Resul 16 - Мукаддес Китап

16-нҗы бап Тимотеос Павлус билен Силаса гошуляр

¹ Павлус Дербе ве Листра шәхерлерине гелди. Листрада Тимотеос атлы Исаның бир шәгирди барды. Онуң эҗеси иманлы яхудыды, какасы болса грекди.

² Листрадакы ве Икониядакы доганлар ол барада говы сөзлер айдярдылар.

³ Павлус Тимотеосы өзи билен әкитмек ислейәрди. Шонуң үчин оны сүннет этдирди, себәби ол ерде яшаян яхудыларың хеммеси Тимотеосың какасының грекдигини билйәрди.

⁴ Олар шәхерлериң ичинден гечип, ол ердәки иманлылара Иерусалимдәки ресуллар ве ёлбашчылар тарапындан кабул эдилен карарлара эермеклиги табшырярдылар.

⁵ Шейлеликде, доганларың иманы хас-да беркәп, оларың саны гүнсайын артярды.

Павлус Македония барада гөрнүш гөрйәр

⁶ Мукаддес Рух тарапындан Реббиң сөзүни Азия велаятына вагыз этмеклик бөкделенсоң, Павлус дагы Фрикия ве Галатя үлкесинден гечдилер.

⁷ Олар Мися серхедине гелип, Битиния велаятына гирмекчи болдулар. Эмма Иса Мукаддес Рух аркалы олара ругсат бермеди.

⁸ Онсоң Мисяның үсти билен Троаса гитдилер.

⁹ Шол гиҗе Павлус бир гөрнүш гөрди. Македониялы бир адам онуң гаршысында дуруп: «Македония гел, бизе көмек эт!» дийип ялбарды.

¹⁰ Павлус бу гөрнүши гөренсоң, Худай бизи олара Хош Хабары вагыз этмәге чагыряр диен нетиҗә гелип, биз дессине Македония тарап ёла дүшдүк.

Лидия иман эдйәр

¹¹ Шейлеликде, Троасдан гәми билен гөни Самофракия, эртеси хем Неаполисе гитдик.

¹² Ол ерден-де Македонияның эсасы велаятында ерлешйән Филипи шәхерине гелдик. Бу шәхер Риме гарашлыды. Биз бирнәче гүнләп ол ерде галдык.

¹³ Сабат гүни биз шәхерден деря якасына чыкдык. Ол ерде ыбадат эдилйән ериң бардыгыны билйәрдик. Онсоң ол ерде йыгнанан аяллар билен отурып, олара гүррүң бермәге башладык.

¹⁴ Бизи диңләп отуранларың арасында Лидия атлы бир сөвдагәр аял хем барды. Ол Тиятира шәхеринден болуп, гырмызы парчалар сатярды. Бу аял Худая сежде эдйәрди. Павлусың сөзлерине гулак асмак үчин, Реб онуң йүрегини ачды.

¹⁵ Лидия тутуш өй-ичерси билен сува чүмдүриленден соңра бизи өйүне чагырып: «Мени Реббе садык сайян болсаңыз, гелиң-де, өйүмде галың» дийип ялбарып, бизи ырды.

Павлус билен Силас туссаглыкда

¹⁶ Бир гүн ыбадат эдилйән ере баряркак, палчылык рухы эелән бир хызматкәр гыза душ гелдик. Бу гыз пал атмаклык билен хоҗайынларына көп пул газанып берйәрди.

¹⁷ Ол Павлусың ве бизиң ызымыза дүшүп: «Бу адамлар Бейик Худайың гулларыдыр. Олар сизе халас болмагың ёлуны вагыз эдйәрлер» дийип гыгырярды.

¹⁸ Ол энчеме гүнләп шейле дийип гыгырмагыны довам этди. Ахыры Павлус бизар болуп, ызына өврүлип, арвах-җына: «Иса Месихиң адындан буюрярын: бу гызың ичинден чык!» дийди. Арвах-җын шол пурсадың өзүнде гыздан чыкды.

