Luka 6 - Мукаддес Китап

6-нҗы бап Сабат гүни барада гүррүң

¹ Бир Сабат гүни Иса бугдайлыгың арасындан гечип барярды. Онуң шәгиртлери бугдай башларыны ёлуп, аяларында овуп иййәрдилер.

² Фарисейлериң кәбири олардан: «Нәме үчин Сабат гүни гадаган иши эдйәрсиңиз?» дийип сорады.

³ Иса олара: «Давут билен янындакылар ач галанларында, сиз Давудың нәме эдендигини асла окамадыңызмы?

⁴ Ол Худайың өйүне гирип, Хөдүр чөреклерини алып ийди, янындакылара хем берди. Бу олар үчин гадаганды, диңе руханылара ругсат берленди» дийди.

⁵ Иса олара ене-де: «Ынсан Оглы хатда Сабат гүнүниң-де хөкүмдарыдыр» дийди.

⁶ Башга бир Сабат гүни Иса синагога барып, халка өвретмәге дурды. Ол ерде саг эли шел ачан бир адам барды.

⁷ Төврат мугаллымлары билен фарисейлер Исаны айыпламакчы болдулар. Сабат гүни хасса шыпа берермикә дийип, Оны аңтадылар.

⁸ Иса оларың пикирлерини билип, эли шел ачан адама: «Ериңден тур-да, орта чык!» дийди. Ол хем еринден туруп, ортада дурды.

⁹ Онсоң Иса олардан: «Сизе бир совалым бар: „Канун боюнча Сабат гүни ягшылык этмек догрумы я-да яманлык? Бириниң җаныны халас этмек догрумы я-да хеләк этмек?“» дийип сорады.

¹⁰ Иса төверегиндәкилериң хеммесине гөз гездирип чыкды-да, яңкы адама: «Элиңи узат!» дийди. Ол хем элини узатды велин, эли долы сагалды.

¹¹ Олар болса гахар-газаба мүнүп, Исаны нәме этмелидиги барада өз араларында маслахатлашмага башладылар.

Иса он ики шәгирдини сайлаяр

¹² Шол гүнлерде Иса дога окамак үчин дага чыкды ве бүтин гиҗәни Худая дога окап гечирди.

¹³ Гүн доганда, шәгиртлерини янына чагырды. Олардан он ики санысыны сайлап, олары ресуллыга белледи. Олар шулардыр:

^14-16 Симун (Иса оңа Петрус лакамыны берди), онуң доганы Андрыс, Якуп, Ёханна, Филип, Бартоломей, Матта, Томас, Алфейиң оглы Якуп, ватанчы Симун, Якубың оглы Яхудыя ве Иса хайынлык эден Юдас Искариот.

¹⁷ Иса Өзүниң он ики шәгирди билен дагдан ашак дүшүп, бир текиз ерде дурды. Ол ерде Онуң башга-да энчеме шәгиртлери үйшүп, тутуш Яхудыядан, Иерусалимден, Сур билен Сидоның кенарякаларындан сан-саҗаксыз адамлар гелипди.

¹⁸ Олар Исаны диңлемәге ве кеселлерине шыпа тапмага гелипдилер. Арвах-җынлардан эҗир чекйәнлер-де шыпа тапярдылар.

¹⁹ Әхли адамлар Иса эл дегирҗек болуп дырҗашярды, себәби Ондан чыкян гүйч оларың хеммесине шыпа берйәрди.

Багтлылар ве багтсызлар

²⁰ Онсоң Иса шәгиртлерине назарыны дикип, шейле дийди: «Эй, гарыплар, сиз багтлысыңыз, чүнки Худайың Шалыгы сизиңкидир!

²¹ Эй, шу вагт ачлык чекйәнлер, сиз багтлысыңыз, чүнки доярсыңыз. Шинди аглаянлар, сиз багтлысыңыз, чүнки шатлыкдан гүлерсиңиз.

²² Ынсан Оглы себәпли адамлар сизи йигренип, араларындан кован вагты, сизе сөгүп, адыңызы гаралан вагты багтлысыңыз!

²³ Шол гүн шатланың, бегенчден бөкҗекләң, себәби гөклерде алҗак сылагыңыз улудыр. Оларың ата-бабалары-да пыгамберлере шейле дарадылар.

²⁴ Эмма вай халыңыза, эй, байлар! Чүнки сиз эййәм теселлиңизи алансыңыз.

²⁵ Вай халыңыза, эй, шу вагт доклар! Чүнки сиз ачлык чекерсиңиз. Вай халыңыза, эй, шу вагт гүлйәнлер! Чүнки сиз яс тутуп агларсыңыз.

