Resul 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Иса Шавула гөрүнйәр

¹ Шавул Реббиң шәгиртлерине хенизем өлүм ховпуны салярды. Бир гүн ол баш руханының янына гидип,

² ондан Дамаскдакы синагогалар үчин хат язып бермегини хайыш этди. Ол ерде «Исаның Ёлы» диен топара дегишли адамлары аял-эркек диймән, кими тапса, эл-аягыны баглап, Иерусалиме гетирмәге ругсат сорады.

³ Ол Дамаска етип барярка, бирденкә асмандан бир парлак нур онуң даш-төверегини ягтылтды.

⁴ Шавул ере йыкылды. Шонда ол: «Шавул! Шавул! Нәме үчин Маңа азар берйәрсиң?» диен сеси эшитди.

^5-6 Ол: «Агам, сен ким?» дийип сорады. Оңа: «Мен сениң азар берйән Исаң. Инди тур-да, шәхере гит, нәме этмелидигиң саңа шол ерде айдылар» дийди.

⁷ Шавул билен барян адамлар дуран ерлеринде доңуп галдылар. Олар сеси эшитселер-де, хич кими гөрмейәрдилер.

⁸ Еринден туруп, Шавул гөзүни ачанда, хич зат гөрүп билмеди. Оны элинден тутуп, Дамаска идип гетирдилер.

⁹ Үч гүнләп онуң гөзлери гөрмеди, шол вагтың довамында ол хич зат ийип-ичмеди.

¹⁰ Дамаскда Исаның Хананы атлы бир шәгирди барды. Реб Иса оңа гөрнүп: «Эй, Хананы!» дийди. Ол хем: «Лепбей, Реббим!» дийип җогап берди.

¹¹ Реб Иса оңа шейле дийди: «Тур, Догры атлы көчә бар-да, Юдасың өйүнден тарсуслы Шавул диен адамы сора. Хәзир ол дога-дилег эдйәр.

¹² Шавула бир гөрнүш аян болды. Гөрнүшде ол янына Хананы диен бир адамың гелип, гөзлериниң ачылмагы үчин, үстүне эллерини гояндыгыны гөрди».

¹³ Хананы шейле җогап берди: «Я Реббим Иса! Мен көп кишилерден бу адамың Иерусалимде Сениң сайлап-сеченлериңе эден энчеме яманлыклары барада эшитдим.

¹⁴ Сениң ызыңа эерен хер бир адамы туссаг этмәге онуң бу ерде-де ёлбашчы руханылардан ыгтыяр хаты бар».

¹⁵ Реб Иса оңа: «Бар, ёла дүш! Бу адам Мениң сайлан гуралымдыр. Ол кесеки миллетлериң, патышаларың ве ысрайыл халкының өңүнде Мениң адымы мешхур эдер.

¹⁶ Мениң адым угрунда нәхили азап чекмелидигини Мен оңа гөркезерин» дийди.

¹⁷ Шейлеликде, Хананы барып, шол өе гирди, эллерини Шавулың үстүнде гоюп: «Шавул доган! Гөзлериң ене ачылып, Мукаддес Рухдан долмагың үчин, мени бу ере гелйәркәң, саңа гөрнен Реббимиз Иса иберди» дийди.

¹⁸ Шол пурсатда гөзлеринден перде сырылан дек, Шавулың гөзлери ачылды. Ол еринден туруп, Исаның ады билен сува чүмдүрилди.

¹⁹ Соңра нахарланып, гайтадан кувватланды. Шавул бирнәче гүнләп Дамаскда шәгиртлериң янында галды.

Шавул Дамаскда вагыз эдйәр

²⁰ Ол дессине синагогалара барып, Исаның Худайың Оглудыгы барада вагыз этмәге башлады.

²¹ Муны эшиденлериң бары гең галып: «Бу адам Иерусалимде Исаның ызына эеренлере азар берен адам дәлми? Ол бу ере хем оларың эл-аягыны даңып, ёлбашчы руханыларың янына әкитмәге гелмәнмиди нәме?!» дийишйәрдилер.

