Matta 14 - Мукаддес Китап

14‑нҗи бап Яхяның өлүми

¹ Шол вагт Исаның ат-овазасы Хирод ханың гулагына барып етди.

² Ол өз эмелдарларына: «Бу Яхя чүмдүриҗидир. Ол өлүмден дирелипдир, шол себәпли ол бу мугҗызалары гөркезип билйәр» дийди.

³ Хирод доганы Филипиң аялы Хиродия үчин Яхяны тутдурып, эл-аягыны гандаллап, зындана ташладыпды.

⁴ Ол муны Яхяңың өзүне: «Сениң өз доганыңың аялына өйленмегиң догры дәл» диени үчин этди.

⁵ Хирод Яхяны өлдүрмек ислейәрди, эмма халкың Яхяны пыгамбер сайяндыгы үчин бейле этмекден горкярды.

⁶ Хиродың доглан гүни Хиродияның гызы ортада танс эдип, Хиродың гөвнүни чаглады.

⁷ Шонда Хирод гыза ант ичип, дилән задыны берҗекдигине сөз берди.

⁸ Гыз хем эҗесиниң өвретмеги билен: «Маңа бир табагың ичинде Яхя чүмдүриҗиниң башыны бер» дийди.

⁹ Хан гамгын болды, эмма мыхманларың янында ант иченсоң, Яхяның башының оңа гетирилип берилмегини буюрды.

¹⁰ Җеллат иберип, зынданда Яхяның башыны чапдырды.

¹¹ Чапылан башы бир табакда гетирип, гыза берди. Гыз-да оны эҗесине элтип берди.

¹² Яхяның шәгиртлери гелип, онуң җеседини әкидип җайладылар. Соңра гидип, муны Иса хабар бердилер.

Иса бәш мүң адамы доюряр

¹³ Иса муны эшидип, еке Өзи гайыга мүнди-де, ол ерден бир чола ере чекилди. Халк муны биленде, шәхерлерден чыкып, пай-пыяда Онуң ызындан гитди.

¹⁴ Ол гайыкдан дүшенде, улы мәхелләни гөрүп, олара хайпы гелди, оларың хассаларыны сагалтды.

¹⁵ Шәгиртлери агшам Онуң янына гелип: «Бу бир чола ер, вагт хем гиҗикди, халкы гойбер, обалара гидип, өзлерине иймит сатын алсынлар» дийдилер.

¹⁶ Иса олара: «Гитмегиң гереги ёк, олара иймәге зады сиз бериң» дийди.

¹⁷ Шәгиртлер хем Иса: «Бизиң бу ерде бәш чөрек билен ики балыкдан башга задымыз ёк ахырын» дийдилер.

¹⁸ Иса: «Олары шу ере – Мениң яныма гетириң» дийди.

¹⁹ Шонда Иса халка отуң үстүнде отурмагы буюрды. Ол бәш чөрек билен ики балыгы алып, гөзлерини гөге дикип, шүкүр этди ве чөреклери бөлүшдирип, шәгиртлерине берди. Шәгиртлери хем олары мәхеллә пайладылар.

²⁰ Хеммелер ийип дойдулар. Шәгиртлер артан чөрек бөлеклерини йыгнап, он ики себеди долдурдылар.

²¹ Мундан иенлериң саны аяллардыр чагалардан башга бәш мүңе голай адамды.

Иса сувуң йүзүнден йөрейәр

²² Иса халкы өйлерине уградып дурка, шәгиртлерине гайыга мүнүп, Өзүнден өң бейлеки кенара гечмеклерини буюрды.

²³ Халкы уграданындан соң, Худая дога этмек үчин бир Өзи дага чыкды. Агшам хем Ол шол ерде екеди.

²⁴ Гайык болса шол вагт эййәм көлүң ортасындады, толкунлар гелип, оңа урулярды, себәби ел оларың гаршысындан өвүсйәрди.

²⁵ Даңдана голай Иса көлде сувуң йүзүнден йөрәп, олара тарап гелди.

²⁶ Эмма шәгиртлер Онуң сувуң йүзүнден йөрәп гелйәнини гөренлеринде, танаман: «Бу бир гөзүмизе гөрүнйән арвахдыр!» дийшип, довла дүшдүлер, олар горкудан яңа гыгырышдылар.

²⁷ Эмма Иса дессине олара сөз гатып: «Догумлы болуң! Бу – Мен, горкмаң!» дийди.

²⁸ Петрус Оңа җогап берип: «Агам, бу Сен болсаң, маңа буйрук бер, сувуң йүзүнден йөрәп, яныңа барайын» дийди.

²⁹ Иса: «Гел!» дийди. Петрус хем гайыкдан дүшүп, Исаның янына барҗак болуп, сувуң йүзүнден Иса тарап йөремәге башлады.

³⁰ Эмма елиң гүйҗүни гөрүп горкды, гарк болуп угранда: «Агам, мени халас эт» дийип гыгырды.

³¹ Иса шобада элини узадып, оны тутды-да: «Эй, аз иманлы, нәме үчин шүбхелендиң?» дийди.

³² Оларың икиси гайыга мүнен бадына ел ятды.

³³ Гайыкдакылар: «Сен, хакыкатдан-да, Худайың Оглусың» дийип, Оңа сежде этдилер.

³⁴ Олар көлүң бейлеки тарапына гечип, Гиннесарете гелип етдилер.

³⁵ Ол ериң адамлары Исаны танап, чар тарапа адам иберип, хассаларың барыны Онуң янына гетирдилер.

³⁶ Олар диңе донуның сыйына эллерини дегирмәге ругсат этмегини сорап, Оңа ялбарярдылар. Оңа эл дегренлериң хеммеси-де сагалды.