²⁶ Әхли адамлар сизи тарыплан махалы вай халыңыза! Чүнки ата-бабалары-да галп пыгамберлере шейле этдилер.

Душманларыңызы сөйүң

²⁷ Эмма, эй, Мени диңлейәнлер, сизе шейле диййәрин: душманларыңызы сөйүң, өзүңизи йигренйәнлере ягшылык эдиң.

²⁸ Өзүңизе гаргаянлар үчин ягшылык диләң, өзүңизи ынҗадянлар үчин Худая дога окаң.

²⁹ Бир яңагыңа урана бейлеки яңагыңы-да тут. Донуңы аландан көйнегиңи хем гайгырма.

³⁰ Саңа дилег салана бер, өзүңден бир зат аландан ызына сорама.

³¹ Адамларың өзүңизе нәме этмегини ислейән болсаңыз, сиз-де олара шейле эдиң.

³² Сиз өзүңизи сөййәнлери сөййән болсаңыз, мунуң билен нәме хормат газанярсыңыз? Гүнәкәрләр-де өзлерини сөййәнлери сөййәрлер ахырын.

³³ Сиз өзүңизе ягшылык эдйәнлере ягшылык эдйән болсаңыз, мунуң билен нәме хормат газанярсыңыз? Гүнәкәрлер-де шейле эдйәндирлер.

³⁴ Ызына алмак тамасы билен карз берйән болсаңыз, мунуң билен нәме хормата мынасыпсыңыз? Гүнәкәрлер-де долы ызына алмак ниети билен гүнәкәрлере карз берйәндирлер.

³⁵ Душманларыңызы сөйүң, ягшылык эдиң, ызына алмасыз карз бериң. Шонда сизиң сылагыңыз улы болуп, Бейик Худайың огуллары боларсыңыз, себәби Ол гадыр билмезлере-де, пислере-де мәхирлидир.

³⁶ Гөкдәки Атаңызың рехимли болшы ялы, сиз-де рехимли болуң.

Башгалары язгармаң

³⁷ Башгалары язгармаң, шонда сиз хем язгарылмарсыңыз. Хич кими гүнәкәрлемәң, шонда сизе-де гүнә йөңкелмез. Багышлаң, сиз-де багышланарсыңыз.

³⁸ Бериң, сизе-де берлер. Хырын-дыкын долдурылып, пүрепүр эдилип, гуҗагыңызы долуп-дашян өлчег билен долдурылып берлер. Хайсы өлчег билен өлчесеңиз, сизе-де шол өлчег билен өлчелер».

³⁹ Иса олара бир тымсал хем айдып берди: «Көр көри идип билерми? Икиси хем чукура гачмазмы?!

⁴⁰ Шәгирт өз халыпасындан үстүн дәлдир, эмма кәмиллешенсоң, хер кес өз халыпасы ялы болар.

⁴¹ Нәме үчин сен доганыңың гөзүндәки чөпи гөрйәрсиң-де, өз гөзүңдәки агаҗы сайгармаярсың?

⁴² Нәдип сен өз гөзүңдәки агаҗы гөрмән, доганыңа: „Доган! Гел, гөзүңдәки чөпи чыкарайын“ дийҗек? Эй, икийүзли, илки өз гөзүңдәки агаҗы чыкар, шонда доганыңың гөзүндәки чөпи чыкармак үчин оңат сайгарарсың».

Агач ве онуң мивеси

⁴³ «Оңат агаҗың эрбет миве бермейши ялы, эрбет агач-да оңат миве бермез.

⁴⁴ Агач өз мивесинден таналяндыр. Себәби яндакдан инҗир, чалыдан-да үзүм йыгылян дәлдир.

⁴⁵ Ягшы адам йүрегиниң ягшылык хазынасындан ягшылык чыкаряндыр, яман адам йүрегиниң яманлык хазынасындан яманлык чыкаряндыр. Ынсаның дили йүрегинден җошаныны сөзлейәндир.

⁴⁶ Нәме үчин Маңа: „Я Реб! Я Реб!“ дийип-де, айданларымы этмейәрсиңиз?

⁴⁷ Мениң яныма гелйән, сөзлерими эшидип, олары берҗай эдйән адамың киме меңзейәндигини сизе беян эдейин:

⁴⁸ ол өй салмак үчин ери чуң газып, онуң бинядыны гаяның үстүнде тутан адама меңзейәр. Сил геленде, деря җошуп, бу өе урулса-да, оны сарсдырып билмез, себәби ол берк салныпды.

⁴⁹ Эмма Мениң сөзлерими эшидип-де, берҗай этмедик киши топрагың үстүнде бинятсыз өй салан адам ялыдыр. Деря җошуп, ол өе уран бадына, өй йыкылар. Онуң даргайшы-да горкунч болар».