Luka 7 - Мукаддес Китап

7‑нҗи бап Йүзбашының иманы

¹ Иса Өзүни диңлейән халка бу сөзлериң әхлисини айдып боландан соң, Капернаум шәхерине гитди.

² Бу ерде бир йүзбашының эзизләп хорматлаян хызматкәри кеселләп, өлүм яссыгында ятырды.

³ Йүзбашы Иса хакында эшиденде, өз хызматкәрине шыпа бермегини сорап, Онуң янына бирнәче яхуды яшулуларыны иберди.

^4-5 Олар Исаның янына гелип, Оңа йүрекден ялбарып: «Бу адам Сениң көмек этмегиңе мынасып, себәби ол бизиң халкымызы сөййәр, хатда бизе синагога хем гуруп берди» дийдилер.

⁶ Шейлеликде, Иса олар билен гитди. Олар йүзбашының өйүне якынлашанларында, йүзбашы достларындан Оңа шейле хабар иберди: «Агам, азара галма, себәби Сениң өйүме гелмегиңе мен мынасып дәл.

⁷ Шонуң үчин хем мен өзүми Сениң яныңа бармага мынасып саймадым. Диңе бирҗе сөз айтсаң бес, мениң хызматкәрим сагалар.

⁸ Мен хем буйрук астындакы адамдырын, ыгтыярымда эсгерлерим бар. Бирисине „Гит“ дийсем гидйәр, башгасына „Гел“ дийсем гелйәр. Хызматкәриме „Шуны эт!“ дийсем эдйәр».

⁹ Иса бу сөзлери эшидип, йүзбаша хайран галды. Ол ызына дүшүп гелйән мәхеллә тарап өврүлип: «Сизе шуны айдайын: Мен хатда Ысрайылда-да шейле бейик иманы гөрмедим» дийди.

¹⁰ Онсоң иберилен адамлар ызына өврүлип баранларында, хызматкәр сагалан экен.

Иса дул аялың оглуны дирелдйәр

¹¹ Мундан бираз соңра Иса Найин диен шәхере гитди. Шәгиртлери билен улы мәхелле хем Онуң ызына дүшүп гитди.

¹² Иса шәхер дервезесине голайлан вагты бир дул аялың ялңыз оглуны җайламага алып барян экенлер. Шәхерден гелен улы мәхелле хем бу аялың янындады.

¹³ Реб Иса бу аялы гөрүп, оңа йүреги авады. Ол аяла: «Аглама!» дийди.

¹⁴ Онсоң Иса барып, табыда элини дегирди, оны гөтерип барянлар сакландылар. Иса: «Эй, яш йигит, саңа диййәрин, тур!» дийди.

¹⁵ Шонда мерхум туруп, геплемәге башлады. Иса оны эҗесине гайтарып берди.

¹⁶ Хеммелери горкы басды. Олар: «Арамызда бейик бир пыгамбер пейда болды!», «Худай Өз халкына назар салды» дийип, Худайы шөхратландырдылар.

¹⁷ Иса барадакы бу хабар тутуш Яхудыя ве даш-төверекдәки этраплара яйрады.

Иса билен Яхя чүмдүриҗи

^18-19 Яхяның шәгиртлери бу вакаларың барыны оңа гүррүң бердилер. Яхя олардан икисини янына чагырып: «Гелмели Шол Сенми я-да биз башга бирине гарашмалымы?» дийип, Реб Исадан сорамак үчин олары иберди.

²⁰ Олар Исаның янына гелип: «Бизи Яхя чүмдүриҗи иберди. Ол Сенден: „Шол гелмели Месих Сенми я-да биз башга бирине гарашмалымы?“ дийип сораяр» дийдилер.

²¹ Шол вагтлар Иса көп кеселлери, хассалары, эрбет рух эеләнлери беҗерипди, энчеме көрлериң гөзлерини ачыпды.

²² Шунлукда, Иса хабарчылара: «Барың-да, гөрүп-эшиденлериңизи Яхя хабар бериң. Көрлер гөрйәр, агсаклар ылгаяр, дери кеселлилер тәмизленйәр, керлер эшидйәр, өлүлер дирелйәр, гарыплара Хош Хабар вагыз эдилйәр.

²³ Менден йүз дөндермедик адам багтлыдыр!» дийип җогап берди.

²⁴ Яхяның илчилери гиденден соң, Иса мәхеллә Яхя барада гүррүң бермәге башлады: «Чөле нәме гөрмәге гитдиңиз? Шемала ыранян йылгынымы?

²⁵ Ери, нәме гөрмәге гитдиңиз? Непис эшиклер геен адамымы? Эмма гымматбахалы лыбаслара бесленип, шады-хоррамлыкда яшаянлар ша көшклериндедир.

