Matta 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Иса ысмазы сагалдяр

¹ Онсоң Иса гайыга мүнди-де, бейлеки кенара гечип, Өз шәхерине гелди.

² Бирнәче адам Онуң янына дүшекде ятан бир ысмазы гетирди. Иса оларың иманыны гөренде, ысмаза: «Оглум, догумлы бол, сениң гүнәлериң өтүлди» дийди.

³ Шонда кәбир Төврат мугаллымлары ичинден: «Бу адам Худая дил етирйәр» дийдилер.

⁴ Эмма Иса оларың пикирлерини билип: «Нәме үчин гөвнүңизе эрбет пикирлер гетирйәрсиңиз?

⁵ Хайсыны айтмак аңсат: „Гүнәлериң өтүлди“ диймекми я-да: „Тур-да, йөре“ диймек?

⁶ Эмма сиз Ынсан Оглуның ер йүзүнде гүнәлери өтмәге-де ыгтыярының бардыгыны билип гоюң» дийди. Онсоң Ол ысмаза: «Саңа диййәрин, тур, дүшегиңи ал-да, өйүңе гайт» дийди.

⁷ Ол хем еринден турды-да, өйүне гитди.

⁸ Муны гөрен мәхелләни горкы гаплап алды. Олар ынсанлара шейле ыгтыяры берен Худайы шөхратландырдылар.

Матта шәгиртлере гошуляр

⁹ Иса шол ерден гечип барярка, салгыт йыгнап отуран Маттаны гөрүп, оңа: «Мениң ызыма дүш!» дийди. Ол хем туруп, Онуң ызына дүшди.

¹⁰ Иса Маттаның өйүнде сачак башында отырка, көп салгытчылар, гүнәкәрлер гелип, Иса ве Онуң шәгиртлери билен биле ийип-ичдилер.

¹¹ Фарисейлер муны гөрүп, Онуң шәгиртлеринден: «Нәме үчин сизиң Мугаллымыңыз салгытчылардыр гүнәкәрлер билен биле нахар иййәр?» дийип сорадылар.

¹² Иса муны эшидип: «Лукман саглара дәл-де, хассалара герекдир.

¹³ Йөне сиз гидиң-де, „Мен гурбанлык дәл-де, рехим-шепагат ислейәрин“ диен сөзүң манысыны өврениң, себәби Мен догрулары дәл-де, гүнәкәрлери чагырмага гелдим» дийди.

Агыз беклемек барада сораг

¹⁴ Онсоң Яхяның шәгиртлери Исаның янына гелип: «Нәме үчин биз ве фарисейлер агыз беклейәрис-де, Сениң шәгиртлериң агыз бекләноклар?» дийип сорадылар.

¹⁵ Иса олара: «Гиев янларындака, хей-де, тоюң мыхманлары яс тутармы? Эмма гиевиң олардан алынҗак гүнлери гелер, шонда олар агыз бекләрлер.

¹⁶ Хич ким көне эшиге тәзе матадан яма салмаз, себәби салнан яма көне эшикден гопуп, йыртык ери хас бетер болар.

¹⁷ Хич ким тәзе шерабы көне мешиклере гуймаз. Бейтсе, мешиклер ярылып, шерап дөкүлер ве мешиклер хем заяланар. Тәзе шерап тәзе мешиклере гуюляндыр, шейдип, икиси хем абат сакланяндыр» дийип җогап берди.

Дирелен гыз, сагалан аял

¹⁸ Иса олара бу затлары айдып дурка, бир ёлбашчы гелип, Онуң аягына йыкылды. Ол: «Мениң гызым яңыҗа өлди, эмма Сен гелип, элиңи онуң үстүнде гойсаң, ол дирелер» дийди.

¹⁹ Иса туруп, шәгиртлери билен биле ол адамың ызына дүшүп гитди.

²⁰ Шол вагт он ики йылдан бәри ган акма кеселинден эҗир чекйән бир аял Исаның арка тарапындан гелип, Онуң донуның сыйына элини дегирди.

²¹ Ол ичинден: «Диңе гейимине элими дегирсем-де сагаларын» диййәрди.

²² Иса өврүлип, оны гөрди-де: «Эй, начар, догумлы бол, иманың саңа шыпа берди» дийди. Аял шол пурсадың өзүнде сагалды.

²³ Иса ёлбашчының өйүне геленде, яс түйдүкчилерини, ала-галмагал эдишип дуран мәхелләни гөрди.

²⁴ Олара: «Айрылың, гыз өленок, диңе уклап ятыр» дийди. Олар Исаның үстүнден гүлдүлер.

²⁵ Мәхелле дашары чыкарыландан соң, Иса ичери гирип, гызың элинден тутды, гыз хем аяга галды.

²⁶ Бу хабар ол этрабың әхли ерине яйрады.

Ики көр билен бир лал сагалдыляр

²⁷ Иса ол ерден гелйәркә, ики саны көр адам Онуң ызына дүшүп: «Эй, Давут Оглы! Бизе рехим эт!» дийип гыгырдылар.

²⁸ Иса өе гиренде, көрлер Онуң янына гелдилер. Иса олардан: «Мениң бу иши башарҗагыма ынанярсыңызмы?» дийип сорады. Олар хем Оңа: «Хава, Агам» дийип җогап бердилер.

²⁹ Шонда Иса оларың гөзлерине элини дегрип: «Сизе иманыңыза гөрә болсун!» дийди велин,

³⁰ шобада оларың гөзлери ачылды. Иса: «Әгә болуң, муны хич ким билмесин» дийип, олара берк табшырды.

³¹ Эмма олар чыкан батларына, Исаның ат-овазасыны тутуш этраба яйратдылар.

³² Олар гиденден соңра Исаның янына арвах-җын эелән бир лал адамы гетирдилер.

³³ Арвах-җын ковландан соң, лал адам геплемәге башлады. Халк муңа хайран галып: «Ысрайылда хич хачан бейле зат гөрлен дәлдир» дийишди.

³⁴ Эмма фарисейлер: «Ол арвах-җынлары җынларың хөкүмдары аркалы ковуп чыкаряр» дийишдилер.

Хасыл бол, ишгәр аз

³⁵ Иса шәхерлердир обаларың барыны айланып, ол ердәки синагогаларда сапак берйәрди. Шалык хакдакы Хош Хабары вагыз эдип, хер хили кеселлере ве дертлере шыпа берйәрди.

³⁶ Иса улы мәхелләни гөрүп, олара хайпы гелди, себәби олар чопансыз гоюнлар ялы дагынык ве тапдан дүшендилер.

³⁷ Шонда Иса шәгиртлерине: «Хасыл бол, йөне ишгәр аз.

³⁸ Шонуң үчин хем хасылыны йыгмага ишгәр иберер ялы, хасыл эеси Реббе ялбарың» дийди.