Нехемя 5 - Мукаддес Китап

5‑нҗи бап Нехемя гарыплара көмек эдйәр

¹ Бираз вагт геченсоң, биртопар адам ве оларың аяллары өз яхуды доганларындан яңа ахы-нала этдилер.

² Кәбирлери: «Огулларымыз ве гызларымыз билен биз көплүкдирис; дири галарымыз ялы, бизе галла берилсин» диййәрдилер.

³ Кәбирлери-де: «Биз ачлык зерарлы галла алҗак болуп, еримизи, өйүмизи, үзүмчилигимизи гиреве гойдук» диййәрдилер.

⁴ Оларың: «Биз патышаның экин еримизе, үзүмчилигимизе салян салгыдыны төлемек үчин, пул карз алдык.

⁵ Бизиң сүңңүмизем, аслымызам бейлеки яхудаларыңкы билен бирдир. Чагаларымызам шоларың чагасындан кем дәл. Муңа гарамаздан, биз огулларымызы, гызларымызы гулчулыга бермели болярыс. Гызларымызың-а эййәм гырнак боланлары-да бар. Эмма бизиң этҗек алаҗымыз ёк, себәби экин еримизем, үзүмчилигимизем башга адамларың элинде» диййәнлери-де барды.

⁶ Оларың дады-перятларыны ве арз-шикаятларыны эшиденимде, мениң гаты гахарым гелди.

⁷ Бу затлар хакда ойланып, беглере хем баштутанлара кәедим. Мен олара: «Сизиң хер бириңиз өз халкыңыза гөтеримине пул берйәрсиңиз» дийдим. Онсоң оларың гаршысына улы җемагаты йыгнап, шейле дийдим:

⁸ «Биз ягдайымызың чатдыгындан, башга миллетлере сатылан өз яхуды доганларымызы ызына сатын алдык. Эмма сиз хатда өз гарындашларыңызы-да гулчулыга сатярсыңыз; соң биз олары ызына сатын алмалы болярыс!» Олар дымып, диере сөз тапмадылар.

⁹ Онсоң мен: «Сизиң бу эдйән ишиңиз говы дәл. Бизе душман болан миллетлериң гыҗалатындан гутулмак үчин, Худайымызың горкусында гезмели дәлмисиңиз?» дийдим.

¹⁰ Мунуң үстесине-де, мен, мениң доганларым ве мениң хызматкәрлерим хем олара пул ве галла карз берйәрис. Гелиң, шу гөтеримине зат бермеги бес эделиң.

¹¹ Шу гүнүң өзүнде оларың экин ерлерини, үзүмчилигини, зейтун багларыны, өйлерини, пулдан, бугдайдан, шерапдан ве ягдан алан гөтеримиңизи олара ызына гайдып бериң.

¹² Шонда олар: «Биз эдил сениң айдышың ялы эдерис. Буларың хеммесини ызына берерис ве олардан хич зат талап этмерис» дийдилер. Онсоң мен руханылары чагырып, әхли ёлбашчылара берен сөзлерини берҗай этҗекдиклерине руханыларың өңүнде ант ичирдим.

¹³ Мен донумың сыйыны силкип: «Эгер-де ким шу берен сөзүнден дәнсе, Худай оны эдил дон сыйының силкилип бошадылышы ялы өйүнден, ишинден махрум этсин. Олар әхли задындан җыда дүшсүн» дийдим. Бүтин җемагат хем муны макуллап: «Омын!» дийшип, Реббе алкыш айтдылар. Халк берен вадасыны ерине етирди.

Нехемяның сахылыгы

¹⁴ Яхуда юрдуна хәкимлиге белленен гүнүмден, ягны Артаксеркс патышаның йигриминҗи йылындан отуз икинҗи йылына ченли – он ики йыллап мен-де, мениң доганларым-да хәкиме махсус нахарланмадык.

¹⁵ Менден өңки болан хәкимлер велин халкың бойнуна агыр йүк болуп, олар илатдан бир гадак күмүшден дашары азык, шерап алян экенлер. Оларың хатда хызматкәрлери-де халкың үстүнден хөкүм сүрйән экенлер. Эмма мен Худайдан горкяндыгым үчин бейле иш этмедим.

¹⁶ Мен әхли гүйҗүми диварың гурлушыгына сарп этдим. Өзүмизе ерем талап этмедим. Хызматкәрлеримиң хеммеси-де иш үстүнде болдулар.

¹⁷ Сачагымың башында бизе өзге миллетлерден геленлерден башга-да, яхудылардан ве оларың баштутанларында ыбарат йүз элли адам нахарланарды.

¹⁸ Хер гүн нахар үчин бир өкүз билен алты саны семиз гоюн сойларды. Шейле хем маңа товуклар биширилип, хер он гүнден дүрли шераплар болдан-бол гетирилерди. Эмма мен халкың нәхили агыр гүзеран гөрйәндигини билйәрдим, шонуң үчинем мен хәкиме берилмели азык мөчберини талап этмедим.

¹⁹ Эй, Худайым, бу халка эден әхли хызматларым үчин мени ягшылыкда ятла!