Resul 22 - Мукаддес Китап

22‑нҗи бап

¹ «Эй, доганлар, аталар! Инди мениң өзүми аклап айтҗак сөзүме гулак асың».

² Адамлар онуң арамейче геплейәндигини эшидип, сеслерине сув сепилен ялы болдулар. Павлус сөзүни довам этди:

³ «Мен яхудыдырын. Киликияның Тарсус шәхеринде догулдым, эмма шу шәхерде улалдым. Бу ерде Гамалиелиң шәгирди болуп, ата-бабаларымызың канунының берк адатларына гөрә тәлим алдым. Бу гүнки сизиң болшуңыз ялы, менем Худая җуда ыхласлыдым.

⁴ „Исаның Ёлы“ атлы топара дегишли адамлара өлүм ховпуны салып ызарлардым, аял-эркек диймән, элини-аягыны баглап, хеммесини зындана дыкардым.

⁵ Айдянларымың хакыкатдыгыны баш руханы билен тутуш меҗлис тассыклап билер. Мен хатда олардан Дамаскдакы яхуды доганларымызы тутмага ругсат хатыны хем алдым. Оларың элини-аягыны баглап, Иерусалиме гетирип, җезаландырмак максады билен Дамаска тарап ёла дүшдүм.

⁶ Гүнорта вагты Дамаска голайлап баряркам, бирденкә асмандан парлак нур даш-төверегиме ягты сачды.

⁷ Мен ере йыкылдым. Шол вагт: „Шавул, Шавул, нәме үчин сен Маңа азар берйәрсиң?“ диен сеси эшитдим.

⁸ Мен: „Агам, сен ким?“ дийип сорадым. Ол маңа: „Мен сениң азар берйән насыралы Исаң“ дийип җогап берди.

⁹ Мениң янымдакылар шөхләни гөрүп горкдулар, эмма мениң билен геплешен сесе дүшүнмедилер.

¹⁰ Мен: „Я Реб! Мен нәме этмели?“ дийип сорадым. Ол хем маңа: „Ериңден тур-да, Дамаска гит. Нәме этмелидигиң саңа шол ерде айдылар“ дийди.

¹¹ Яңкы нуруң ялкымындан яңа гөзлерим көр болды. Шонуң үчин янымдакы ёлдашларым Дамаска мени идип әкитдилер.

¹² Ол ерде Хананы атлы бир адам яшаярды. Ол худайхон хем Мукаддес Кануна берленди, Дамаскдакы әхли яхудыларың арасында улы хормата эеди.

¹³ Ол мениң яныма гелип: „Шавул доган! Гой, гөзлериң ене ачылсын!“ дийди. Мениң гөзлерим шол пурсатда ачылып, оны гөрдүм.

¹⁴ Хананы маңа: „Ата-бабаларымызың Худайы сени сайлады. Ол муны Онуң ислегини билмегиң, Догры Боланы гөрүп, овазыны эшитмегиң үчин этди.

¹⁵ Сен гөрүп-эшиденлериңи әхли ынсанлара яйып, Онуң үчин шаятлык эдерсиң.

¹⁶ Инди нәмә гарашярсың? Тур, Ребби чагырып, сува чүмдүрил, гүнәлериңден саплан“ дийди.

¹⁷ Иерусалиме доланып гелип, ыбадатханада Худая дога эдип отыркам, маңа бир гөрнүш аян болды.

¹⁸ Мен Реббим Исаны гөрдүм, Ол маңа: „Тиз бол, дессине Иерусалимден гит, себәби олар сениң Мен хакдакы шаятлыгыңы кабул этмезлер“ дийди.

¹⁹ Мен: „Я Реббим Иса, олар мениң синагогадан-синагога айланып, Саңа иман эденлери туссаг эдип енҗеними говы билйәрлер.

²⁰ Сениң шаядың Стефан өлдүриленде, мен хем шол ердедим. Бу иши оңладым ве оны өлдүренлериң эшиклерини сакладым“ дийдим.

²¹ Реббим Иса маңа: „Бар, Мен сени узакдакы кесеки миллетлериң янына иберйәрин“ дийди».

Павлус Рим раятыдыгыны айдяр

²² Халк Павлусы шу ере ченли диңледи, эмма бу сөзи эшиденлеринде, батлы сес билен: «Бу адамы ер йүзүнден ёк эдиң! Ол яшамага мынасып дәл» дийип гыгырды.

²³ Олар багырышып, эгин-эшиклерини силкип, чаң-тозаныны хова какдылар.

²⁴ Шонда мүңбашы Павлусың гала әкидилмегини буюрды. Халкың нәме үчин онуң үстүне гыгыряндыгыны билмек үчин, оны гамчылап, сорага чекилмегини иследи.

²⁵ Павлусы гамчыламак үчин багланларында, Павлус янында дуран йүзбашыдан: «Рим раятының хич хили айыбы ёк хем болса, оны гамчыламак сизиң кануныңыза лайык гелйәрми?» дийип сорады.

²⁶ Йүзбашы муны эшидип, мүңбашының янына барып: «Нәме этҗек боляң? Бу адам Рим раяты ахыры» дийип хабар берди.

²⁷ Шонда мүңбашы Павлусың янына гелип: «Маңа айт, сен Рим раятымы?» дийип сорады. Ол: «Хава» дийип җогап берди.

²⁸ Мүңбашы: «Менем! Йөне мен бу раятлыгы көп пул төләп алдым» дийди. Павлус: «Мен болса Рим раяты болуп догулдым» дийди.

²⁹ Оны сорага чекҗек болуп дуранлар шобада онуң янындан чекилдилер. Мүңбашы хем Павлусың Рим раятыдыгыны биленде, онуң элини-аягыны багладаны үчин горкды.

³⁰ Мүңбашы эртеси гүн яхудыларың Павлусы нәмеде айыплаяндыкларыны такык билмек иследи. Шонуң үчин Павлусы азат эдип, ёлбашчы руханылар билен ёкары меҗлисиң йыгнанмагыны буюрды. Онсоң Павлусы оларың хузурына алып гелди.