Müsürden çykyş 5 - Мукаддес Китап

5‑нҗи бап Муса билен Харун фараоның хузурында

¹ Шундан соң Муса билен Харун фараоның янына гидип, оңа шейле дийдилер: «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Мениң халкымы гойбер, гой, олар чөлде Мениң шаныма байрам этсинлер“».

² Эмма фараон: «Киммиш Ол Реб, Онуң сөзүне гулак асып, мен ысрайыллары гойберер ялы? Мен Ребби билмейәрин, ысрайылларың гитмегине ёл берҗек дәл» дийди.

³ Соңра олар: «Еврейлериң Худайы бизе душды. Инди болса бизе үч гүнлүк чөле гидип, Худайымыз Реббе гурбанлык бермәге ругсат эт, ёгсам, Реб бизи гыргына берер я-да гылыч билен бизиң башымызы алар» дийдилер.

⁴ Эмма Мүсүриң патышасы олара: «Эй, Муса ве Харун, нәме үчин сиз бу халкың элини ишден совадярсыңыз? Өз ишиңиз билен болуң.

⁵ Гөрйәңизми, хәзир бу ерде оларың саны бизиң өз халкымызыңкыдан-да көп, сиз болса олары ишинден дындарҗак болярсыңыз» дийди.

⁶ Шол гүнүң өзүнде фараон гул хоҗайынларына ве ысрайылларың өзлериниң баш гөзегчилерине шейле буйрук берди:

⁷ «Мундан буяна бу халка керпич гуяр ялы саман бермәң. Гой, олар гидип, саманы өзлери тапсынлар.

⁸ Эмма оларың гуйян керпичлериниң саны өңкүси билен дең болсун, екеҗесини хем кемелтмәң. Олар ялта, шонуң үчин олар: „Бизи гойбер, Худайымыза гурбанлык берели“ дийшип гыгырышярлар.

⁹ Бу адамларың үнси диңе ишде болар ялы, хас агыр ишлер билен оларың эгнинден басың. Шонда олар ялан геплере гулак габартмазлар».

¹⁰ Шейлеликде, ысрайылларың гул эелери ве оларың баш гөзегчилери чыкып, олара: «Фараон шейле диййәр: „Мен сизе саман берҗек дәл.

¹¹ Ниреден тапсаңыз, шондан тапың, саманы өзүңиз эдиниң, эмма гүнделик эдйән ишиңиз болса сәхелче-де азалҗак дәлдир“» дийдилер.

¹² Шейдип, халк өзлерине саман эдинмек үчин орлан мейдан гөзләп, Мүсүриң әхли ерине дагадылар.

¹³ Гул эелери олардан хер гүнки этмели ишлерини эдил саман билен үпҗүн эдилйән дөврүндәки ялы ерине етирмеклерини берк талап эдйәрдилер.

¹⁴ Фараоның гул эелери тарапындан белленен ысрайылларың баш гөзегчилери урулярдылар ве олардан: «Нәме үчин сиз бу гүн гуймалы керпич пайыңызы өңкиңиз ялы долы ерине етирмейәрсиңиз?» дийип хасабат соралярдылар.

¹⁵ Ахыры ысрайылларың баш гөзегчилери фараоның янына гидип, оңа: «Нәме үчин биз гулларыңа бейле дараяң?

¹⁶ Бизе саман берилмейәр, муңа гарамаздан, „Керпич гуюң!“ дийип буйрук берйәрлер. Ине, гулларыңы енчйәрлер, эмма гүнә сениң өз адамларыңда ахыры» дийип арз эдйәрлер.

¹⁷ Эмма фараон: «Сиз барып ятан бир ишякмаз. Шонуң үчин хем сиз: „Бизи гойбер, гидип, Реббе гурбанлык берели“ диййәрсиңиз.

¹⁸ Хәзир болса гидиң-де ишләң. Сизе саман берилмез, йөне шонда-да керпиҗи өңки мукдарда өндүрерсиңиз» дийди.

¹⁹ Ысрайылларың баш гөзегчилерине хер гүнки өндүрилмели керпиҗиң санының екеҗесиниң хем кемелдилмели дәлдигини айданларында, олар өзлериниң бетбагтлыга учрандыкларына гөз етирдилер.

²⁰ Олар фараоның янындан чыканларында, өзлерине гарашып дуран Муса билен Харуна душдулар.

²¹ Олар Муса билен Харуна: «Фараон ве онуң эмелдарлары тарапындан сиз бизиң башымыза бела гетирдиңиз, бизи өлдүрер ялы, оларың элине гылыч бердиңиз. Мунуң үчин Реб сизе гөз гөркезип, җезаңызы берер» дийдилер.

Реб азатлыгы сөз берйәр

²² Соңра Муса ене-де Реббе йүзленип: «Эй, Реббим, нәме үчин бу адамлара бетбагтлык гетирдиң? Аслында нәме үчин мени гойбердиң?

²³ Сениң адыңдан фараон билен геплешмәге гелелим бәри, ол бу адамлара гөрги барыны гөркезди. Сен болса Өз халкыңы азат этмек үчин екеҗе-де зат этмедиң» дийди.