Resul 27 - Мукаддес Китап

27‑нҗи бап Павлус гәмили Риме әкидилйәр

¹ Бизи деңиз аркалы Италия ибермеги карар этдилер. Шонда Павлус билен ене-де бирнәче туссагы Империя гошунындакы Юлий диен йүзбаша табшырдылар.

² Бизиң хеммәмиз Адрамит шәхеринден гелен гәмә мүнүп, Азия велаятының кенарына тарап ёла дүшдүк. Янымызда Салоникиден гелен македониялы Аристарх хем барды.

³ Эртеси гүн Сидон шәхерине гелип етдик. Юлий Павлус билен мылакатлы болды, шонуң үчин оңа достларының янына бармага ве герекли затларыны алмага ругсат берди.

⁴ Ол ерден ене деңзиң үсти билен гитдик. Шемалың гаршымыздандыгы себәпли Кипр адасының демиргазык тарапындан, оны пеналап, йүзүп гечдик.

⁵ Киликия ве Памфилияның гаршысындакы деңизден гечип, Ликияның Мира шәхерине гелдик.

⁶ Йүзбашы шол ерде Исгендериядан гелип, Италия гитҗек болуп дуран гәмини тапды ве бизи оңа мүндүрди.

⁷ Биз энчеме гүнләп хаял йүзүп, кынчылык барыны гөрүп, Книдос шәхерине етдик. Шемалың бизе гаршы өвүсйәндиги үчин, Салмон ярым адасының янындан гечип, Крит адасыны пеналап, йүзүп гитдик.

⁸ Кенара голай йүзүп, улы кынчылык билен Гөзел дуралгалар диен ере гелдик. Бу ер Ласея шәхерине голай ерлешйәрди.

⁹ Биз көп вагтымызы йитирдик. Инди деңизде йүзмек үчин хова өрән ховплуды, себәби гүйз ахырлап барярды. Павлус олара маслахат берип:

¹⁰ «Җенаплар! Гөрйән велин, инди деңизде йүзсек, диңе бир йүкүмиз, гәмимиз дәл, эйсем җанымыз хем ховп астында галар, агыр бетбагтчылыга учрарыс» дийди.

¹¹ Эмма йүзбашы Павлусың маслахатына гулак асман, гәми ёлбашчысы билен гәми эесиниң гепине ынанды.

¹² Йөне дүшелгеде гышламага хич хили шерт болмансоң, адамларың көпүси, башартса, бу ерден Фениксе етип, гышы ол ерде гечирмеги карар этдилер. Феникс Крит адада ерлешип, гүнорта-гүнбатар ве демиргазык-гүнбатар тарапдан өвүсйән шемаллардан пенады.

Деңиздәки тупан

¹³ Шейлеликде, гүнорта шемалы ювашҗа өвүсмәге башланда, олар өз максатларына етендирис өйтдүлер. Шонуң үчин лабыры чекдилер-де, Крит аданың голайы билен ёла дүшдүлер.

¹⁴ Эмма көп вагт гечмәнкә, ада тарапдан «Демиргазык-гүндогар» дийилйән гүйчли ел өвсүп, тупан турды.

¹⁵ Тупан гәмә урлуп, нетиҗеде, гәми шемалың гаршысына йүзүп билмеди. Шундан соң өзүмизи толкунлара табшырып, шемалың угруна йүздүк.

¹⁶ Биз Кавда диен бир кичиҗик аданы пеналап өтдүк. Гәминиң кичи гайыгыны зордан саклап галдык.

¹⁷ Деңизчилер гайыгы ёкары чекип алдылар ве гәми пытрап гитмесин дийип, дашындан танап билен берк багладылар. Олар Сиртиң чәгели сайларына батмакдан горкуп, гәминиң тизлигини песелтмек үчин елкени ашак дүшүрдилер. Шейдип, гәмини шемалың угруна гойбердилер.

¹⁸ Биз тупандан яңа икияна чайканярдык. Эртеси гүн гәминиң йүкүни зыңмага башладылар.

¹⁹ Үчүленҗи гүн гәминиң артыкмач энҗамларыны-да өз эллери билен деңзе зыңдылар.

