Resul 19 - Мукаддес Китап

19-нҗы бап Павлус Эфес шәхеринде

¹ Аполло Коринтосдака, Павлус дүзлүклериң үсти билен Эфесе гелди. Бу ерде бирнәче иманлы доганлары тапды.

² Олардан: «Иман эдениңизде Мукаддес Рухы кабул этдиңизми?» дийип сорады. Олар хем оңа: «Бизиң Мукаддес Рухуң бардыгындан хатда хабарымызам ёк» дийдилер.

³ Олардан: «Онда нәмә эсасланып чүмдүрилдиңиз?» дийип сорады. Олар: «Яхяның чүмдүрмесине эсасланып чүмдүрилдик» дийип җогап бердилер.

⁴ Павлус: «Яхя тоба эденлери чүмдүрйәрди. Ол халкы өзүнден соңра Гелене, ягны Иса иман этмәге чагырды» дийди.

⁵ Олар муны эшидип, Реб Исаның ызына эериҗилер хөкмүнде сува чүмдүрилдилер.

⁶ Павлус оларың үстлерине элини гоян бадына, олара Мукаддес Рух инди. Олар нәмәлим диллерде гепләп, пыгамберлик этмәге башладылар.

⁷ Оларың хеммеси он ики адам төвереги барды.

⁸ Павлус үч айлап синагога барып, ол ерде халка ынандырыҗы делиллер билен Худайың Шалыгы барада батыргай вагыз этди.

⁹ Эмма кәбирлери кечҗаллык эдип, ынанмак ислемедилер ве халкың өңүнде «Исаның Ёлы» атлы топары яманламага башладылар. Шейлеликде, Павлус оларың янындан гайтды ве иманлылары-да өзи билен алып гайтды. Ол Тиран диен адамың диванханасында хер гүн сөхбет этди.

¹⁰ Бу иш ики йыл довам этди. Шейдип, Азия велаятында яшаянларың хеммеси: яхудыларам, греклерем Реббиң Хош Хабарыны эшитдилер.

¹¹ Худай Павлусың эли билен гөрлүп-эшидилмедик гудратлары гөркезди.

¹² Павлуса деген эляглыкдыр гушаклары алып, хассаларың үстүне япанларында, олар дертлерине шыпа тапярдылар, олардан арвах-җынлар чыкярды.

¹³ Шәхерден-шәхере айланып, арвах-җынлары ковуп чыкарян кәбир яхудылар топары хем барды. Олар арвах-җын эеләнлере Реб Исаның ады билен шыпа бермәге сынанышып: «Павлусың вагыз эдйән Исасының ады билен сизе буйрук берйәрин!» диййәрдилер.

¹⁴ Яхудыларың Скева атлы баш руханысының еди оглы-да бу иш билен мешгулланярды.

¹⁵ Бир гезек арвах-җын олардан: «Исаны танаярын, Павлусы-да билйәрин, йөне сиз ким?» дийип сорады.

¹⁶ Онсоң эрбет рух эелән адам оларың үстүне топулып, әхлисини басды. Шонда олар бу өйден ялаңач хем яралы гачып гитдилер.

¹⁷ Эфесде яшаян яхудыларың ве греклериң хеммеси бу ваканы эшидип горкдулар. Реб Исаның ады бейгелди.

¹⁸ Иман эденлериң көпүси гелип, эден этмишлерини ачык боюн алдылар.

¹⁹ Җадыгөйлик билен мешгулланянларың энчемеси китапларыны үйшүрип, хеммәниң гөзүниң алнында якдылар. Оларың бахасыны хасапланларында, элли мүң күмүш теңңе чыкды.

²⁰ Шейлеликде, Реббиң Хош Хабары барха яйрап, гүйч-гудраты артярды.

²¹ Бу вакалардан соң, Павлус Македонияның ве Ахаяның үстүнден гечип, Иерусалиме гитмеги йүрегине дүвди. Павлус: «Ол ерде боланымдан соң, Рими хем гөрмегим герек» дийди.

