Müsürden çykyş 3 - Мукаддес Китап

3‑нҗи бап Реб Муса гөрүнйәр

¹ Шол вагтлар Муса гайынатасы Мидян руханысы Йитроның сүрүсини бакярды. Бир гүн ол сүрүсини чөлүң ичи билен сүрүп, Худай дагы Хоребе гелди.

² Оңа чалының ортарасында алавлы от болуп, Реббиң бир перишдеси гөрүнди. Муса чалының яняндыгына гарамаздан, онуң хич отда янып гутармаяндыгыны гөрди.

³ Муса: «Бу гең зады якынрак барып гөрейин-ле, нәме үчин чалы отда янмаярка?» дийди.

⁴ Реб Мусаның якынлашып гелйәндигини гөренде, чалының ичинден оңа: «Муса! Муса!» дийип сесленди. Муса: «Лепбей» дийип җогап берди.

⁵ Соңра Худай: «Мундан якын гелме, аягыңдакы чарыгыңы чыкар, чүнки сениң бу дуран ериң мукаддес топракдыр!

⁶ Мен сениң ата-бабаларыңың: Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайыдырын» дийди. Муса Худая серетмекден горкуп, йүзүни япды.

⁷ Соңра Реб ене-де: «Мен халкымың Мүсүрде чекйән җебир-сүтемини, хакыкатдан-да, гөрдүм, оларың мүсүр хоҗайынларындан яңа налаяндыкларыны эшитдим. Мен оларың чекйән җебир-җепаларыны билйәрин.

⁸ Шонуң үчин хем Мен олары мүсүрлилериң элинден азат этмек үчин ашак индим. Мен олары сүйт ве бал акян мес топраклы юрда – кенганларың, хетлериң, аморларың, перизлериң, хивилериң ве ябусларың юрдуна алып барҗак.

⁹ Ине, инди Маңа ысрайылларың ахы-наласы гелип етди, Мен мүсүрлилериң олары залымлык билен эзйәндиклерини гөрдүм.

¹⁰ Хәзир болса Мен сени Өз халкым болан ысрайыллары Мүсүрден алып гайтмак үчин фараоның янына иберейин» дийди.

¹¹ Муса болса Худая: «Фараоның янына гидип, ысрайыллары Мүсүрден чыкарып гетирер ялы, мен ким болупдырын?» дийди.

¹² Худай оңа: «Сениң билен болҗак Мендирин. Сен халкы Мүсүрден чыкарып гетирениңде, Маңа шу дагда сежде эдерсиңиз. Бу болса сени Мениң ёлландыгымың нышаны болар» дийди.

¹³ Соңра Муса Худая: «Эгер мен ысрайылларың янына барып: „Мени сизиң яныңыза ата-бабаларыңызың Худайы иберди“ дийсем, олар хем: „Онуң ады нәме?“ дийип сорасалар, мен олара нәме җогап берейин?» дийди.

¹⁴ Худай Муса: «Мен Мендирин. Ысрайылларың янына барып: „Сизиң яныңыза ‘Мендирин’ иберди“ дийип айт» дийди.

¹⁵ Худай Муса ене-де шулары айтды: «Ысрайылларың янына сени ата-бабаларыңызың Худайы болан Реббиң, ягны Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайының иберендигини айт. Бу Мениң эбедилик адымдыр, шу ат билен Мен несилме-несил ятланарын.

¹⁶ Сен бар-да, ысрайыл яшулуларыны бир ере йыгна ве олара ата-бабаларыңызың Худайы Реббиң, ягны Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайының саңа гөрнендигини ве оларың Мүсүрдәки хал-ахвалларындан Мениң хабарымың бардыгыны айт.

¹⁷ Мен олары Мүсүр зулумындан азат эдип, сүйт ве бал акян мес топраклы юрда, ягны кенганларың, хетлериң, аморларың, перизлериң, хивилериң ве ябусларың юрдуна элтмеги вада берендигими олара гүррүң бер.

¹⁸ Олар сениң сөзүңе гулак асарлар, соңра ысрайыл яшулулары билен Мүсүриң патышасының янына барарсыңыз хем-де оңа: „Еврейлериң Худайы Реб бизиң билен душды. Инди болса Худайымыз Реббе гурбанлык бермек үчин, бизи үч гүнлүк чөле гойбермегиңи сенден товакга эдйәрис“ дийиң.

¹⁹ Мүсүриң патышасы гудратлы гол билен меҗбур эдилйәнчә, сизи гойбермеҗекдигини Мен билйәрин.

²⁰ Шонуң үчин хем, Мен Мүсүре гөз гөркезерин ве онуң ичинде этҗек әхли гең гудратларым билен оларың теммисини берерин. Шондан соң патыша сизи гойберер.

²¹ Ысрайыллар Мүсүрден чыканларында, Мен мүсүрлилере ысрайыллары сылар ялы эдерин. Ысрайыллар ол ерден эллери бош чыкмазлар.

²² Хер бир ысрайыл аялы мүсүрли гоңшусындан ве өз өйүнде яшаян мүсүрли аялдан алтын-күмүш шай-сеплер ве гейим-геҗимлер сорап аларлар. Сиз олары огул-гызларыңыза дакарсыңыз ве олары гейиндирерсиңиз. Сиз мүсүрлилериң байлыкларыны талап гайдарсыңыз».