Resul 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап Ресуллара Мукаддес Рух инйәр

¹ Эллинҗи гүн байрамы гүни әхли иманлылар бир ере йыгнанышып отырдылар.

² Бирденкә асмандан гүйчли шемалың сесине меңзеш шуввулды пейда болуп, оларың отуран өйүниң ичини долдурды.

³ Олар учгуна меңзеш бир затларың пытрап, өз үстлерине инендигини гөрдүлер.

⁴ Оларың хеммеси Мукаддес Рухдан долдулар ве Мукаддес Рухуң берен укыбына гөрә, башга диллерде гепләп башладылар.

⁵ Шол дөвүрде Иерусалимде дүнйәниң әхли юртларындан гелен худайхон яхудылар яшаярдылар.

⁶ Бу галмагаллы сесе улы мәхелле йыгнанды. Олар өз эне диллериндәки гүррүңлери эшидип, алҗырадылар.

⁷ Хеммелер хайран галдылар ве геңиргенишип, бири-бирлерине шейле дийдилер: «Середиң, бу геплейәнлериң хеммеси җелилели дәлми нәме?

⁸ Онда нәдип бизиң хер биримиз өз эне дилимиздәки сөзлери эшидйәрис?

⁹ Арамызда Парфиядан, Мадайдан, Эйламдан, Месопотамиядан, Яхудыядан, Каппадокиядан, Понтусдан ве Азиядан геленлер бар.

¹⁰ Фрикиядан, Памфилиядан, Мүсүрден, Киринейиң голайындакы Ливиядан геленлер хем бар. Шейле-де Римден гелен яхудылар ве яхуды динини кабул эденлер бар.

¹¹ Кәбиримиз Крит адасындан ве Арабыстандан гелдик. Муңа гарамаздан, Худайың бейик ишлери барада оларың бизиң эне дилимизде геплейәндигини эшидйәрис».

¹² Олар хайран галдылар ве алҗырашып: «Бу нәме болдугыка?» дийишдилер.

¹³ Кәбирлери болса олары масгаралап: «Олар шерапдан серхош болупдырлар» дийдилер.

Петрус халка вагыз эдйәр

¹⁴ Шонда Петрус Онбирлер билен биле еринден туруп, батлы сес билен шейле дийди: «Эй, яхуды доганлар ве Иерусалим илаты! Мунуң манысыны сизе дүшүндирейин, мениң сөзлериме гулак асың.

¹⁵ Булар сизиң пикир эдишиңиз ялы, серхош дәл. Сагат яңы ирден докуз ахыры.

¹⁶ Ёк, бу гөрйәнлериңиз Ёвел пыгамбер тарапындан айдыландыр:

¹⁷ „Худай шейле диййәр: Ахыркы гүнлерде шейле болар, Мен әхли ынсанларың үстүне Өз Рухумы дөкерин. Пыгамберлик эдер огулдыр гызларыңыз, аянлык аларлар йигитлериңиз, дүйшлер гөрер гаррыларыңыз.

¹⁸ Шол гүнлерде Мен хатда гуллардыр гырнакларың үстүне, Өз Рухумы дөкерин. Олар-да пыгамберлик эдерлер.

¹⁹ Мен ёкарда, асманда мугҗызалар, ашакда, ерде аламатлар: ган, от хем-де түссе сүтүнлерини гөркезерин.

²⁰ Реббиң бейик ве газаплы гүни гелмезден озал, Гүн түмлүге, Ай хем гана дөнер.

²¹ Шонда Ребби чагыран хер бир ынсан халас болар“.

²² Эй, ысрайыл халкы! Бу сөзлере гулак асың: өз билшиңиз ялы, Худай насыралы Иса аркалы араңызда гудратлар, мугҗызалар ве аламатлар гөркезди. Мунуң билен Ол Исаның ыгтыярлыгыны тассыклады.

²³ Худай Өз тутан максадына гөрә, Исаны сизиң элиңизе бермеги өңден карар эдипди. Сиз Оны кесекилериң эли билен тутдуңыз ве хача чүйләп өлдүрдиңиз.

²⁴ Эмма Худай Оны дирелдип, өлүм җебринден халас этди. Онуң өлүм пенҗесинде галмагы мүмкин дәлди.

