Malaky 3 - Мукаддес Китап

3‑нҗи бап

¹ Хөкмүрован Реб: «Өңүмден ёл тайярлар ялы, ине, Мен Өз векилими иберйәрин. Сизиң гөзлейән Таңрыңыз дуйдансыз Өз ыбадатханасына гелер. Сизиң хошал болян әхт Векилиңиз, ине, гелйәр» диййәр.

² Эмма әхт Векилиниң гелҗек гүнүне ким чыдап билер? Ол пейда боланда, онуң өңүнде ким дуруп билер? Чүнки Ол демри эредйән от кимин, кир ювуҗының сабыны киминдир.

³ Ол күмши эредип саплаян ялы отурып, Левиниң неслини саплар, олары алтын-күмүш кимин эредип тәмизләр. Шонда олар садакаларыны Реббе догрулык билен хөдүр эдерлер.

⁴ Онсоң өңки дөвүрде, гечен йылларда болшы ялы, Реб Яхуда ве Иерусалим халкының садакаларындан хошал болар.

⁵ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Соңра Мен хөкүм чыкармак үчин яныңыза гелип, җадыгөйлере, зынагәрлере, ялан ере ант ичйәнлере гаршы ве талабаның, дул аялың, етимиң хакыны иййәнлере гаршы, гелмишеги хукугындан махрум эдйәнлере, Менден горкмаянлара гаршы деррев шаят боларын.

Халк Худайың хакыны иййәр

⁶ Мен Ребдирин, үйтгейән дәлдирин. Шонуң үчин хем сиз Якубың несли болмакдан махрум эдилмедиңиз.

⁷ Ата-бабаларыңызың дөврүнден бәри сиз Мениң парзларымдан йүз өврүп, олары берҗай этмейәрсиңиз. Маңа тарап өврүлиң, Менем сизе тарап өврүлерин. Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр». Эмма сиз: «Биз нәдип өврүлели?» диййәрсиңиз.

⁸ Хей, ынсан Худайың хакыны иерми? Сиз Мениң хакымы ийдиңиз! Сиз болса: «Биз нәдип Сениң хакыңы ийдик?» диййәрсиңиз. Хасылыңызың ондан бир бөлегини бермекде ве садакаларыңызда ийдиңиз!

⁹ Сиз нәлетлендиңиз, себәби сиз Менден огурлаярсыңыз, бүтин миллет Менден огурлаяр!

¹⁰ Өйүмде азык болар ялы, ондан бириңизиң барыны тутушлыгына аммара гетириң. Мени мунуң билен сынап гөрүң. Муны Хөкмүрован Реб диййәр. Гөрүң, Мен гөгүң пенҗирелерини сизиң үчин ачып, үстүңизе долуп-дашян берекет ягдырмарынмы?

¹¹ Мен сизиң үчин топрагыңыздакы хасылы вейран этмеги чекиртгелере гадаган эдерин. Мейдандакы үзүм агачларыңыз хасылсыз галмаз, Хөкмүрован Реб диййәр.

¹² Шонда әхли миллетлер сизе багтлы диерлер. Чүнки юрдуңыз эшретли юрт болар, муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

Реб вепадарлары сылаглар

¹³ Реб: «Маңа гаршы бихая сөзлер айтдыңыз» диййәр. Сиз болса: «Биз Саңа гаршы нәме айдыпдырыс?» диййәрсиңиз.

¹⁴ Сиз, ине, шейле дийдиңиз: «Худая гуллук этмек бидерекликдир. Хөкмүрован Реббиң буйругыны берҗай этмекден ве Онуң өңүнде яс тутуп гезмекден биз нәме пейда гөрйәрис?

¹⁵ Инди текепбирлере багтлы диййәрис. Эрбетлик эдйәнлериң диңе бир иши ровач алман, эйсем олар Худайы сынап, җезадан гутулярлар».

¹⁶ Онсоң Ребден горкянлар бири-бирилери билен геплешдилер. Реб үнс берип диңледи. Ребден горкуп, адына хормат гойянлар хакында Онуң өңүнде бир ятлама китабы язылды.

¹⁷ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Мениң беллән гүнүм олар Мениңки болар. Олар Мениң гымматлы халкым болар. Атасының өзүне хызмат эден оглуна хайпы гелши ялы, Мениң хем олара хайпым гелер.

¹⁸ Шонда сиз ене бир гезек догры билен эгриниң, Худая гуллук эдйән билен этмейәниң арасындакы тапавуды гөрерсиңиз».