Ýermeýa 14 - Мукаддес Китап

14‑нҗи бап Гуракчылык ве гылыч

¹ Гуракчылык барада Ермея Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Яхуда яс тутяр, онуң шәхерлери перят эдйәр. Халкы хасратдан яңа ере чөкди, Иерусалимиң перяды барха гүйҗейәр.

³ Хан-беглери хызматкәрлерини сув гетирмәге иберйәрлер. Олар гуя гелип, сув тапмаярлар, ызларына бош күйзели доланярлар. Олар алҗыраңңылыга дүшүп, утанч ичинде башларыны бүрейәрлер.

⁴ Юртда ягыш ягмансоң, топрак чат ачды. Муңа дайханлар утанып, башларыны бүрейәрлер.

⁵ Хатда чөлдәки кейик хем иймәге от болмансоң, ташлаяр яңы гузлан овлагыны.

⁶ Гуланлар ялаңач гаяларда дуруп, эдил шагаллар ялы хашлап дем алярлар. Отлы яйла болмансоң, өчди оларың гөзлериниң нуры».

⁷ Этмишлеримиз бизе гаршы шаятлык этсе-де, Өз адыңың хатырасына бир зат эдәй, я Реб! Бизиң дөнүклигимиз чөкдердир җуда, чүнки биз Саңа гаршы этдик гүнә.

⁸ Эй, Ысрайылың Умыды, хасратлы вагтындакы Халасгәри! Нечүн боляң бу юртда гелмишек ялы, гиҗәни гечирмек үчин дүшлән өтегчи ялы?

⁹ Нечүн Сен чашан адам ялы, халас этмәге гүйҗи етмейән батыр сөвешиҗи ялы боляң? Эмма Сен бизиң арамыздасың, биз Сениң адың билен чагырылдык, бизи терк этме, я Реб!

¹⁰ Бу халк хакда Реб шейле диййәр: «Олар, хакыкатдан-да, айланып гезмеги халадылар, аякларына дынчлык бермедилер. Шонуң үчин Мен-Реб олардан хошал дәлдирин. Инди оларың этмишлерини ятларын, гүнәлери үчин җезаландырарын».

Ялан пыгамберлер

¹¹ Онсоң Реб маңа шейле дийди: «Бу халкың абаданчылыгы үчин дилег этме.

¹² Олар агыз беклеселер-де, оларың перядына гулак асмарын. Олар якма гурбанлыгыны, галла садакасыны хөдүрлеселер-де, Мен олары кабул этмерин. Терсине, гылыч, ачлык ве мерги билен олары ёк эдерин».

¹³ Онсоң мен Реббе: «Вах, Хөкмүрован Реббим! Пыгамберлер олара гылыч йүзүни гөрмерсиңиз, ачлык беласыны чекмерсиңиз, бу ерде хакыкатдан-да саг-саламат яшарсыңыз диййәрлер» дийдим.

¹⁴ Реб маңа шейле җогап берди: «Пыгамберлер Мениң адымдан яландан пыгамберлик эдйәрлер. Олары Мен ёлламадым. Олара Мен не буйрук бердим, не-де олар билен геплешдим. Оларың сизе эдйән пыгамберликлери галп гөрнүш, бидерек палчылык билен өз йүреклериниң хилесидир».

¹⁵ Шонуң үчин хем бу пыгамберлер барада Реб шейле диййәр: «Мен ёлламасам хем Мениң адымдан пыгамберлик эдип, „Бу юрда гылыч ве ачлык гелмез“ диййәрлер. Эмма бу пыгамберлериң өзлери гылычдан ве ачлыкдан хеләк боларлар.

¹⁶ Оларың пыгамберлик эден халкы-да ачлык ве гылыч себәпли Иерусалимиң көчелерине ташланар. Оларың өзлерини, аялларыны ве огул-гызларыны җайлан болмаз. Чүнки эден писликлерини Мен оларың өз башларындан индерерин.

¹⁷ Сен олара шу сөзи етир: „Гой, гөзлеримиң яшы гиҗе-гүндиз кепемесин, чүнки бой гызым – эзиз халкым агыр яраланды, гүйчли зарба сезевар болды.

¹⁸ Мейдана чыксам, гылычдан гечириленлери гөрйәрин! Шәхере гирсем, ачлыкдан хеләк боланлары гөрйәрин! Пыгамбер-де, руханы-да хич зада дүшүнмән, юртда энтешип йөрлер“».

¹⁹ Яхуданы бүтинлей рет этдиңми? Сионы йүрекден йигренйәрсиңми? Нәме үчин шыпа тапмаз ялы, бизи бейле яраладың? Биз парахатлык гөзледик, эмма хайыр тапмадык. Шыпа вагтына гарашдык, эмма ховп абаняр.

²⁰ Я Реб, биз өз пислигимизи, ата-бабаларымызың языгыны боюн алярыс. Чүнки биз Саңа гаршы гүнә этдик.

²¹ Өз адыңың хатырасына бизден йүз өвүрме. Өз шөхратлы тагтыңы песелтме. Бизиң билен эден әхтиңи яда сал, оны бозма.

²² Миллетлериң бутларының арасында ягыш ягдырып билйәни бармы? Асман чабга ягдырып билерми? Муны диңе Сен эдип билйәрсиң, я Бейик Худайымыз! Буларың барыны эдйән Сенсиң. Сендедир умыдымыз!