¹³ Онуң гаршысына айдан әхли сөзлерими, Ермеяның әхли миллетлер барада эден пыгамберлигини, бу китапда язылан затларың барыны ол юрдуң башына гетирерин.

¹⁴ Чүнки көп миллетлер ве бейик патышалар олары гула өврерлер. Мен олара этмишлерине гөрә, эллериниң ишине гөрә алмытларыны берерин“».

Реббиң газап кәсеси

¹⁵ Ысрайыл Худайы Реб маңа шейле дийди: «Газапдан пүрепүр бу кәсәни Мениң элимден ал-да, сени янларына иберҗек әхли миллетлериме оны шерап дек ичир.

¹⁶ Олар оны ичип, икияна ыранарлар ве араларына иберҗек гылыҗымдан дәлирәрлер».

¹⁷ Онсоң мен кәсәни Реббиң элинден алдым, оны Реббиң мени иберен әхли миллетлерине ичирдим.

¹⁸ Бу гүнки болшы ялы харабачылык, ховп, рысвачылык, нәлетленен ер болсун дийип, ондан Иерусалиме, Яхуда шәхерлерине, патышалары билен ёлбашчыларына ичирдим.

¹⁹ Башга-да Мүсүр патышасы фараона, онуң эмелдарларына, ёлбашчыларына, тутуш халкына;

²⁰ әхли кесеки халка, Ус юрдуның хемме патышаларына, бүтин пилиштлилер юрдуның патышаларына: Ашкелона, Газа, Экрона, Ашдодың аман галанларына;

²¹ Эдома, Моваба, аммонлара;

²² әхли Сур хем Сидон патышалары билен деңзиң аңырсындакы халкларың патышаларына;

²³ Дедана, Тейма, Бүзе хем-де сач-сакгалларыны гыркан әхли халклара;

²⁴ Арабыстаның ве чөлде яшаян кесеки халкларың әхли патышаларына;

²⁵ бүтин Зимри, Эйлам, Мадай патышаларына;

²⁶ демиргазыгың якыну-узак патышаларының хеммесине ве ер йүзүндәки әхли патышалыклара нобатма-нобат ичирдим. Иң соңкы болуп ондан Шешак патышасы ичҗекдир.

²⁷ «Соңра сен олара Ысрайыл Худайы Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Ичип, серхош болуң, гусуң ве араңыза иберҗек гылыҗымдан йыкылың, гайдып ериңизден галмаң“.

²⁸ Эгер олар элиңдәки кәсәни алман, ичмекден йүз өврәйселер, олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Хөкман ичерсиңиз!

²⁹ Ине, Мен Өз адым дакылан шәхериң үстүнден бетбагтлык индермәге башлаярын. Сиз җезасыз галарыс өйдйәрсиңизми? Җезасыз галмарсыңыз, чүнки Мен ер йүзүнде яшаян хер бир ынсаның үстүнден гылыч индерерин“. Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

³⁰ Шонуң үчин хем олара гаршы бу сөзлериң барыны пыгамберлик эт-де, шейле дий: „Реб ёкардан награ чекер, мукаддес меканындан сесленер, агылына гаршы гүңлеч арлар. Бүтин дүнйәниң илатына гаршы үзүм сыкянлар кимин гыгырар.

³¹ Аррылдысы ер йүзүниң учларына етер, чүнки Реббиң миллетлер билен давасы бар. Ол әхли адамзада хөкүм чыкарар, эрбетлери гылычдан гечирер“. Муны Реб айдяндыр.

³² Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Ине, бела миллетден-миллете яйраяр, ериң аңры уҗундан улы харасат гопар“.

³³ Ол гүн Реббиң өлдүренлери ериң бир уҗундан бейлеки уҗуна етер. Олар үчин яс тутулмаз, йыгналып җайланылмаз. Олар зир-зибил ялы чашып ятарлар.

³⁴ Мөңңүриң, эй, чопанлар! Дады-перят эдиң! Эй, сүриниң баштутанлары, күле тогаланың! Чүнки гелди өлдүрилҗек, даргадылҗак гүнүңиз, йыкылып парчаланарсыңыз гымматлы гап кимин.

³⁵ Чопанлар гачып билмезлер, сүри баштутанлары гутулып билмезлер.

³⁶ Эшит чопанларың перят эдйән сесини, сүри баштутанларының уввулдысыны! Чүнки Реб вейран эдйәр олаң өрүсини.

³⁷ Реббиң гахар-газабындан яңа парахат агыллар даргады.

³⁸ Реб арслан дей сүренинден чыкды. Онуң ловлаян газабындан яңа, залымларың гахарындан яңа, олаң юрды харабалыга дөнди».