²⁶ Ери, сиз нәме гөрмәге гитдиңиз? Бир пыгамберими? Хава, Мен сизе шуны айдярын, ол гөрен кишиңиз хатда пыгамберден хем артыкдыр.

²⁷ „Өңүңден ёл тайярлар ялы, ине, Мен Өз векилими иберйәрин“ дийип язылан сөзлер хем хут шоңа дегишлидир.

²⁸ Сизе шуны айдярын, аялдан догланларың арасында Яхядан бейиги ёкдур, эмма Худайың Шалыгында иң кичиси хем ондан бейикдир».

²⁹ Әхли халк, хатда салгыт йыгнайҗылар хем Яхяның сөзлерини эшидип, Яхя тарапындан сува чүмдүрилмек билен Худайың ёлуның догрудыгыны тассыкладылар.

³⁰ Эмма фарисейлердир Төврат мугаллымлары Яхя тарапындан сува чүмдүрилмекден боюн гачырмак билен Худайың өзлери үчин ниетлән максадындан йүз өвүрдилер.

³¹ Иса сөзүни довам этдирди: «Мен бу несли киме меңзедейин? Олар киме меңзейәр?

³² Олар базарда отурып, бири-бирилерине: „Сизе түйдүк чалдык, танс этмедиңиз; агы айтдык, агламадыңыз“ дийип гыгырян чагалара меңзейәрлер.

³³ Ине, Яхя чүмдүриҗи гелди, ол иеногам, иченогам. Сиз болса оңа „җынлы“ диййәрсиңиз.

³⁴ Ынсан Оглы гелди, Ол иййәрем, ичйәрем, сиз Оңа: „Ине, бу хорана, аракхора середиң! Ол салгытчылар ве гүнәкәрлер билен дост болды!“ диййәрсиңиз.

³⁵ Эмма даналыгың хакдыгы онуң зүрятларының әхлиси тарапындан тассыкланар».

Гүнәли аял Иса яг чаляр

³⁶ Бир гүн фарисейлерден бири Исаны нахара чагырды. Ол хем фарисейиң өйүне барып, сачак башында отурды.

³⁷ Шол шәхерде гүнәкәр бир аял барды. Ол аял Исаның фарисейиң өйүнде нахарланяндыгыны билип, чүйше гапда хошбой ыслы яг гетирди.

³⁸ Аял Исаның өңүнде дызына чөкүп аглап, гөзяшлары билен Онуң аякларыны ювмага башлады. Соңра аякларыны сачы билен сүпүрип өпди ве хошбой ыслы яг чалды.

³⁹ Исаны чагыран фарисей муны гөрүп: «Эгер бу адам пыгамбер болян болса, Өзүни эллейән аялың кимдигини, нәхилидигини билерди. Бу аял гүнәкәр ахырын» дийип, ичини геплетди.

⁴⁰ Мунуң үчин Иса оңа: «Симун, Мениң саңа айтмалы задым бар» дийди. Ол хем: «Айдыбер, Мугаллым» дийди.

⁴¹ «Бир адам ики адама карз пул берипдир: бирине – бәш йүз күмүш теңңе, бейлекисине – элли күмүш теңңе.

⁴² Бергисини бермәге хич пулларының ёкдугы үчин, ол буларың икисиниң хем бергисини гечипдир. Мунуң үчин оларың хайсысы оны хас көп сөер?»

⁴³ Симун: «Мениң пикиримче, бергиси көп гечилен адам» дийип җогап берди. Иса: «Догры пикир этдиң» дийди.

⁴⁴ Онсоң Иса аяла тарап өврүлип, Симуна шейле дийди: «Бу аялы гөрйәңми? Мен сениң өйүңе гелдим, сен болса аякларымы ювмага сув-да бермедиң, эмма бу аял аякларымы гөзяшы билен ювуп, сачы билен сүпүрди.

⁴⁵ Сен Мени өпмедиң, эмма бу аял Мен өе гиренимден бәри аякларымы өпүп отыр.

⁴⁶ Сен башыма яг чалмадың, эмма бу аял аякларыма хошбой ыслы яг чалды.

⁴⁷ Шонуң үчин хем Мен саңа айдярын: бу аялың көп гүнәлери багышланандыр. Чүнки онуң сөйгүси көпдүр. Гүнәлери аз багышлананларың болса сөйгүси аздыр».

⁴⁸ Онсоң Иса ол аяла: «Сениң гүнәлериң гечилди» дийди.

⁴⁹ Иса билен бир сачакда отуранлар өз араларында: «Гүнәлери-де багышлаян бу кимкә?» дийишмәге башладылар.

⁵⁰ Иса болса аяла: «Сени иманың халас этди, аркайын гидибер» дийди.