Luka 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Иса шәгиртлерини халкың арасына иберйәр

¹ Иса он ики шәгирдини янына чагырып, олара әхли арвах-җынлары ковмага, хер дүрли кеселлери беҗермәге гүйч ве ыгтыяр берди.

² Онсоң олары Худайың Шалыгыны вагыз этмәге ве хассалара шыпа бермәге иберди.

³ Иса олара: «Ёл үчин хич зат алмаң: яныңызда не хаса, не торба, не чөрек, не пул, не артыкмач эшик – хич зат болмасын.

⁴ Хайсы өе гирсеңиз, тә ол шәхерден чыкып гайдянчаңыз, шол өйде болуң.

⁵ Эгер адамлар сизи кабул этмеселер, оларың шәхеринден чыкып гайданыңызда, олара гаршы шаятлык хөкмүнде аягыңызың тозуны какың» дийди.

⁶ Шейдип, олар ёла дүшдүлер, хер бир баран еринде Хош Хабары вагыз эдип, хассалары сагалдып, обама-оба айландылар.

⁷ Шол вагт Хирод хан болан вакаларың барыны эшидип, гаты алҗырады. Себәби кәбир адамлар: «Яхя дирелипдир!» диййәрдилер.

⁸ Кәбирлери: «Ыляс пейда болупдыр!», башга бирилери хем: «Гадымы пыгамберлериң бири дирелипдир!» дийишйәрдилер.

⁹ Хирод болса: «Мен Яхяның башыны чапдырдым, онда бу адам кимкә? Ол хакда үйтгешик хабарлар эшидйән» дийди. Ол Исаны гөрмәге җан этди.

Иса бәш мүң адамы доюряр

¹⁰ Ресуллар ызына геленсоң, өз эден ишлерини Иса хабар бердилер. Ол хем олары янына алып, Бетсайда диен шәхере гитди.

¹¹ Эмма мәхелле муны билип, Онуң ызындан барды. Ол хем олары оңат гаршылап, Худайың Шалыгы хакда гүррүң берди ве шыпа мәтәч адамлары сагалтды.

¹² Гүн яшып барярка, Онкилер Исаның янына гелип: «Бу мәхелләни гойбер, төверекдәки обалара гидип, ятара ер ве азык тапсынлар, себәби биз бир чола ерде ахыры» дийдилер.

¹³ Эмма Иса: «Олара иймәге зады сиз бериң» дийди. Олар хем: «Биз мунча мәхелле үчин иймит сатын алмага гиделими? Бизиң бәш чөрек билен ики балыкдан башга задымыз ёк ахыры» дийдилер.

¹⁴ Ол ерде бәш мүңе голай эркеклер барды. Эмма Иса шәгиртлерине: «Олары элли-эллиден топар-топар эдип отурдың» дийип табшырды.

¹⁵ Олар хем шейле эдип, хеммелери отуртдылар.

¹⁶ Иса болса бәш чөрек билен ики балыгы алып, гөзлерини гөге дикип шүкүр этди. Соңра булары халка пайлар ялы бөлүшдирип шәгиртлерине берди.

¹⁷ Хеммелер ийип дойдулар, артып галан чөрек бөлеклерини йыгнап, он ики себеди долдурдылар.

Петрус Исаның Месих дигини ыкрар эдйәр

¹⁸ Бир гүн Иса екеликде Худая дога окаярды, шәгиртлери хем Онуң янындады. Иса олардан: «Халк Маңа ким диййәр?» дийип сорады.

¹⁹ Олар: «Кәбирлери Яхя чүмдүриҗи, кәбирлери Ыляс, башга бирилери болса гадымы пыгамберлерден бири дирелипдир диййәр» дийип җогап бердилер.

²⁰ Иса олардан: «Сиз Маңа ким диййәрсиңиз?» дийип сорады. Петрус: «Сен Худайың Месихисиң» дийип җогап берди.

²¹ Иса болса муны хич киме айтмазлыгы олара берк табшырды.

Иса өлүп дирелҗегини өңүнден айдяр

²² Онсоң Иса сөзүни довам эдип: «Ынсан Оглы көп гөрги гөрмели, яшулулар, ёлбашчы руханылар ве Төврат мугаллымлары тарапындан рет эдилмели, өлдүрилмели ве үчүленҗи гүн дирелмелидир» дийди.

²³ Иса оларың хеммесине шейле дийди: «Ким Мениң ызыма эермек ислейән болса, өзүни инкәр этсин-де, хер гүн хачыны алып, ызыма дүшсүн.

²⁴ Ким җаныны халас этмек ислесе, оны йитирер, йөне ким җаныны Мениң угрумда йитирсе, оны халас эдер.

²⁵ Ынсан тутуш дүнйәни газаныбам, җанындан махрум болса, оңа нәме пейдасы бар?

²⁶ Ким Менден ве Мениң сөзлеримден утанса, Ынсан Оглы-да Өзүниң, Атасының ве мукаддес перишделериң шөхраты билен гелен махалы ондан утанар.

²⁷ Эмма сизе догрусыны айдярын: бу ерде дуранларың кәбири өлмезден өң Худайың Шалыгының гелйәнини гөрерлер».

Исаның кешби үйтгейәр

²⁸ Бу сөзлери айданындан секиз гүн геченсоң, Иса Петрусы, Ёханнаны ве Якубы янына алып, Худая дога окамак үчин дага чыкды.

²⁹ Дога окап отырка, Онуң йүз кешби үйтгәп, эгинбашы ловурдап ап-ак болды.

³⁰ Ине, ики адам Онуң билен гүррүңлешип дурды. Бу Муса билен Ылясды.