²⁰ Энчеме гүнләп не Гүн, не йылдыз гөрүнди. Гүйчли тупан совулмансоң, халас болмак умыдымызы бүтинлей йитирдик.

²¹ Хич ким узак вагтлап хич зат датмады. Шонда Павлус гәмидәкилериң ортасында дуруп, шейле дийди: «Эй, адамлар! Мениң айданларыма гулак асып, Крит ададан гайтмадык болсадыңыз, онда бу бела-бетере саташмаздык.

²² Инди сизе маслахатым шу: мерт болуң! Хич бириңиз хеләк болмарсыңыз, диңе гәми даргар.

²³ Себәби Өзүне дегишли болуп, гуллук эдйән Худайым дүйн гиҗе бир перишдесини яныма иберди.

²⁴ Ол: „Горкма, Павлус! Сен императорың өңүнде дурмалысың. Сен себәпли гәмиде барянларың хеммесини Худай аман саклар“ дийди.

²⁵ Шонуң үчин, адамлар, мерт болуң, себәби мен Худая ынанярын, хемме зат өзүме айдылышы ялы болар.

²⁶ Элбетде, ел бизи бир ада элтип ташлар».

Гәми батяр

²⁷ Он дөрдүнҗи гүни гиҗе биз Адриатик деңзинде хер яна ковлуп йөркәк, ярыгиҗе төвереклери деңизчилер гуры ериң якынлашяндыгыны чакладылар.

²⁸ Чуңлугы өлчәнлеринде, йигрими гулач чыкды. Бираз соңрак өлчәнлеринде, он бәш гулач чыкды.

²⁹ Гаялара барып урларыс өйдүп горкуп, арка тарапдан дөрт лабыр атдылар-да, басым даң атсын дийип дилег этдилер.

³⁰ Деңизчилер гәмиден гачҗак болуп, өң тарапдан лабыр атмак баханасы билен, гайыгы деңзе индердилер.

³¹ Эмма Павлус йүзбашы билен эсгерлере: «Булар гәмиде галмасалар, сиз дири галып билмерсиңиз» дийди.

³² Шейлеликде, эсгерлер гайыгың танапларыны кесип, оны ашак гачырдылар.

³³ Даң атып барярка, Павлус хеммәни нахар иймәге чагырды. Ол: «Сизиң гайгы-алада батып, хич зат иймәниңизе бу гүн он дөрт гүн болды.

³⁴ Шонуң үчин сизден хайыш эдйәрин, нахарланың. Бу сизиң дири галмагыңыз үчин герекдир. Хич бириңизиң сачыңызың еке тары-да кемелмез» дийди.

³⁵ Павлус бу сөзлери айдып, элине чөрек алды, хеммәниң өңүнде Худая шүкүр этди-де, бөлүп иймәге башлады.

³⁶ Шейлеликде, хеммелер рухланып нахарландылар.

³⁷ Гәмиде бизиң җемимиз ики йүз етмиш алты адамды.

³⁸ Нахардан доянларындан соң, бугдайы деңзе ташлап, гәмини еңлетдилер.

³⁹ Гүн доганда, ол ери танамадылар. Эмма кенарда чәгелик бир айлаг гөрүп, башартса, гәмини шол ере сүрмели диен карара гелдилер.

⁴⁰ Лабырлары кесип, деңзе гойберен батларына, күреге даңлан танаплары чөздүлер-де, өңдәки елкени шемала галдырып, гөни кенара тарап йүздүлер.

⁴¹ Эмма гәми бир сай ере дүшүп, чәгә батды. Гәминиң бурны чәгә батып, хич тарапа гымылдап билмеди, арка тарапы болса гомларың зоруна даргап башлады.

⁴² Туссагларың хич бири йүзүп гачмаз ялы, эсгерлер олары өлдүрмекчи болдулар.

⁴³ Эмма йүзбашы Павлусы халас этмек исләп, олары бу ниетлеринден дәндирди. Олара йүзүп билйәнлер гәмиден өзлерини өңүрти зыңсынлар ве йүзүп чыксынлар,

⁴⁴ галанлары хем тагталар я-да гәминиң дөвүклери билен чыксынлар дийип буйрук берди. Шейлеликде, әхлиси саг-аман гуры ере чыкды.