Resul 21 - Мукаддес Китап

21‑нҗи бап Павлусың Иерусалиме сыяхаты

¹ Биз олар билен хошлашып, гәмиде гөни Кос адасына, эртеси гүн Родоса, ол ерден хем Патара гелдик.

² Онсоң Финикия барян бир гәми тапып мүндүк ве деңзе чыкдык.

³ Кипре голайланымызда, онуң гүнортасындан гечип, Сирия тарап йүздүк. Соңра Сура барып етдик, себәби гәми шол ерде йүкүни дүшүрмелиди.

⁴ Биз шәгиртлери тапып, ол ерде еди гүн галдык. Шәгиртлер Мукаддес Рухуң угрукдырмагы билен Павлуса Иерусалиме гитмели дәлдигини айтдылар.

⁵ Бизиң вагтымыз доланда, ене ёла дүшүп, сыяхатымызы довам этдирдик. Иманлыларың хеммеси, аяллары ве бала-чагалары билен биле шәхериң дашына ченли бизи угратды. Онсоң кенарда дыза чөкүп, Худая дога-дилег этдик.

⁶ Бири-биримиз билен хошлашанымыздан соң, гәмә мүндүк, олар хем өйлерине гайтдылар.

⁷ Биз ёлумызы Сурдан довам этдирип, Птолемей шәхерине гелдик. Ол ердәки доганларыңка гөрме-гөрше барып, бир гүн оларың янында галдык.

⁸ Эртеси гүн биз ёла дүшүп, бирнәче гүнден Кайсария гелдик ве хош хабарчы Филипиң өйүнде галдык, ол сайланан еди ёлбашчының бириди.

⁹ Филипиң дурмуша чыкмадык дөрт гызы барды ве олар пыгамберлик эдйәрдилер.

¹⁰ Биз ол ерде энчеме гүн боланымыздан соң, Яхудыядан Агап атлы пыгамбер гелди.

¹¹ Ол бизиң янымыза гелип, Павлусың гушагыны алды-да, өз эл-аягыны баглап: «Мукаддес Рух шейле диййәр: „Иерусалимдәки яхудылар шу гушагың эесини шейле баглап, кесеки миллетлериң элине берерлер“» дийди.

¹² Муны эшиденимизде, биз-де, ол ерде яшаянлар-да Иерусалиме гитмезлиги үчин Павлуса ялбардык.

¹³ Павлус: «Нәме үчин аглашып, мениң йүрегими агырдярсыңыз? Мен Иерусалимде диңе эл-аягымың багланмагына дәл, эйсем, Реббимиз Исаның ады үчин өлмәге-де тайяр» дийип җогап берди.

¹⁴ Оны ырып билмәнимизден соң биз: «Гой, Реббиң ислеги болсун!» дийип дымдык.

¹⁵ Шол гүнлерден соң гошумызы дүвүп, Иерусалиме ёла дүшдүк.

¹⁶ Кайсариядан шәгиртлериң бирнәчеси хем бизиң билен биле гайтдылар. Олар бизи Минасон диен адамың өйүне гетирдилер, биз онуңкыда галмалыдык. Минасон кипрли болуп, илкибашдакы шәгиртлериң бириди.

Павлус Иерусалимде

¹⁷ Иерусалиме геленимизде, доганлар бизи шатлык билен гаршыладылар.

¹⁸ Эртеси Павлус бизиң билен бирликде Якубы гөрмәге барды, Иерусалимдәки йыгнагың әхли ёлбашчылары-да шол ердедилер.

¹⁹ Павлус олар билен саламлашандан соң, өз хызматы аркалы Худайың кесеки миллетлериң арасында эден ишлерини бирин-бирин гүррүң берди.

²⁰ Олар муны эшидип, Худайы шөхратландырдылар. Соңра Павлуса шейле дийдилер: «Гөрйәңми, доган, яхудыларың арасында мүңлерче иманлы бар. Оларың хеммеси-де Мукаддес Кануна өзлерини йүрекден багыш эденлер.

²¹ Оларың эшидишине гөрә, сен кесеки миллетлериң арасында яшаян яхудыларың хеммесине Мусаның канунындан дөнмеклиги, чагаларыны сүннетлемезлиги, дәп-дессурлара уймазлыгы өвредйәрмишиң.

²² Инди нәме этмели? Сениң гелениңи олар хөкман эшидерлер.