¹⁹ Онуң хоҗайынлары газанч умытларының элден гиденини гөрүп, Павлус билен Силасы тутуп, базар мейданчасына сүйрәп гетирдилер.

²⁰ Олары хәкимлериң өңүне гетирип: «Бу адамлар шәхеримизде башагайлык дөредйәрлер. Өзлери хем яхудылар,

²¹ биз болса римлилер, олар бизиң канунымыза терс гелйән адатлары вагыз эдйәрлер. Бизе оларың адатларыны кабул этмек я-да берҗай этмек гадагандыр» дийдилер.

²² Халк хем Павлус билен Силаса гаршы аяга галды. Шейлеликде, хәкимлер эсгерлере оларың эшиклерини сыпырып, таяклап урмагы буюрдылар.

²³ Көп таякланларындан соң, зындана салдылар-да, зынданың баш гөзегчисине олары берк сакламагы табшырдылар.

²⁴ Ол хем шейле буйрук алансоң, олары зынданың ички бөлүмине салып, аякларына гандал баглады.

²⁵ Ярыгиҗе төвереги Павлус билен Силас дога-дилег эдип, Худая өвгүли нагмалар айдярдылар, туссаглар хем олары диңлейәрди.

²⁶ Бирденкә гүйчли ертитреме болды, зынданың биняды сарсып, әхли гапылар бирбада ачылды, хеммелериң зынҗыры үзүлди.

²⁷ Укудан оянан баш гөзегчи зынданың гапыларының ачыкдыгыны гөрди. Ол туссаглар гачандыр өйдүп, өзүни өлдүрҗек болуп, гылыҗыны сырды.

²⁸ Эмма Павлус гаты сес билен: «Саклан! Җаныңа каст этме, бизиң хеммәмиз шу ерде!» дийип гыгырды.

²⁹ Баш гөзегчи чыра гетирдип, ичери күрсәп гирди. Ол сандырап барып, Павлус билен Силасың аягына йыкылды.

³⁰ Олары дашары чыкарып: «Агалар! Мен халас болмак үчин нәме этмели?» дийип сорады.

³¹ Олар хем: «Реббимиз Иса иман эт, өзүң-де, тутуш өй-ичериң хем халас болар» дийдилер.

³² Соңра олар баш гөзегчә ве онуң өй-ичерисине Реббиң Хош Хабарыны вагыз этдилер.

³³ Шол гиҗәниң өзүнде баш гөзегчи олары бир чете чыкарып, яраларыны ювды. Соңра дессине ол өй-ичерсиндәкилер билен биле сува чүмдүрилди.

³⁴ Онсоң олары өйүне салып, өңлерине сачак язды. Ол тутуш өй-ичерси билен бирликде Худая иман эдендигине бегенди.

³⁵ Эртеси даң атанда, хәкимлер өз гуллукчыларыны иберип: «Шол адамлары бошат» дийдилер.

³⁶ Зынданың баш гөзегчиси хем бу хабары Павлуса етирип: «Хәкимлер сизе гидибериң дийип хабар ёллапдырлар. Инди сиз гидип билерсиңиз. Саг-аман барың» дийди.

³⁷ Эмма Павлус олара: «Рим раятыдыгымыза гарамаздан, бизи халкың өңүнде биканун енчдилер, зындана ташладылар. Нәме үчин инди бизи огрынча бошадып гойберҗек болярлар? Бу болмаз! Гой, бизи зындандан өзлери гелип чыкарсынлар» дийди.

³⁸ Гөзегчилер хем бу сөзлери хәкимлере етирдилер. Хәкимлер Павлус билен Силасың Рим раятыдыгыны эшидип, гаты ховсала дүшдүлер.

³⁹ Хәкимлер гелип, олардан өтүнч сорадылар ве зындандан алып чыкдылар. Соңра олара шәхерден гитмеклерини хайыш этдилер.

⁴⁰ Павлус билен Силас зындандан чыкып, Лидияның өйүне бардылар. Олар бу ерде иманлылар билен душушып, олары рухландырдылар, соңра ол ерден гитдилер.