Ýermeýa 15 - Мукаддес Китап

15‑нҗи бап Реб рехимдарлык этмейәр

¹ Соңра Реб маңа шейле дийди: «Хатда Муса билен Шамувел хузурымда дуруп ялбарсалар-да, йүрегим бу халка тарап өврүлмез. Халкымы хузурымдан ков, гой, гитсин!

² Олар сенден: „Биз нирә гидели?“ дийип сорасалар, сен олара Реб шейле диййәр дий: „Гыргына хөкүм эдиленлери гыргына, гылыҗа хөкүм эдиленлери гылыҗа, ачлыга хөкүм эдиленлери ачлыга, сүргүне хөкүм эдиленлери сүргүне иберерин“».

³ «Оларың башындан дөрт хили бетбагтлык индерерин: өлдүрмек үчин – гылыҗы, дүйт-мүйт этмек үчин – итлери, ийип ёк этмек үчин – вагшы гушлар билен йыртыҗы хайванлары иберерин. Муны Реб айдяндыр.

⁴ Яхуда патышасы Хизкияның оглы Манашаның Иерусалимде эден ишлеринден яңа бүтин дүнйәниң патышалыкларыны ховп астына саларын.

⁵ Эй, Иерусалим, кимиң саңа йүреги авар? Сениң үчин ким аглар? Хал-ягдайыңы сорамак үчин ёлундан совлуп, ким сениң яныңа гелер?»

⁶ «Сен Мени рет этдиң, ыза тесдиң. Мен хем элими саңа гаршы галдырып, сени ёк эдерин. Мерхемет этмекден халыс ядадым. Муны Реб айдяндыр.

⁷ Юрдуң дервезелеринде халкымы чаршак билен соврарын. Перзентсиз гоюп, олары хеләк эдерин, чүнки олар пис ёлларындан дәнмедилер.

⁸ Оларың дул аялларыны деңиз чәгесинден-де көпелдерин. Йигитлериң хем эҗелериниң үстүне гүнорта чагы хеләклейҗи иберерин. Эҗелерини дуйдансыз горкы ве ховп астына саларын.

⁹ Еди чагалы аял деми-демине етмән җан берди. Онуң гүнеши гүндизиң гүни яшды, ол утанҗа галып, масгара болды. Галанларыны болса душманларының өңүнде гылыҗа табшырарын». Муны Реб айдяндыр.

Ермея Реббе шикаят эдйәр

¹⁰ «Вай мениң халыма! Вах, эҗем, сен мени бүтин дүнйә билен җеделлешсин хем дава этсин дийип догрупсың! Мен хич киме карз бермедим хем, алмадым хем. Шонда-да хеммелер маңа нәлет окаярлар».

¹¹ Реб шейле дийди: «Мен ысрайыл халкыны диңе ягшылык үчин гойберерин. Бетбагтлык ве хасрат дөврүнде душманыңы саңа табын эдерин.

¹² Хич ким демир, онда-да демиргазык демри билен бүрүнҗи дөвүп билмез.

¹³ Юрдуң әхли еринде эден гүнәлең үчин талаңа берерин байлыгыңы ве хазынаңы.

¹⁴ Мен сени танамаян юрдуңда душманларыңа гул эдерин, газабым сизе гаршы от болуп туташып, эбедилик янар».

¹⁵ «Я Реб, Өзүң билйәрсиң. Мени яда сал, ярдам эт маңа. Мени ызарланлардан арымы алайын. Олара сабыр-такатлы болма, мени өлдүрмеклерине ёл берме. Бу кемсидилмелере Сениң хатыраң үчин чыдаяндыгымы билгин.

¹⁶ Сениң сөзлериңи тапып ийдим. Сөзлериң маңа шатлык, йүрегиме бегенч берди. Чүнки мен Сениң адың билен тутулдым, эй, Реб Хөкмүрован Худай!

¹⁷ Кейп чекйәнлериң мейлисинде отурмадым, шатланмадым мен. Сениң элиң үстүмде болуп, мени газапдан долдураның үчин ялңыз өзүм отурдым,

¹⁸ Нечүн мениң агырым дынгысыз? Нечүн яраларыма шыпа ёк? Нечүн олары беҗерип болмаяр? Сен мениң үчин сувы ыгтыбарсыз булак, алдавчы бир чешме болҗакмы?»

¹⁹ Мунуң үчин Реб шейле диййәр: «Эгер тоба этсең, сени ене кабул эдип, хузурымда дурзарын. Эгер бидерек сөзлери дәл-де, гымматлы сөзлери айтсаң, Мениң дилим билен гепләрсиң. Бу халкың өзи саңа тарап өврүлер, эмма сен олара тарап өврүлмерсиң.

²⁰ Мен сени бу халк үчин бүрүнчден берк дивар эдерин. Олар сениң гаршыңа сөвешерлер, эмма еңип билмезлер. Халас этмек, өлүмден гутармак үчин Мен сениң билендирин. Муны Реб айдяндыр.

²¹ Сени эрбетлериң элинден азат эдерин, рехимсизлериң пенҗесинден халас эдерин».