Mark 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи бап Экин тымсалы

¹ Иса көлүң якасында халка ене өвретмәге башлады. Дашына шейле улы мәхелләниң үйшендиги зерарлы көлдәки бир гайыга мүнүп отурды. Тутуш мәхелле болса көлүң якасында, гуры ерде дурды.

² Иса олара тымсаллар аркалы көп затлар өвретди. Олара шу тымсалы гүррүң берди:

³ «Гулак асың! Бир дайхан экин экмәге чыкяр.

⁴ Экип йөркә, тохумларың бирнәчеси ёлуң үстүне дүшйәр ве гушлар гелип, оны чокярлар.

⁵ Бирнәчеси топрагы аз, дашлы ере дүшйәр. Топрагы чуң болмансоң, олар тиз гөгерйәр.

⁶ Йөне гүн гызанда, көклериниң ёкдугы зерарлы, олар солуп, гураярлар.

⁷ Бирнәче тохум тикенлериң арасына дүшйәр. Тикенлер өсүп, олары басяр. Шейлеликде, олар хасыл бермейәрлер.

⁸ Бирнәчеси-де говы ере дүшйәр. Олар өсүп, көпелип, кәбири отуз, кәбири алтмыш, кәбири хем йүз эссе хасыл берйәр».

⁹ Иса онсоң олара: «Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!» дийди.

¹⁰ Иса он ики шәгирди ве башга кәбир адамлар билен еке галанда, олар Ондан бу тымсалың манысыны сорадылар.

¹¹ Иса олара шейле дүшүндирди: «Худайың Шалыгының сыры сизе берилди. Дашардакылара болса хемме зат тымсаллар аркалы айдыляр.

¹² Шейдип „олар середип дурсалар-да, хич аңламаярлар, эшидип дурсалар-да, хич дүшүнмейәрлер; ёгсам Маңа тарап өврүлип багышланардылар“».

¹³ Иса олара шейле дийди: «Сиз бу тымсала дүшүнмейәрсиңизми? Онда башга тымсаллара нәхили дүшүнҗексиңиз?

¹⁴ Дайханың экйәни Худайың сөзүдир.

¹⁵ Кәбир адамлар ёлуң үстүне дүшен тохумлара меңзейәрлер. Олар сөзи эшидйәрлер, эмма йүреклерине экилен бу сөзи шобада шейтан алып гидйәр.

¹⁶ Бейлеки адамлар дашлы ере дүшен тохумлара меңзейәрлер. Олар сөзи эшидип, оны дессине шатлык билен кабул эдйәрлер.

¹⁷ Эмма оларда көк ёкдур, чыдамсыздыр. Бу сөз үчин мушакгат я-да ызарлама боланда, олар деррев имандан йүз дөндерерлер.

¹⁸ Башга бирлери тикенлериң арасына дүшен тохумлара меңзейәрлер. Олар сөзи эшидйәрлер,

¹⁹ эмма дүнйәниң гайгылары, баямак хөвеси ве башга мейиллер ара гирип, сөзи богяр, шонуң үчин сөз хасыл бермейәр.

²⁰ Говы топрага дүшенлер болса, сөзи эшидип, оны кабул эдйәрлер ве кәбири отуз, кәбири алтмыш, кәбири хем йүз эссе хасыл берйәр».

Чыра тымсалы

²¹ «Чыраны хайсыдыр бир габың я-да чарпаяның ашагында гизлемек үчин гетирйәрлерми? Эйсем, оны чыраданың үстүнде гоймак үчин гетирмейәрлерми нәме?

²² Үсти ачылмаҗак гизлин зат, месе-мәлим болмаҗак яшырын зат ёкдур.

²³ Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!» дийди.

²⁴ Иса ене-де олара: «Эшидйәнлериңизе үнс бериң. Хайсы өлчег билен өлчесеңиз, сизе-де шол өлчег билен өлчелер. Хатда сизе хас-да көп берлер.

²⁵ Кимде бар болса, оңа берлер, кимде ёк болса, онуң элиндәки хем алнар» дийди.

Битен тохум тымсалы

²⁶ Онсоң Иса шейле дийди: «Худайың Шалыгы ере тохум сепйән адам ялыдыр.

²⁷ Ол гиҗе ятяр, ирден туряр, эмма тохумың нәдип гөгеришини, өсүшини билмейәр.

²⁸ Топрак өз-өзүнден хасыл берйәр. Өңүрти балдагы, соңра башы хем башдакы долы дәнелери етишйәр.

²⁹ Хасыл бишенде, яңкы адам дессине орагы ише гиризйәр. Чүнки орак вагты гелендир».

Горчица тохум тымсалы

³⁰ Иса олара ене-де: «Худайың Шалыгыны нәмә меңзедели? Оны хайсы тымсал билен дүшүндирели?

^31-32 Худайың Шалыгы горчица тохумы ялыдыр. Бу тохум ер йүзүнде экилйән әхли тохумларың иң майдасы болуп, экиленден соң өсүп, әхли өсүмликлерден белент боляр. Ол шейле улы шахалар чыкаряр велин, гушлар көлегесинде хөвүртгеләп билйәрлер» дийди.

³³ Иса халка дүшүнип билҗек дереҗесинде шунуң ялы көп тымсаллар аркалы гүррүң берйәрди.

³⁴ Олара тымсалсыз хич зат айтмаярды, йөне еке галанларында, Өз шәгиртлерине әхли зады дүшүндирйәрди.

Иса тупаны ятыряр

³⁵ Шол гүн агшамара Иса шәгиртлерине: «Көлүң бейлеки тарапына гечелиң» дийди.

³⁶ Шәгиртлер мәхелләни шол ерде галдырып, Исаны отуран гайыгында өзлери билен алып гитдилер. Оларың янында башга гайыклар хем барды.

³⁷ Шол вагт гүйчли тупан туруп, толкунлар гайыга урлуп башлады-да, гайык сувдан долуп уграды.

³⁸ Иса болса гайыгың ызкы тарапында бир яссыгы яссанып, уклап ятырды. Шәгиртлер Оны оярып: «Мугаллым, биз хеләк боляс! Бу Сениң первайыңа-да дәлми?» дийдилер.

³⁹ Иса туруп, еле кәеди, Ол көле: «Сем бол! Бес эт!» дийди. Шонда ел ятды ве долы асудалык болды.

⁴⁰ Иса шәгиртлерине: «Нәме үчин горкярсыңыз? Эйсем хениз-де иман эдеңзокмы? Эйсем иманыңыз шейле говшакмы?» дийди.

⁴¹ Олар гаты горкушып, бири-бирлерине: «Бу кимкә? Онуң сөзүне хатда елем, көлем гулак асяр!» дийишдилер.