Mark 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап

¹ Иса олара шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын: бу ерде дуранларың кәбири Худайың Шалыгының гудрат билен гелйәнини гөрмезден өлмезлер».

Исаның кешби үйтгейәр

² Алты гүнден соң Иса янына диңе Петрусы, Якубы ве Ёханнаны алып, бир бейик дагың үстүне чыкды. Шол ерде оларың гөзүниң алнында Онуң кешби үйтгеди.

³ Онуң эгинбашы гөзүңи гамашдырып барян ап-ак реңке өврүлди велин, ер йүзүнде хич ким оны бейле агардып билҗек дәлди.

⁴ Шонда шәгиртлере Ыляс билен Муса гөрүнди. Олар Иса билен геплешип дурдулар.

⁵ Петрус Иса: «Мугаллым! Бизе бу ерде болмак якымлы, гел, үч чадыр дикели: бири – Саңа, бири – Муса, бири – Ыляса» дийди.

⁶ Гаты горкандыклары үчин, Петрус нәме диййәнини өзи хем биленокды.

⁷ Шол вагт бир булут гелип, оларың үстүни өртди. Булутдан: «Бу Мениң сөвер Оглумдыр! Оңа гулак асың» диен бир оваз гелди.

⁸ Бирденкә шәгиртлер даш-төверегине серетдилер, эмма өз янларында Исадан башга хич киме гөзлери дүшмеди.

⁹ Онсоң дагдан инип гелйәркәлер, Иса олара Ынсан Оглы өлүмден дирелйәнчә, бу гөрен затларыны хич киме айтмазлыгы буюрды.

¹⁰ Шәгиртлер Онуң бу сөзүни йүреклеринде саклап, өлүмден дирелмегиң нәме аңладяндыгы барада бири-бирлеринден сораярдылар.

¹¹ Олар Исадан: «Нәме үчин Төврат мугаллымлары өңүрти Ыляс гелмелидир диййәрлер?» дийип сорадылар.

¹² Иса хем олара: «Догрудан-да, өңүрти Ыляс гелип, әхли зады дүзетмели. Эмма Ынсан Оглуның көп гөрги гөрүп, рет эдилмелидиги хакында хем язылан ахырын.

¹³ Мен сизе шуны айдярын: Ыляс бирвагт гелди ве ол хакда язылышы ялы, оңа ислән затларыны этдилер» дийди.

Иса арвах-җын эелән огланы сагалдяр

¹⁴ Олар бейлеки шәгиртлериң янына геленлеринде, оларың дашына үйшүп дуран улы мәхелләни гөрдүлер. Төврат мугаллымларың кәбири шәгиртлер билен җеделлешип дурды.

¹⁵ Тутуш мәхелле Исаны гөрен бадына, гең галды ве хеммелер дессине ылгашып гелип, Оңа салам бердилер.

¹⁶ Иса адамлардан: «Булар билен нәме хакда җеделлешйәрсиңиз?» дийип сорады.

¹⁷ Мәхелләниң ичинден бири Оңа: «Мугаллым! Сениң яныңа оглумы гетирдим. Арвах-җын ол геплемез ялы, онуң дилини баглады.

¹⁸ Арвах-җын оны тутанда ере уряр. Оглан агзыны көпүрҗикледип, дишлерини гыҗырдадып гатап галяр. Сениң шәгиртлериңден оглумдан арвах-җыны ковуп чыкармакларыны хайыш этдим, йөне олар башармады» дийип җогап берди.

¹⁹ Иса олара: «Эй, имансыз несил, Мен хачана ченли сизиң билен болайын? Хачана ченли сизе чыдайын? Огланы Мениң яныма гетириң» дийди.

²⁰ Олар оны Исаның янына гетирдилер. Арвах-җын Исаны гөрен бадына, огланы гаты силтерледи. Оглан ере язылып, агзыны көпүрҗикледип, тогаланмага башлады.

²¹ Иса огланың какасындан: «Мунуң бейле боланына нәче вагт болды?» дийип сорады. Какасы: «Чагалыгындан бәри шейле.

²² Арвах-җын оны хеләклеҗек болуп, телим гезек ода, сува атды. Гайрат эт-де, башардыгыңдан көмек эт, бизе хайпың гелсин!» дийди.

²³ Иса оңа: «Башардыгыңдан диймәң нәме? Иман эдйән үчин хемме зат мүмкиндир!» дийди.

²⁴ Шобада огланың какасы аглап: «Иман эдйәрин, имансызлыгымы еңмәге көмек эт!» дийип гыгырды.