²⁵ Давут Ол хакда шейле дийипди: „Реб элмыдама гөзлеримиң өңүнде; сарсдырылмарын, чүнки Ол мениң сагымда.

²⁶ Шоңа гөрә йүрегим бегенчли, дилим шатланяр, беденим хем умыт билен яшаяр.

²⁷ Чүнки Сен мени өлүлер дүнйәсинде гоймарсың, садыгыңың габырда чүйремегине ёл бермерсиң.

²⁸ Яшайыш ёлуны маңа гөркезерсиң: хузурыңда мени шатлыкдан долдурарсың“.

²⁹ Доганлар! Бейик атамыз Давут хакда мениң сизе ач-ачан айтмагым герек. Ол өлди, җайланды, мазары болса бизиң гүнлеримизе ченли сакланып галыпдыр.

³⁰ Давут бир пыгамберди. Худайың ант ичип, берен сөзүне гөрә, Давут өз неслинден бириниң онуң тагтында отурҗакдыгыны билйәрди.

³¹ Давут гелҗеги өңден гөрүп, Месихиң дирелиши барада шейле дийипди: „Худай Оны өлүлер дүнйәсинде галдырмады, Онуң бедени габырда чүйремеди“.

³² Худай Исаны өлүмден дирелтди, бизиң хеммәмиз муңа шаятдырыс.

³³ Инди Иса бейгелдилди ве Ол Худайың сагында отыр. Ол вада эдилен Мукаддес Рухы Ата Худайдан кабул эдип, Оны бизиң үстүмизе ягдырды. Муны сизиң өзүңиз гөрүп ве эшидип дурсуңыз.

^34-35 Давудың өзи гөклере чыкмаса-да, шейле дийипди: „Худай Реббиме шейле сөзледи: ‘Душманларыңы аяк астына салянчам, Мениң сагымда отур’“.

³⁶ Шонуң үчин хем, эй, тутуш ысрайыл халкы, шуны анык билип гой: Худай сизиң хача чүйлән бу Исаңызы хем Реб, хем Месих эдип белледи».

³⁷ Бу сөзлери эшиденде, адамларың йүрегине ханҗар урлан ялы болды. Олар Петрусдан ве бейлеки ресуллардан: «Доганлар, биз нәме этмели?» дийип сорадылар.

³⁸ Петрус олара шейле дийди: «Тоба эдиң, хер бириңиз Иса Месихиң ады билен сува чүмдүрилиң. Шонда сизиң гүнәлериңиз багышланар ве Мукаддес Рухуң пешгешини аларсыңыз.

³⁹ Бу вада сизиң өзүңиз ве чагаларыңыз үчин, узакда боланларың әхлиси, ягны Худайымыз Реббиң чагырҗакларының хер бири үчиндир».

⁴⁰ Петрус башга-да көп делиллер билен олара шаятлык эдип: «Өзүңизи бу азгын несилден халас эдиң!» дийип ялбарды.

⁴¹ Шейлеликде, онуң сөзлерини шатлык билен кабул эденлер сува чүмдүрилди. Шол гүн үч мүңе голай адам иман этди.

⁴² Олар ресулларың таглыматыны өвренмәге, якын гатнашыкда яшамага, биле чөрек иймәге ве дога-дилег этмәге ыхласлы япышдылар.

Иманлылар арасындакы бирлик

⁴³ Ресуллар аркалы көп мугҗызалардыр аламатлар гөркезилйәрди. Шол себәпли хеммелериң калбыны горкы гаплапды.

⁴⁴ Иман эденлериң хеммеси биледилер. Олар әхли затларыны орта гойярдылар.

⁴⁵ Мал-мүлклерини сатып, хер кимиң мәтәчлигине гөрә өз араларында бөлүшердилер.

⁴⁶ Олар бир адам ялы болуп, хер гүн ыбадатханада йыгнанардылар. Бири-бириниңкә мыхманчылыга барып, чөреги бөлүшип иййәрдилер. Чын йүрекден шатланып нахарларыны пайлашардылар.

⁴⁷ Худая алкыш окап, бүтин ил ичинде хорматланылярдылар. Худай хем халас боланларың саныны гүнсайын көпелдйәрди.