³¹ Олар шөхрат ичинде пейда болуп, Исаның дүнйәден алынмалы пурсады барада гүррүң эдйәрдилер. Бу пурсат Иерусалимде амала ашмалыды.

³² Петрус билен онуң янындакылары укы басмарлаярды, эмма олар укудан ачылып, Исаның шөхратыны хем Онуң янында дуран ики адамы гөрдүлер.

³³ Муса билен Ыляс Исаның янындан айрылып баряркалар, Петрус нәме диййәнини өзи-де билмән, Оңа: «Халыпа! Бизе бу ерде болмак якымлы, үч чадыр дикели: бири – Саңа, бири – Муса, бири – Ыляса» дийди.

³⁴ Петрус булары айдып дурка, бир булут гелип, оларың үстүни өртди. Өзлерини булут гуршап аланда, олар гаты горкдулар.

³⁵ Булутдан: «Бу Мениң Оглумдыр, Сайлап-сеченимдир! Оңа гулак асың» диен бир оваз гелди.

³⁶ Бу сес кесилен вагты, Иса еке галды. Шәгиртлер болса дымып, гөрен затлары барада шол гүнлерде хич киме гүррүң бермедилер.

Иса арвах-җын эелән огланы сагалдяр

³⁷ Шол гүнүң эртеси дагдан ашак дүшен вагты, бир улы мәхелле Исаны гаршылады.

³⁸ Мәхелләниң ичинден бир адам гыгырып, шейле дийди: «Мугаллым! Ялбарян, мениң оглума назарыңы сал, ол мениң ялңыз чагам.

³⁹ Ине, оны бир арвах-җын эелейәр, ол бирден чыгырып башлаяр. Ол рух онуң агзындан ак көпүк гелйәнчә силтерлейәр, ер билен егсан эдип, ондан зордан айрыляр.

⁴⁰ Шәгиртлериңе оны чыкарып бер дийип ялбардым, эмма олар башармадылар».

⁴¹ Иса: «Эй, ёлдан чыкан, имансыз несил! Мен хачана ченли сизиң билен болуп, сизе чыдайын? Оглуңы бәрик гетир» дийди.

⁴² Чага Исаның янына гелйәркә, арвах-җын оны ере уруп, көп силтерледи. Эмма Иса арвах-җына кәйәп, чаганы сагалдып, атасына говшурды.

⁴³ Хеммелер Худайың бейикдигине хайран галды. Хеммелер Исаның эден ишлерине гең галды. Иса Өз шәгиртлерине:

Иса өлүп дирелҗегини ене айдяр

⁴⁴ «Бу сөзлер гулагыңызда галсын: Ынсан Оглы ынсанларың элине табшырылар» дийди.

⁴⁵ Эмма олар бу сөзе дүшүнмедилер. Бу сөзүң манысы олар үчин гизлин болуп галды, олар бу барада Исадан сорамага-да горкдулар.

Иң бейик ким?

⁴⁶ Шәгиртлериң арасында олардан кимиң иң бейикдиги барада җедел йүзе чыкды.

⁴⁷ Иса оларың йүрегиндәки пикири аңып, бир чаганы алды-да, янында дурузды.

⁴⁸ Онсоң олара: «Ким шунуң ялы бир чаганы Мениң адымдан кабул этсе, Мени кабул этдигидир. Мени кабул эден болса, Мени Иберени кабул эдйәндир. Араңызда ким хеммеден пес болса, иң бейик шолдур» дийди.

⁴⁹ Ёханна Иса йүзленип: «Халыпа! Биз Сениң адың билен арвах-җынлары чыкарян бир адамы гөрдүк, йөне онуң бизиң билен биле дәлдиги үчин, оны тогтатмак иследик» дийди.

⁵⁰ Иса оңа: «Оны тогтатмаң! Ким сизе гаршы болмаса, ол сизиң тарапыңыздадыр» дийди.

Самариялылар Иса гаршы болярлар

⁵¹ Гөге алынмалы махалы голайланда, Иса Иерусалиме гитмеги йүрегине дүвүп, ёла дүшди.

⁵² Ол Өзүнден өң бирнәче илчини ёллады. Олар хем Онуң гелерине тайярлык гөрмек үчин, самариялыларың бир обасына гирдилер.

⁵³ Эмма самариялылар Исаны кабул этмедилер, себәби Онуң угры Иерусалиме тарапды.

⁵⁴ Исаның шәгиртлери Якуп билен Ёханна муны гөрүп, Ондан: «Эй, Агам! Олары ёк этмек үчин гөкден от ягдырмагымызы ислейәрсиңми?» дийип сорадылар.

^55-56 Эмма Иса өврүлип, олара кәеди. Онсоң олар башга оба гитдилер.

Исаның ызына эермек

⁵⁷ Ёлда баряркалар, бир адам Иса: «Нирә гитсең, мен хем Сениң ызыңа дүшҗек» дийди.

⁵⁸ Иса оңа: «Тилкилериң сүрени, гушларың хөвүртгеси бардыр, йөне Ынсан Оглуның башыны гояра-да ери ёкдур» дийди.

⁵⁹ Башга бирине: «Мениң ызыма дүш» дийди. Эмма ол: «Агам, ругсат эт, өңүрти гидип, какамы җайлайын» дийди.

⁶⁰ Эмма Иса оңа: «Гой, өлүлерини өлүлериң өзлери җайлаберсинлер, йөне сен гит-де, Худайың Шалыгыны вагыз эт» дийди.

⁶¹ Ене бириси: «Агам! Сениң ызыңа дүшейин, йөне ругсат бер, өңүрти машгалам билен хошлашайын» дийди.

⁶² Иса оңа: «Элине азалы алансоң ызына середйән адам Худайың Шалыгына мынасып дәлдир» дийди.