²⁵ Иса мәхелләниң ылгашып гелйәнини гөренде, арвах-җына кәйәп: «Эй, керлик хем лаллык рухы! Саңа буюрярын, огланың ичинден чык, оңа гайдып гирме!» дийди.

²⁶ Арвах-җын гыгырып, огланы хас бетер силтерледи-де, ондан чыкды. Оглан өлене меңзейәрди, шонуң үчин ол ердәкилериң көпүси: «Ол өлди» дийишйәрди.

²⁷ Эмма Иса огланың элинден тутуп галдырды, ол хем еринден турды.

²⁸ Иса өе гиренден соң, шәгиртлери өзли-өзлерикә Ондан: «Биз нәме үчин арвах-җыны чыкарып билмедик?» дийип сорадылар.

²⁹ Иса олара: «Бу хили арвах-җынлары Худая дога-дилег этмекден башга хич зат билен чыкарып болян дәлдир» дийди.

Иса өлүп дирелҗегини өңүнден айдяр

³⁰ Олар ол ерден чыкып, Җелиләниң үстүнден гечдилер. Иса өзлериниң ниредедиклерини хич кимиң билмегини ислемейәрди.

³¹ Ол шәгиртлерине: «Ынсан Оглы ынсанларың элине берлер, Оны өлдүрерлер, йөне өлдүренлеринден үч гүнден соң, Ол дирелер» дийди.

³² Эмма олар бу сөзлере дүшүнмедилер, сорамага-да горкдулар.

Иң бейик ким?

³³ Олар Капернаума бардылар. Өе гиренден соң, Иса олардан: «Ёлда нәме хакда җеделлешйәрдиңиз?» дийип сорады.

³⁴ Эмма оларың хич биринден сес чыкмады, себәби ёлда бири-бирлери билен кимиң иң бейикдиги хакда җеделлешипдилер.

³⁵ Иса отурып, Онкилери янына чагырып, олара: «Бири илкинҗи болмак ислейән болса, хеммәниң соңкусы хем хызматкәри болмалыдыр» дийди.

³⁶ Онсоң бир чаганы алып, оларың ортасында дурузды-да, оны гуҗаклап, олара:

³⁷ «Ким шунуң ялы бир чаганы Мениң адымдан кабул этсе, Мени кабул этдигидир. Ким Мени кабул этсе, Мени дәл-де, Мени Иберени кабул эдйәндир» дийди.

Бизе гаршы болмадык бизиң тарапымыздадыр

³⁸ Ёханна Иса йүзленип: «Мугаллым! Биз Сениң адың билен арвах-җынлары чыкарян бир адамы гөрдүк, йөне онуң бизиң билен биле дәлдиги үчин, оны тогтатмак иследик» дийди.

³⁹ Иса: «Оны тогтатмаң! Чүнки Мениң адым билен мугҗыза гөркезип, ызысүре Мени яманлап билҗек адам ёкдур.

⁴⁰ Ким бизе гаршы болмаса, бизиң тарапымыздадыр.

⁴¹ Месихе баглыдыгыңыз үчин, ким Мениң адым билен сизе бир кәсе сув берсе, сизе догрусыны айдярын, ол асла сылагсыз галмаз» дийди.

Гүнә газандырян затлары ташлаң

⁴² Иса ене сөзе башлады: «Кимде-ким Маңа ынанян бу пес гөвүнлилерден бириниң гүнә этмегине себәп болса, онуң бойнундан улы дегирмен дашы асылып, деңзе зыңланы хас говы болар.

⁴³ Элиң сениң гүнә этмегиңе себәп болса, оны кес. Голак болуп бакы яшайша говушмак, ики элли болуп довзаха, сөнмез ода зыңылмакдан говудыр.

⁴⁵ Эгер аягың сениң гүнә этмегиңе себәп болса, оны чап. Саңа чолак болуп яшайша говушмак, ики аяклы болуп довзаха, сөнмез ода зыңылмакдан говудыр.

⁴⁷ Эгер гөзүң гүнә этмегиңе себәп болса, оны оюп чыкар. Саңа еке гөзли болуп Худайың Шалыгына гирмек, ики гөзли болуп довзаха зыңылмакдан говудыр.

⁴⁸ Оларың җесетлерини иййән гурт өлмез, олары якян от сөнмез.

⁴⁹ Хеммелер отда дузланар.

⁵⁰ Дуз говы затдыр, эмма ол өз тагамыны йитирсе, онда оңа нәдип тагам берерсиңиз? Дуз ялы тагамлы болуң, өзара парахатлыкда яшаң».