Resul 26 - Мукаддес Китап

26-нҗы бап

¹ Агрип Павлуса: «Өзүңи горамак үчин, сөзе башлап билерсиң» дийди. Ине, шонда Павлус эллерини херекетлендирип, өзүни горамага дурды:

² «Эй, Агрип патыша! Яхудыларың маңа йөңкейән әхли айыпламаларындан горанып, бу гүн сениң өңүңде чыкыш эдйәндигим үчин, мен өзүми багтлы сайярын.

³ Сенем яхудыларың әхли адатларындан, җеделли пикирлеринден оңат баш чыкарярсың ахыры. Шонуң үчин хем мени сабырлылык билен диңлемегиңи хайыш эдйәрин.

⁴ Яшлыгымдан башлап, илки өз халкымың арасында, шейле хем Иерусалимде гечирен дурмушымы әхли яхудылар билйәндирлер.

⁵ Олар мени көп вагтдан бәри танаярлар, эгер ислеселер, маңа динимизиң иң берк топары боюнча фарисей болуп яшандыгыма шаятлык эдип билерлер.

⁶ Эдил шу вагт хем Худайың ата-бабаларымыза берен вадасына умыт баглаяндыгым үчин казыетде дурун.

⁷ Хакыкатда, халкымызың он ики тиреси гиҗе-гүндиз Худая чын йүрекден сежде эдип, бу ваданың берҗай болмагына умыт баглапдыр. Эй, шахым, яхудылар болса шу умыт үчин мени айыплаярлар.

⁸ Нәме үчин Худайың өлүлери дирелтмегини ынанып болмаҗак зат хасаплаярсыңыз?

⁹ Догрусы, менем насыралы Исаның адына гаршы көп яманлык этмеги өз янымдан ваҗып билйәрдим.

¹⁰ Мен бу яманлыгы Иерусалимде этдим хем. Ёлбашчы руханылардан ыгтыяр алып, иманлыларың көпүсини зындана дыкдым. Олар өлүме хөкүм эдиленде, муны ики элләп голдадым.

¹¹ Мен бир синагогадан бейлекисине айланып, олары гайта-гайта җезаландырдым, имандан дәнмәге меҗбур этдим. Олара гаршы гахар-газаба мүнүп, хатда кесеки шәхерлере ченли олары ызарладым.

¹² Гүнлериң бир гүни шу максат билен ёлбашчы руханылардан ыгтыярнама ве табшырык алып, Дамаска тарап ёла дүшдүм.

¹³ Эй, шахым, гүнортанлар ёлда баряркам, бирденкә асманда гүнден хем ягты нур гөрдүм. Нур мениң ве ёлдашларымың даш-төверегине ялкым сачды.

¹⁴ Хеммәмиз ере йыкылдык. Бир сесиң маңа арамей дилинде: „Шавул, Шавул! Нәме үчин Мени ызарлап, азар берйәрсиң? Текепбирлигиң билен өзүңе зепер етирмәңи бес эт“ диенини эшитдим.

¹⁵ Мен: „Агам, сен ким?“ дийип сорадым. Реб: „Мен сениң ызарлап, азар берйән Исаң.

¹⁶ Ханы, тур, аяк үстүне гал. Мен сени хызматкәрим хем шаядым эдип сайламак үчин саңа гөрүндим. Сен өз гөрен ве Мениң гөркезҗек затларыма шаятлык эдерсиң.

¹⁷ Сени өз халкыңың ве кесеки миллетлериң элинден азат эдерин. Кесеки миллетлериң гөзлерини ачарың ялы, Мен сени оларың арасына иберерин.

¹⁸ Шонда олар түмлүкден нура, шейтаның хөкмүрованлыгындан Худая тарап өврүлерлер. Маңа иман этмек аркалы оларың гүнәлери багышланып, олар Худайың мукаддес халкы билен биле мирас аларлар“ дийди.

¹⁹ Шонуң үчин хем, эй, Агрип ша, мен гөкден гелен гөрнүше бойнуёгынлык этмедим.

²⁰ Илки билен Дамаскда, Иерусалимде, соңра тутуш Яхудыяда, шейле хем, кесеки миллетлериң арасында: „Гүнәлериңиз үчин тоба эдиң, Худая доланың, тоба эдендигиңизи оңат ишлериңиз билен субут эдиң“ дийип вагыз этдим.

²¹ Шу себәпден яхудылар мени ыбадатханада тутуп, өлдүрҗек болдулар.

²² Эмма шу гүне ченли Худай маңа медет берди. Шонуң саясында улудан-кичә, хеммелере шаятлык эдип гелйәрин. Болҗак затлары өңден хабар берен пыгамберлериң ве Мусаның айданларындан башга хич зат өвреден дәлдирин.

²³ Олар хем Месихиң гөрги гөрмелидигини, илкинҗи болуп өлүмден дирелип, Өз халкына ве кесеки миллетлере Худайың нуруны ыглан этмелидигини аян эдипдилер».

²⁴ Павлус шейдип, өзүни горап дурка, Фестус гаты сес билен: «Павлус, сен дәлирәпсиң! Окумышлык сени акылыңдан азашдырыпдыр» дийди.

²⁵ Павлус оңа: «Эй, хорматлы Фестус, мен акылымдан азашамок. Мениң айдан сөзлерим хакыкат ве акыла сыгяндыр.

²⁶ Бу затлардан патышамың хабарлыдыгы үчин, мен оңа аркайын геплейәрин. Буларың хич бириниң ондан яшырын дәлдигине мен ынанярын, себәби булар гизлин эдилен дәлдир.

²⁷ Агрип ша! Сен пыгамберлере ынанярсыңмы? Ынаняндыгыңы билйәрин-ә» дийди.

²⁸ Агрип Павлуса: «Мени гысга вагтың ичинде ырып, месихи этҗек болярсыңмы?» дийди.

²⁹ Павлус оңа: «Гысга болсун, узын болсун, диңе сен дәл, эйсем, шу гүн мени диңлейәнлериң бары мениң ялы болсун дийип Худая ялбарярын. Элбетде, бу зынҗырлар сизде болмасын» дийип җогап берди.

³⁰ Шундан соң Агрип ша, Фестус хәким, Берник ве олар билен отуранлар ерлеринден турдулар.

³¹ Олар чыкып баряркалар, өзара гүрлешип: «Бу адам өлүме я-да туссаглыга лайык хич иш этмәндир» дийишдилер.

³² Агрип Фестуса: «Бу адам давасыны императора арз этмедик болсады, оны азат эдип боларды» дийди.