Ýermeýa 16 - Мукаддес Китап

16-нҗы бап Реббиң Ермея берен табшырыклары

¹ Маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Өзүңе аял алма, бу ерде огулларың, гызларың болмасын.

³ Бу юртда доглан огуллар ве гызлар, олары дүнйә индерен эне-аталар хакда Мен-Реб шейле диййәрин:

⁴ Олар агыр кеселлерден өлерлер, олар үчин яс тутулмаз, җесетлери җайланылмаз, топрагың йүзүнде дерс ялы болуп ятарлар. Олар гылычдан ве ачлыкдан хеләк боларлар. Җесетлери гушлара ве йыртыҗы хайванлара шам болар.

⁵ Чүнки Реб шейле диййәр: „Яс тутулян өе гирме, матам тутмак, агламак үчин гитме. Чүнки Мен бу халкдан саг-саламатлыгымы, сөйгими ве рехим-шепагатымы айырдым. Муны Реб айдяндыр.

⁶ Бу юртда улудан-кичә хеммелер өлер. Олары җайламазлар, хич ким олар үчин яс тутмаз, өз беденини яраламаз я-да сачыны сырмаз.

⁷ Яс тутяны көшешдирмек үчин хич ким онуң билен чөрек иймез. Эне-атасыны йитирене теселли кәсесинден ичирмезлер.

⁸ Мейлис эдилйән өе гирме, олар билен отурма, ийип-ичме“.

⁹ Ысрайыл Худайы Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Сизиң гүнлериңизде гөзүңизиң алнында бу ерден шатлыкдыр гүлки сесини, өйленйән йигит билен гелниң той сесини кесерин“.

¹⁰ Бу сөзлериң әхлисини халка етирениңде, олар саңа: „Нәме үчин Реб бизиң үстүмизден бу элхенч бетбагтлыгы индерҗегини айтдыка? Бизиң языгымыз нәме? Худайымыз Реббе гаршы биз нәме гүнә этдиккәк?“ диерлер.

¹¹ Шонда сен олара Реб, ине, шейле айдяр дий: „Бу сизиң ата-бабаларыңызың Мени терк эдендиклери үчиндир. Олар башга худайларың ызына дүшдүлер, олара гуллук хем сежде этдилер. Менден йүз өвүрдилер, канунымы ерине етирмедилер.

¹² Сиз болса ата-бабаларыңыздан-да бетер пислик этдиңиз. Маңа гулак асман, хер бириңиз кесирлик билен өз эрбет ниетлериңизиң ызына дүшдүңиз.

¹³ Мунуң үчин Мен сизи бу юртдан чыкарып, өзүңизиң-де, ата-бабаларыңызың-да танамаян юрдуна ташларын. Ол ерде гиҗе-гүндиз башга худайлара гуллук эдерсиңиз, Мен сизе мерхемет этмерин“.

Халк сүргүнден гайдып гелйәр

¹⁴ Мунуң үчин Реб шейле диййәр: „Шейле гүнлер гелер, адамлар гайдып ысрайыл халкыны Мүсүрден чыкаран Ребден ант ичйәрин диймезлер.

¹⁵ Мунуң дерегине ысрайыл халкыны демиргазык юртдан, даргадылан бейлеки юртлардан чыкаран Ребден ант ичйәрин дийҗек гүнлери гелер. Чүнки Мен олары ата-бабаларына берен топрагыма гайтарып гетирерин“.

¹⁶ Реб шейле диййәр: „Мен көп балыкчылары ёлларын, олары тутарлар. Ондан соңра Мен көп авчылары ёлларын. Хер дагың, хер депәниң үстүнден ве хер гаяның говагындан олары авларлар.

¹⁷ Чүнки Мениң гөзлерим оларың эдйән пис ишлериндедир. Олар Мениң хузурымдан гизленип билмез, этмишлери назарымдан сыпмаз.

¹⁸ Олар йигренҗи маслык бутлары билен юрдумы харама чыкардылар, мүлкүми неҗис затларындан долдурдылар. Шонуң үчин Мен олара этмишлеридир гүнәлери үчин ики эссе төледерин“».

¹⁹ Реб мениң гүйҗүм хем галамдыр, бетбагтлык гүнүнде Пенакәримдир! Дүнйәниң дөрт күнҗүнден миллетлер Сениң хузурыңа гелип: «Бизиң ата-бабаларымыз диңе ялан затлары, өзлерине бирҗик-де пейдасы болмадык бидерек бутлары мирас алдылар» диерлер.

²⁰ Хей, ынсан өзүне худайлар ясармы? Олар худай дәл ахырын!

²¹ «Шонуң үчин хем, Мен-Реб бу гезек олара гүйҗүми ве гудратымы хөкман гөркезерин. Шонда олар Мениң адымың Ребдигини билерлер».