²² Ол өз ики көмекчисини: Тимотеос билен Эрасды Македония ёллады. Өзи болса бирнәче вагтлап Азия велаятында галды.

Эфесдәки галмагал

²³ Шол вагтлар «Исаның Ёлы» атлы топар догрусында улы галмагал турды.

²⁴ Деметрей атлы бир зергәр барды. Ол күмүшден Артемис бутханасының шекиллерини ясамак билен уссалара көп гирдеҗи гетирерди.

²⁵ Деметрей уссалары ве шунуң ялы иш билен мешгулланянлары үйшүрип, шейле дийди: «Адамлар! Бизиң шу хүнәр аркалы оңат газанч эдйәндигимизи өзүңиз билйәнсиңиз.

²⁶ Эмма Павлусың: „Ынсан эли билен ясалан худайлар асла худай дәлдир“ дийип, диңе Эфесде дәл, эйсем, бүтин Азия велаятында көп адамлары ынандырып аздырандыгыны-да гөрүп-эшидйәнсиңиз.

²⁷ Бизиң бу сенедимизе халкың арасында абрайдан дүшмек ховпы абаняр. Диңе бу ховп дәл, эйсем, бейик зенан худай Артемисиң бутханасының-да хич зат сайылып, бүтин Азия велаятының ве дүнйәниң сежде эдйән худайының шөхраты пуҗа чыкмагы ахмал».

²⁸ Олар муны эшиденлеринде, гахар-газапдан долуп: «Эфеслилериң Артемиси бейикдир!» дийип гыгырмага башладылар.

²⁹ Шейдип, бүтин шәхер галагоплуга дүшди. Халк македониялы Гаюс билен Аристархы тутуп, олары томаша мейданына сүйрәп гетирди. Бу икиси ёлда Павлуса ёлдаш болупдылар.

³⁰ Павлус халкың арасына гирмекчи боланда, шәгиртлер оны гойбермедилер.

³¹ Онуң достлары болан Азия велаятының хәкимлеринден кәбири-де Павлуса хабар ёллап, томаша мейданында гөрүнмезлигини хайыш этдилер.

³² Томаша мейданындакы җемагат галагоплуга дүшди. Оларың херси бир зат дийип гыгырярды. Көпүси нәме үчин үйшендиклерини хем билмейәрди.

³³ Онсоң яхудыларың итермеги билен, мәхелләниң ичинден Исгендер диен бир адамы өңе чыкардылар. Кәбир адамлар нәме диймелидигини оңа гыгырып айтдылар. Исгендер эли билен ышарат эдип, халкың өңүнде гепләп, өзүни гораҗак болды.

³⁴ Эмма халк онуң яхудыдыгыны биленде, хеммеси бирагыздан: «Эфеслилериң Артемиси бейикдир!» дийип, ики сагатлап гыгырып дурдулар.

³⁵ Шәхер кәтиби мәхелләни көшешдирип, шейле дийди: «Эй, эфеслилер! Бейик Артемис бутханасының ве асмандан инен хейкелиниң горагчысының Эфес шәхеридигини ким билмейәр?!

³⁶ Муны хич ким инкәр эдип билмез. Шонуң үчин хем өзүңизи рахат алып барып, пайхаслы херекет этмелисиңиз.

³⁷ Бу адамлар не бутхана огрусы, не-де худайымыза дил етирипдирлер, эмма сиз олары бу ере гетирдиңиз.

³⁸ Деметрейиң я-да онуң янындакы уссаларың бирине гаршы давалары бар болса, казыетиң гапылары ачык, ол ерде казылар бар. Гой, бири-бирине гаршы айыпламаларыны айдып, шол ерде арз этсинлер.

³⁹ Башга бир чәре гөрмекчи болсаңыз, онда ол кануны йыгнакда чөзүлер.

⁴⁰ Бу гүнки вакалар зерарлы, бизи гозгалаң турузмакда айыпламаклары ахмал. Бизде бу топланышыгы аклап билҗек хич бир делил ёк». Ол шейле дийди-де, үйшен мәхелләни даргадып гойберди.