²² Шавулың эрк-ыгтыяры болса гүн-гүнден гүйчленйәрди. Ол Исаның Месихдигини субут этмек билен, Дамаскда яшаян яхудыларың башыны чашырды.

²³ Энчеме гүнден соң, яхудылар оны өлдүрмегиң маслахатыны этдилер.

²⁴ Йөне оларың дилдүвшүги Шавула белли болды. Олар оны өлдүрмек үчин гиҗе-гүндиз шәхер дервезелерини гаравуллаярдылар.

²⁵ Шәгиртлер болса гиҗәниң бир вагты оны себедиң ичине салып, шәхериң диварындан саллап дүшүрдилер.

Шавул Иерусалимде вагыз эдйәр

²⁶ Шавул Иерусалиме гелип, шәгиртлере гошулмага сынанышды, эмма шәгиртлериң хеммеси ондан горкярды. Шавулың Исаның шәгирдидигине ынанмадылар.

²⁷ Онсоң Барнап Шавулы алып, ресулларың янына гетирди. Ол Шавулың ёлда Ребби гөрендигини, Реббиң онуң билен геплешендигини, Дамаскда Исаның ады билен хич бир горкусыз вагыз эдендигини олара гүррүң берди.

²⁸ Шейлеликде, Шавул оларың янында галды ве Иерусалимиң әхли еринде Исаның ады билен батыргай вагыз этди.

²⁹ Ол грекче геплейән яхудылар билен сөхбет эдип, олар билен җеделлешйәрди. Онсоң олар Шавулы өлдүрмегиң кастына чыкдылар.

³⁰ Доганлар муны биленлеринде, оны Кайсария гетирип, Тарсуса тарап ёла салдылар.

³¹ Бүтин Яхудыядакы, Җелиледәки ве Самариядакы йыгнакларда парахатлык хөкүм сүрүп, иманлылар барха гүйчленйәрди. Олар Ребден горкуп, Мукаддес Рухуң ярдамы билен гүнсайын көпелйәрди.

Эней ве Доркас

³² Әхли ерлере айланып йөрен Петрус Лидадакы иманлылары хем гөрмәге гелди.

³³ Ол ерде Петрус Эней атлы бир адама саташды. Эней секиз йыл бәри дүшекде ысмаз болуп ятырды.

³⁴ Петрус оңа: «Эней, Иса Месих саңа шыпа берйәр. Ериңден тур-да, ёрган-дүшегиңи йыгна!» дийди. Ол хем шобада еринден турды.

³⁵ Лидада ве Шарон дүзлүгинде яшаянларың хеммеси Энейи гөрүп, Ребби иман этдилер.

³⁶ Яфода Тавита атлы бир зенан шәгирт барды. Онуң грекче ады Доркасды. Мунуң эден ягшы ишлери, берен садакалары гаты көпди.

³⁷ Шол гүнлерде ол кеселләп, арадан чыкды. Онуң җеседини ювуп, ёкаркы гатдакы отагда гойдулар.

³⁸ Лида шәхери Яфо шәхерине голайды. Шәгиртлер Петрусың Лидададыгыны эшидип, онуң янына ики адамы ёлладылар ве: «Гиҗикдирмән, бизиң янымыза гел» дийип хайыш этдилер.

³⁹ Петрус туруп, олар билен гитди. Ол өе геленде, оны ёкары гатдакы отага чыкардылар. Әхли дул аяллар Петрусың янына йыгнанып, Тавита дирикә өзлерине тикен әхли донларыдыр көйнеклерини гөркезип аглашдылар.

⁴⁰ Петрус хеммәни дашары чыкарды ве дыза чөкүп, Худая дога этди. Соңра ол җеседе тарап өврүлип: «Тавита, тур!» дийди. Аял гөзлерини ачды, Петрусы гөрүп, дик отурды.

⁴¹ Петрус элини узадып, оңа турмага көмек этди. Онсоң иманлы дул аяллары ве бейлеки иманлылары чагырып, яңкы аялы олара дири табшырды.

⁴² Бу хабар бүтин Яфо яйрап, көп адам Реб Иса иман этди.

⁴³ Петрус энчеме гүнләп Яфода, Симун атлы бир дери эйлейҗиниңкиде галды.