Resul 17 - Мукаддес Китап

17‑нҗи бап Павлус Салоникиде вагыз эдйәр

¹ Павлус билен Силас Анфипол ве Аполония шәхерлериниң ичинден гечип, Салоникә гелдилер. Ол ерде яхудыларың бир синагогасы барды.

² Павлус адатдакысы ялы синагога гитди ве үч Сабат гүни олар билен Мукаддес Язгылар боюнча гүррүң этди.

³ Ол Месихиң гөрги гөрмегиниң ве соңра өлүмден дирелмегиниң герек боландыгыны дүшүндирип субут этди. Ол: «Мениң сизе вагыз эдйән Исам Месихдир» дийди.

⁴ Олардан кәбири Павлус билен Силаса ынанып, олара гошулдылар. Шейле хем Реббе сежде эдйән көп санлы греклер ве ёкары мертебели энчеме аяллар олара гошулдылар.

⁵ Эмма яхудылар гөрипчилик этдилер, олар базарда бикәр гезип йөрен эрбет адамларың бирнәчесини янларына топлап, шәхерде гозгалаң туруздылар. Павлус билен Силасы тапып, мәхелләниң өңүне чыкармак үчин, Ясоның өйүне дөкүлдилер.

⁶ Эмма олары тапып билмәнсоңлар, Ясон билен бирнәче доганлары шәхер ёлбашчыларының өңүне сүйрәп гетирип: «Бу адамлар бүтин дүнйәде булагайлык дөредип, бизиң шәхеримизе хем гелдилер.

⁷ Ясон олара өйүнден җай берди. Оларың хеммеси Иса диен патыша бар дийип, императорың перманларына гаршы чыкярлар» дийип гыгырдылар.

⁸ Халк ве шәхер ёлбашчылары бу хабары эшидип ховсала дүшдүлер.

⁹ Онсоң Ясон билен бейлекилери җериме төләнлеринден соң бошадып гойбердилер.

Павлус билен Силас Берия шәхеринде

¹⁰ Доганлар шол гиҗәниң өзүнде Павлус билен Силасы Берия шәхерине ибердилер. Олар шәхере гелип, яхудыларың синагогасына бардылар.

¹¹ Бериядакы яхудыларың гөзъетими Салоникидәки яхудыларыңка гаранда хас гиңди. Олар Иса хакындакы хабары гөвүнҗеңлик билен кабул эдип, Павлусың айданларының хакыкатдыгыны гөрмек үчин, Мукаддес Язгылары хер гүн селҗерйәрдилер.

¹² Яхудыларың көпүси, шейле хем ат-абрайлы энчеме грек аяллары ве эркеклери Иса иман этдилер.

¹³ Эмма Салоникидәки яхудылар Павлусың Берияда Худайың Хош Хабарыны вагыз эдендигини биленлеринде, ол ере хем гитдилер. Олар халкы өҗүкдирип, ховсала салдылар.

¹⁴ Шонда доганлар Павлусы шобада деңзиң кенарына угратдылар. Силас билен Тимотеос болса Берияда галдылар.

¹⁵ Павлусы уградянлар оны Афина ченли гетирдилер. Олар Павлусдан: «Силас билен Тимотеос тизден-тиз мениң яныма гелсинлер» диен буйругы алансоңлар, Берия шәхерине доланып гелдилер.

Павлус Афиныда вагыз эдйәр

¹⁶ Павлус Афиныда Силас билен Тимотеоса гарашярка, шәхериң бутлардан долудыгыны гөрүп, йүреги гыйылды.

¹⁷ Шонуң үчин Павлус синагогада яхудылар ве Реббе сежде эдйән көп санлы греклер билен гүррүңлешди. Шейле хем хер гүн базарда душ гелен адамлара вагыз этди.

¹⁸ Бирнәче эпикур ве стоик таглыматчылар хем Павлус билен җеделлешдилер. Кәбири: «Бу яңра нәме дийҗек боляр?» дийсе, кәбири: «Ол кесеки худайлар барада вагыз эдйәр» диййәрди. Олар Павлус Исаның Хош Хабарыны ве дирелишини вагыз эдйәндиги үчин шейле диййәрдилер.

¹⁹ Олар Павлусы тутуп, Арёпагус меҗлисине гетирип, шейле дийдилер: «Сениң өвредйән бу тәзе таглыматыңың нәмедигини биз хем билсек болармы?

²⁰ Сен бизиң өң эшитмедик кәбир гең затларымыз барада гүррүң эдйәрсиң. Биз инди бу затларың нәме аңладяндыгыны билмек ислейәрис».

²¹ Хемме афинылылар ве ол ерде яшаян башга миллетлер әхли вагтларыны тәзе дүшүнҗелер барада гүррүң этмек я-да диңлемек билен гечирйәрдилер.

²² Павлус Арёпагус меҗлисиниң ортасында дуруп, шейле дийди: «Эй, афинылылар! Мен сизиң берк диндардыгыңызы гөрйәрин.

²³ Мен бүтин шәхере айланып чыкып, сизиң ыбадат эдйән затларыңызы гөзден гечирдим. Бу затларың арасындан „НӘТАНЫШ ХУДАЯ“ диен язгылы бир гурбанлык сыпасыны гөрдүм. Ине, мен сизе өзүңизиң танамаздан сежде эдйән Худайыңыз барада гүррүң бермекчи.

²⁴ Әлем-җаханы ве ондакы әхли затлары ярадан Худай ериң-гөгүң Хөкүмдары болуп, Ол ынсан эли билен ясалан ыбадатханаларда яшамаяр.

²⁵ Ол ынсан элиниң хызматына мәтәч дәл, Ол хич зада зар дәл, себәби хер бир ынсана яшайыш, дем ве әхли зады берйән Онуң Өзүдир.

²⁶ Худай әхли миллетлери бир адамдан ярадып, олары бүтин ер йүзүне яйратды. Оларың яшаҗак вагтыны ве чәгини өңүнден белләп берди.

²⁷ Ол булары Өзүни агтарсынлар, гөзләп тапсынлар дийип этди. Хакыкатданам, Худай бизиң хич биримизден узакда дәлдир.

²⁸ Биз Онуң билен яшаяндырыс, херекет эдйәндирис ве бардырыс. Кәбир шахырларыңызың айдышы ялы: „Биз Онуң зүрядыдырыс“.

²⁹ Хава, биз Худайың зүрятларыдырыс. Шонуң үчин-де, биз Оны ынсан сунгаты ве хүнәри аркалы алтындан, күмүшден я-да дашдан ясалан хейкеле меңзетмели дәлдирис.

³⁰ Худай ынсанларың гечмишдәки наданлыгына гөз юмды. Инди болса Ол хемме ерде әхли адамларың тоба этмегини буюряр.

³¹ Чүнки Худай Өз беллән Ынсаны аркалы дүнйәни адалатлы хөкүм этҗек гүнүни белледи. Оны өлүмден дирелтмек билен Оны белләндигини әхли ынсанлара субут этди».

³² Олар Павлусың өлүмден дирелиш барадакы вагзыны эшиденлеринде, кәбирлери оны масгара этди, кәбирлери болса: «Бу хакда сени ене диңләрис» дийдилер.

³³ Шейлеликде, Павлус оларың арасындан чыкып гитди.

³⁴ Бирнәче адам оңа гошулып иман этди. Оларың арасында меҗлис агзасы Диёнис, шейле хем, Дамара атлы бир аял ве башга-да энчеме адамлар барды.