Matta 19 - Мукаддес Китап

19-нҗы бап Ника ве айрылышмак барада

¹ Иса бу сөзлери тамамландан соң, Җелиледен чыкып, Иордан дерясының аңырсындакы Яхудыя велаятына гитди.

² Улы мәхелле Онуң ызына дүшди, Иса хем шол ерде оларың хассаларыны сагалтды.

³ Исаның янына гелен кәбир фарисейлер Оны сынап гөрмек үчин: «Бир адамың хер хили бахана арап, өз аялындан айрылышмагы кануна догры гелйәрми?» дийип сорадылар.

⁴ Иса хем: «Сиз нәме „Яраданың Өзи овал-башда ынсанлары эркек ве аял эдип яратды“ диен сөзлери окамадыңызмы?

⁵ „Шол себәпден хем эркек ата-энесини ташлап, аялы билен бирлешйәр ве оларың икиси бир тен боляр“.

⁶ Шейлеликде, олар инди ики дәл, бир тендир. Шонуң үчин хем Худайың бирлешдиренини ынсан айырмасын» дийди.

⁷ Фарисейлер Исадан: «Онда нәме үчин Муса талак хатыны язып, айрылышмага ыгтыяр берипдир?» дийип сорадылар.

⁸ Иса олара: «Муса сизиң доңйүрекдигиңиз үчин аялыңызы айырмага ыгтыяр берди, эмма овал-башда бейле дәлди.

⁹ Мен сизе шуны диййәрин: ким аялыны зынадан башга себәп билен айрып, башга аяла өйленсе, зына эдйәндир» дийип җогап берди.

¹⁰ Шәгиртлер Оңа: «Эгер әр-аялың арасындакы ягдай шейле болса, онда өйленмезлик говудыр» дийишдилер.

¹¹ Эмма Иса олара: «Хемме адамлар бу сөзи кабул эдип билмезлер, диңе өзлерине берленлер кабул эдип билерлер.

¹² Кәбир адамлар догабитди агтадырлар, кәбирлери болса адамлар тарапындан агта эдилендир. Башга бирлери болса Гөгүң Шалыгының хатырасына хич ким билен бирлешмейәр. Муны кабул эдип билен кабул этсин» дийди.

Иса чагалара пата берйәр

¹³ Соңра башларына элини гоюп, дога-дилег этсин дийип, адамлар чагалары Исаның янына гетирдилер, эмма шәгиртлер чагалары гетиренлере кәедилер.

¹⁴ Иса болса: «Чагалары Мениң яныма гойбериң, олары сакламаң, себәби Гөгүң Шалыгы шулар ялыларыңкыдыр» дийди.

¹⁵ Иса оларың башына элини гоюп, пата беренден соң, ол ерден гитди.

Бай яш йигит

¹⁶ Шол махал бир адам Исаның янына гелип: «Эй, Мугаллым, бакы яшайша эе болар ялы, мен нәме ягшы иш этмели?» дийип сорады.

¹⁷ Иса: «Нәме үчин Менден ягшылык хакында сораярсың? Еке-тәк Худайдан башга хич ким ягшы дәлдир. Бакы яшайша говушмак ислейән болсаң, Худайың табшырыкларыны берҗай эт» дийди.

^18-19 Ол Исадан: «Хайсы табшырыкларыны?» дийип сорады. Иса: «Адам өлдүрме, зына этме, огурлык этме, ялан шаятлык этме, ата-энеңе хормат гой, якыныңы өзүңи сөйшүң ялы сөй» дийип җогап берди.

²⁰ Яш йигит Исадан: «Мен буларың хеммесини яшлыгымдан бәри берҗай эдип гелйәрин-ә, мен ене нәме этмели?» дийип сорады.

²¹ Иса оңа: «Мүйнсүз болайын дийсең, гит-де, нәмәң бар болса сатып, гарыплара пайла, шонда гөкде хазынаң болар. Соңра гел-де, Мениң ызыма дүш» дийди.

²² Яш йигит бу сөзи эшидип, тукат болуп гитди, себәби онуң мал-мүлки көпди.

²³ Иса шәгиртлерине: «Сизе догрусыны айдярын, бай адамың Гөгүң Шалыгына гирмеги кындыр.

²⁴ Мен сизе ене-де шуны айдярын, бир дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги бай адамың Худайың Шалыгына гирмегинден аңсатдыр» дийди.

²⁵ Муны эшиденлеринде, шәгиртлери чакданаша хайран галып: «Онда ким халас болуп билер?» дийип сорадылар.

²⁶ Иса олара середип: «Ынсанлар үчин бу мүмкин дәл, эмма Худай үчин әхли зат мүмкиндир» дийди.

²⁷ Онсоң Петрус Оңа: «Ине, биз әхли задымызы ташлап, Сениң ызыңа дүшдүк! Мунуң үчин биз нәме аларыс?» дийди.

²⁸ Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын, әхли задың тәзеленен дөври Ынсан Оглы Өз шөхратлы тагтында отуранда, Мениң ызыма дүшен сиз хем он ики тагтда отурып, Ысрайылың он ики тиресине казылык эдерсиңиз.

²⁹ Мениң хатырам үчин өйлерини, доганларыны, уяларыны, эне-атасыны, чага-чугаларыны, ерлерини ташлан хер кес ызына йүз эссе эдип гайтарып алар. Олар бакы яшайшың мирасдүшери боларлар.

³⁰ Эмма илкинҗилериң көпүси соңкулар, соңкуларың көпүси хем илкинҗилер болар» дийди.