Müsürden çykyş 10 - Мукаддес Китап

10-нҗы бап Секизинҗи бетбагтчылык: чекиртге сүрүси

¹ Шундан соң Реб Муса: «Фараоның янына гит. Оларың арасында гудратлы аламатларымы гөркезмек үчин, Мен фараоны ве онуң эмелдарларыны доңйүрек этдим.

² Сен өз несиллериңе ве неберелериңе Мениң мүсүрлилериң аңкасыны ашырып, оларың арасында нәхили гудратлы аламатлар гөркезендигими гүррүң берерсиң. Шонда сиз Мениң Ребдигими билерсиңиз» дийди.

³ Шейлеликде, Муса билен Харун фараоның янына барып, оңа шуны айтдылар: «Еврейлериң Худайы Реб шейле диййәр: „Мениң өңүмде хачана ченли песпәлликден боюн товлаҗак? Мениң халкымы гойбер, гой, олар гидип, Маңа ыбадат этсинлер.

⁴ Эгер сен Мениң халкымы гойбермекден йүз өвүрсең, онда Мен эртир сениң юрдуңа чекиртге иберерин.

⁵ Чекиртгелер ериң йүзүни өртерлер, олардан яңа ериң йүзи гөрүнмез. Долы ягандан соңкы галан затларыңызы ве мейдандакы өсүп отуран әхли агачларыңызы чекиртгелер иерлер.

⁶ Сениң өйлериң, әхли эмелдарларыңың ве тутуш мүсүрлилериң өйлери чекиртгеден долар. Дүнйә инели бәри, шу гүне ченли шейле зады сизиң ата-бабаларыңыз хем гөрен дәлдир“». Соңра Муса ызына өврүлип, фараоның янындан чыкып гайтды.

⁷ Фараоның эмелдарлары гелип, оңа: «Бу адам хачана ченли бизе дузак болҗакка? Халкы гойбер, гой, гидип, Худайы Реббе ыбадат этсин. Мүсүриң вейран боляндыгына сен нәме энтек хем дүшүнеңокмы?» дийдилер.

⁸ Шейдип, Муса билен Харуны ызына, фараоның янына чагырдылар. Фараон олара: «Гидиң-де, Худайыңыз Реббе ыбадат эдиң! Йөне сизден кимлер гидер?» дийип сорады.

⁹ Муса оңа: «Биз гарры-яшларымыз билен, огул-гызларымыз билен, мал-гарадыр доварларымыз билен биле гидерис, себәби биз Реббиң шанына байрам этмели» дийди.

¹⁰ Фараон олара: «Сиз аялларыңыз ве оглан-ушакларыңыз билен гитмәге менден ругсат алып билен гүнүңиз, гой, Реб сизлик болсун! Гөрйәңизми, сизиң пәлиңиз дүзүв дәл экен.

¹¹ Ёк! Реббе ыбадат этмәге диңе эркеклериңиз гидер, сизиң өз ислегиңиз хем шуды ахырын» дийди. Соңра Муса билен Харун фараоның хузурындан ковулдылар.

¹² Шундан соң, Реб Муса: «Элиңдәки хасаңы Мүсүр топрагына уруп, чекиртгелер чыкар. Олар Мүсүр юрдуна чозарлар ве долы ягандан соңкы галан әхли затлары, әхли баг-бакҗалары иерлер» дийди.

¹³ Шейлеликде, Муса элиндәки хасасыны Мүсүр топрагына уруп чыкды. Реб шол гүн узаклы гүн ве узаклы гиҗе гүндогар елини турузды. Эртеси ирден бу гүндогар ели чекиртгелер гетирди.

¹⁴ Чекиртгелер тутуш Мүсүр топрагына инип, тутуш юрды бойдан-баша эеледилер. Шейле сан-саҗаксыз чекиртге сүрүси өң хич хачан болан дәлдир, инди хем болмаз.

¹⁵ Чекиртгелер тутуш юрдуң йүзүни өртендиги себәпли, ериң үсти гаралыпды. Олар юртдакы долы ягандан соңкы галан әхли баг-бакҗалары ве әхли агачларың мивелерини ийдилер. Тутуш Мүсүр топрагында не агач, не-де баг-бакҗа галды, екеҗе-де яшыл зат галмады.

¹⁶ Фараон деррев Муса билен Харуны чагырдып, олара: «Бу болан әхли затдан соң, мен ене-де сизиң ве Худайыңыз Реббиң гаршысына гүнә этдим.

¹⁷ Шонуң үчин хем инди мениң гүнәми өтүң ве бу неҗис бетбагтчылыгың менден айрылмагыны сорап, ене-де бирҗе гезек Худайыңыз Реббе дилег эдәйиң» дийди.

¹⁸ Шейдип, Муса фараоның янындан гайдып, Реббе дилег этди.

¹⁹ Реб хем шемалы гүнбатардан өрән гүйчли өвүсйән еле өврүп, чекиртгелери сырып-сүпүрип, Гызыл деңзе гетирип ташлады. Тутуш Мүсүр юрдунда екеҗе-де чекиртге галмады.

²⁰ Эмма Реб фараоны ене-де доңйүрек этди, ол ысрайыллары гойбермеди.

Докузынҗы бетбагтчылык: гараңкылык

²¹ Шундан соң Реб Муса: «Элиңдәки хасаңы асмана узат, шонда Мүсүр юрдуна гараңкы дүшүп, оны түмлүк гаплап алар» дийди.

²² Шейдип, Муса элиндәки хасасыны асмана узатды ве тутуш Мүсүр юрды үч гүнләп гараңка гапланды.

²³ Олар хатда бир-бирлерини хем гөрүп билмедилер. Үч гүнләп оларың хич бири хич ере гозганып хем билмеди, эмма әхли ысрайылларың яшаян еринде ягтылык болды.

²⁴ Соң фараон Мусаны янына чагырдып, оңа: «Барың, гидип, Реббе ыбадат эдиң. Чагаларыңыз хем сизиң билен гидиберсин, йөне диңе сыгырларыңыз билен доварларыңыз бәрде галсын» дийди.

²⁵ Эмма Муса: «Сен Худайымыз Реббе мал-гараларымыз билен садакаларымыздыр якма гурбанлыкларымызы бермәге-де ругсат этмелисиң.

²⁶ Биз мал-гараларымызы хөкман өзүмиз билен алып гитмели, бәрде екеҗе-де тойнаклы галмаз. Биз олары Худайымыз Реббе ыбадат этмек үчин әкитмели. Ол ере барып етйәнчәк, биз Реббе нәме билен ыбадат этмелидигини билемзок» дийди.

²⁷ Эмма Реб фараоны доңйүрек этди, ол ысрайыллара гитмәге ругсат этмеди.

²⁸ Соңра фараон Муса җогап берип: «Гүмүңи чек шу ерден. Өзүңден хабардар бол! Гайдып мениң гөзүме гөрүнме. Чүнки мениң гөзүме гөрнен гүнүң, шол пурсатда өлерсиң» дийди.

²⁹ Муса хем оңа: «Айдышың ялы болар! Мен инди хич хачан сениң гөзүңе гөрүнмерин» дийди.