²³ Шонуң үчин бизиң айтҗак затларымызы ерине етир. Арамызда Худая ант ичип, вада берен дөрт адам бар.

²⁴ Шол адамлары яныңа ал-да, олар билен биле тәмизленме дессурына гошул ве оларың харчларыны сен төле. Ондан соң олар сачларыны сырдырмалы. Шейлеликде, хеммелер сен хакда айдылан мыш-мышларың яландыгыны, сениң-де Мусаның канунына уюп яшаяндыгыңы билерлер.

²⁵ Иман эден кесеки миллетлер хакда айданымызда болса, биз белли бир карара гелип, олара биреййәм: „Бутлара хөдүрленен гурбанлык этини иймекден, зынадан, дамагы чалынмадык хайваның этинден ве ганындан даш дуруң“ дийип язылан хаты ёллапдык».

²⁶ Эртеси гүн Павлус яңкы адамлары янына алып, олар билен биле өзүни тәмизледи. Онсоң ол ыбадатхана гирип, пәклениш гүнлериниң хачан гутарҗакдыгыны ве оларың хер бири үчин хачан садака берҗекдигини ыглан этди.

Павлус тутуляр

²⁷ Белленилен еди гүн долуп барярды. Азия велаятындан гелен яхудылар Павлусы ыбадатханада гөрдүлер. Олар тутуш халкы өҗүкдирип, оны тутдулар.

²⁸ Олар: «Эй, ысрайыл халкы! Көмек эдиң! Бу адам әхли ерде бизиң халкымыза, Мусаның бизе берен канунына, ыбадатханамыза гаршы хеммелере терс сапак берйәр. Мунуң үстесине-де, греклери ыбадатхана гетирип, бу мукаддес ери харама чыкарды» дийип гыгырдылар.

²⁹ Бейле диймеклериниң себәби, мунуң өң яны эфесли Трофымы шәхерде Павлус билен биле гөрүпдилер ве Павлус оны-да ыбадатхана гетирендир өйдүп пикир эдйәрдилер.

³⁰ Бүтин шәхер аяга галды, хемме тарапдан ылгашып гелен халк бирлешди-де, Павлусы тутуп, ыбадатханадан дашары сүйреди. Шобада хем ыбадатхананың гапылары япылды.

³¹ Павлусы өлдүрҗек болуп дуркалар, Рим гошунының мүңбашысына бүтин Иерусалимиң аяга галандыгы барадакы хабар гелип говушды.

³² Мүңбашы дессине йүзбашыларыны ве эсгерлерини алып, халкың үстүне эңди. Олар мүңбашы билен эсгерлери гөренлеринде, Павлусы енчмеги бес этдилер.

³³ Шол вагт мүңбашы голай гелип, Павлусы туссаг этди ве гоша зынҗырлар билен багламагы буюрды. Соңра ол: «Бу адам ким? Ол нәме этди?» дийип сорады.

³⁴ Мәхелләниң ичинде гох-галмагал турды, хер ким бир зат дийип гыгырды. Алаговурдыдан яңа мүңбашы нәме боланыны анык билмеди. Шонуң үчин ол Павлусы гала әкитмеги буюрды.

³⁵ Павлус басганчага геленде, мәхелле оны гысып-говруп барярды. Шонуң үчин эсгерлер оны гөтерип әкитмели болдулар.

³⁶ Мәхелле онуң ызына дүшүп: «Өлдүриң оны!» дийип гыгырышярды.

Павлус мәхеллә йүзленйәр

³⁷ Эсгерлер Павлусы яңы галаның ичине алып гиренлеринде, ол мүңбаша: «Сенден бир зат сорап билеринми?» дийди. Мүңбашы хайран галып: «Сен грекче билйәңми?

³⁸ Мундан бирнәче вагт өң гозгалаң турзуп, дөрт мүң келлекесери чөле алып чыкан мүсүрли сен дәлми?» дийди.

³⁹ Павлус: «Мен яхуды, Киликияның Тарсус шәхеринден, шол мешхур шәхериң раятыдырын. Маңа халка сөз сөзлемәге ыгтыяр бермегиңи хайыш эдйәрин» дийди.

⁴⁰ Мүңбашы Павлуса ругсат беренде, ол басганчагың үстүнде дуруп, халка юваш болмагы эли билен ышарат этди. Адамлар үмсүм болансоң, Павлус олара арамей дилинде йүзленип, сөзе башлады: