Müsürden çykyş 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Бәшинҗи бетбагтчылык: малларың гырылмагы

¹ Соңра Реб Муса: «Фараоның янына бар-да, оңа шейле дийип айт: „Еврейлериң Худайы Реб шейле диййәр: ‘Мениң халкымы гойбер, олар гидип, Маңа ыбадат этсинлер’.

² Эгер сен олары ене-де саклап, гойбермекден боюн товласаң,

³ онда Реб мейдандакы мал-гараларыңызы: атларыңызы, эшеклериңизи, дүелериңизи ве доварлардыр сүрүлериңизи гыргына берер.

⁴ Эмма Реб ысрайыл маллары билен Мүсүр малларының арасында тапавут гойҗакдыр, ысрайыллара дегишли малларың екеҗеси хем өлмез“» дийди.

⁵ Шейле хем Реб бу иши Мүсүрде эртир этҗекдигини айдып, онуң вагтыны мәлим этди.

⁶ Эртеси гүн Реб бу иши этди: мүсүрлилериң әхли маллары гырылды, эмма ысрайыл малларының екеҗеси хем өлмеди.

⁷ Фараон ягдайы билмәге адам ёллады, гөрсе, ысрайыл малларының бири хем өлмәндир. Эмма фараоның йүреги энтек хем доңды, ол халкы ене-де гойбермеди.

Алтынҗы бетбагтчылык: чыбанлар ве яралар

⁸ Соңра Реб Муса билен Харуна: «Күреден гошавуҗыңызы долдурып күл алың. Гой, Муса оны фараоның өңүнде гөге сечсин.

⁹ Ол күл тутуш Мүсүрде тозана өврүлер. Тозан болса адамларың ве хайванларың беденине сиңип, оларда ачык ириңли чыбанлар эмеле гетирер» дийди.

¹⁰ Шейлеликде, Муса билен Харун күреден күл алып, фараоның өңүнде дурдулар. Муса күли хова сечди вели, адамларда ве хайванларда ачык ириңли чыбанлар эмеле гелди.

¹¹ Мүсүр җадыгөйлери бу чыбанлардан яңа Мусаның янына барып билмедилер. Чүнки чыбанлар җадыгөйлериң хем, әхли мүсүрлилериң хем үстүнден инипди.

¹² Эмма Реб фараоны доңйүрек этди. Ол Реббиң Муса айдышы ялы, олара гулак асмады.

Единҗи бетбагтчылык: долы ве от

¹³ Соңра Реб Муса шейле дийди: «Ирден тур-да, фараоның хузурына бар ве оңа шуны айт: „Еврейлериң Худайы Реб шейле диййәр: ‘Мениң халкымы гойбер, олар гидип, Маңа ыбадат этсинлер.

¹⁴ Ёгсам, бу гезек Мен сениң өз үстүңден, эмелдарларыңың ве халкыңың үстүнден әхли бела-бетерлерими индерерин. Шонда сен бүтин ер йүзүнде Мениң ялы хич кимиң ёкдугыны билерсиң.

¹⁵ Шу вагта ченли Мен голумың гүйҗи билен сени ве сениң халкыңы гыргына берип, көкүңиз билен ерден согруп ташлап хем билйәрдим.

¹⁶ Эмма Мен сизе Өз гүйҗүми гөркезип, адымы тутуш дүнйә җар этмек максады билен сизи дири саклап йөрүн.

¹⁷ Сен энтек хем Мениң халкыма гаршы текепбирлик эдип, оларың гитмегине ругсат этмерсиң.

¹⁸ Ине, эртир шу вагтлар Мен Мүсүриң тарыхында асла гөрлүп-эшидилмедик гүйчли долы ягдырҗакдырын.

¹⁹ Шонуң үчин хем хәзириң өзүнде адам ёллап, мейдандакы бар болан мал-гараларыңызы ве әхли задыңызы йыгнап, ховпсуз ере гетириң. Себәби өйүне гетирилмән, мейданда галан хер бир адамың ве малың үстүнден гүйчли долы ягып, олар өлер’“».

²⁰ Фараоның эмелдарларының арасында Реббиң сөзүнден горкянлары мейдандакы гулларыны ве малларыны деррев ичери йыгнадылар.

²¹ Эмма Реббиң сөзүни пиңине алмаянлар өзлериниң гулларыны ве малларыны мейданда галдырдылар.

²² Соңра Реб Муса: «Элиңи асмана узат, шонда тутуш Мүсүриң үстүне долы ягар. Мүсүриң мейданларында галан адамларың, малларың ве гөгерип отуран әхли өсүмликлериң үстүнден долы инер» дийди.

²³ Шундан соң, Муса хасасыны асмана узатды ве Реб гөк гүрледип долы ягдырды, йылдырым чакып, ере от дүшди. Шейдип, Реб Мүсүрде гүйчли долы ягдырды.

²⁴ Долы ягярка, долы билен бир вагтда йылдырым чакып, ызы үзүлмән ере от дүшүп дурды. Мүсүрлилер миллет болалы бәри, онуң тутуш еринде хич хачан шейле гүйчли долы ягманды.

²⁵ Долы тутуш Мүсүриң мейданларындакы әхли затлары: адамлары ве маллары вейран этди, ол хер бир экин мейданыны сандан чыкарды. Шейле хем, мейдандакы хемме агачларыны сындырды.

²⁶ Диңе ысрайылларың яшаян ери болан Гошен топрагында долы ягмады.

²⁷ Соңра фараон адам ёллап, Муса билен Харуны чагыртды ве олара: «Бу гезек мен гүнәми боюн алян. Реббиңки догры, мениң ве халкымың эдйәни нәдогры.

²⁸ Реббе дилег эт! Гөк гүррүлдемесини ве долы ягмасыны бес этсин! Мен сизи гойберҗек, йөне сиз ол ерде узак галмалы дәлсиңиз» дийди.

²⁹ Муса оңа: «Мен галадан чыкып, эллерими Реббе узатдыгым, гөк гүррүлдиси кесилер ве долының ягмасы галар. Шонда сен бу дүнйәниң Реббиңкидигини билерсиң.

³⁰ Эмма сениң ве эмелдарларыңың энтек хем Худайымыз Ребден горкмаяндыкларыны мен билйәрин» дийди.

³¹ (Зыгыр ве арпа вейран болды. Арпа гулак чыкарып отырды, зыгыр болса пынтыклапды.

³² Эмма бугдая ве язлык бугдая зепер етмәнди, себәби олар гиҗрәк гөгерйәрди.)

³³ Шейлеликде, Муса фараоның янындан гидип, галадан чыкды ве асмана эллерини узадып, Реббе дилег этди. Шобада гөк гүррүлдиси ве долы ягмасы галды. Ере ягыш гуймасы кесилди.

³⁴ Йөне фараон ягшың, долының ве гөк гүррүлдисиниң кесиленини гөренде, ене-де гүнә этди. Фараон ве онуң эмелдарлары ене-де доңйүреклигини этдилер.

³⁵ Шейдип, фараон өңкүси ялы доңйүреклигине галды. Эдил Реббиң Мусаның үсти билен айдышы ялы, ол ысрайыллары гойбермеди.