Luka 19 - Мукаддес Китап

19-нҗы бап Иса билен Заккай

¹ Иса Ерихоның ичинден гечип барярды.

² Ол ерде Заккай атлы бир бай адам барды, ол салгытчыларың башлыгыды.

³ Заккай Исаның кимдигини гөрмек иследи, эмма онуң бойы гысга болансоң, мәхелледен яңа Оны гөрүп билмеди.

⁴ Шейлеликде, Оны гөрҗек болуп, өңе ылгап, бир инҗир агаҗының үстүне чыкды, себәби Иса шол ёлдан гелйәрди.

⁵ Иса ол ере геленде, ёкары середип, Оңа: «Заккай! Тиз ашак дүш. Бу гүн Мен сениң өйүңде галмалы» дийди.

⁶ Ол хем дессине ашак дүшүп, Оны шатлык билен кабул этди.

⁷ Халк муны гөрүп: «Бир гүнәкәриң өйүне мыхман болды» дийшип, хүңүрдемәге башлады.

⁸ Заккай болса еринден туруп, Реб Иса: «Эй, Агам! Инди мен байлыгымың ярысыны гарыплара берҗек. Кимиң задыны нәхак алан болсам, дөрт эссе эдип гайтарып берҗекдирин» дийди.

⁹ Иса оңа: «Бу гүн бу өй халас болды, себәби бу адам хем Ыбрайымың хакыкы неслидир.

¹⁰ Ынсан Оглы йитенлери агтармага ве халас этмәге гелендир» дийди.

Он хызматкәр тымсалы

¹¹ Бу затлары диңләп дуркалар, Иса бир тымсал билен сөзүниң үстүни етирди. Себәби Ол Иерусалимиң голайындады, халк хем Худайың Шалыгы басым гөрнер дийип ойлаярды.

¹² Иса шонуң үчин шейле дийди: «Бир бегзада шалык сүрмәге ыгтыярлык алмак үчин, бир узак юрда ёла рована боляр.

¹³ Ол хызматкәрлеринден онусыны янына чагырып, олара: „Мен гелйәнчәм, шу пулы ишледиң“ дийип, херсине бир хорҗун пул берйәр.

¹⁴ Бегзаданың халкы оны йигренйән экен. Олар: „Бу адамың бизиң үстүмизден шалык сүрмегини ислемейәрис“ дийип, онуң ызындан илчилер иберйәрлер.

¹⁵ Эмма муңа гарамаздан, ол ыгтыярлык алып, ызына доланяр. Соңра ол пул берен хызматкәрлерини янына чагырып, кимиң нәме газананыны билмек ислейәр.

¹⁶ Биринҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң он хорҗун пул газанды“ диййәр.

¹⁷ Оңа: „Берекелла, ягшы хызматкәр! Аз затда садык боланың үчин он шәхере хәким бол“ диййәр.

¹⁸ Икинҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң бәш хорҗун пул газанды“ диййәр.

¹⁹ Хоҗайыны оңа хем: „Сен хем бәш шәхере хәким бол“ диййәр.

²⁰ Онсоң үчүнҗи хызматкәри гелип: „Хоҗайын! Ине, сениң бир хорҗун пулуң, мен оны бир улы яглыга дүвүп сакладым.

²¹ Мен сенден горкдум, себәби сен гаты өздиенли адам. Сен гоймадык ериңден алярсың, экмедик ериңден орярсың“ диййәр.

²² Хоҗайыны оңа: „Эй, эрбет хызматкәр, сени өз агзыңдан чыкан сөзлер билен хөкүм эдерин! Асыл сен мениң өздиенли адамдыгымы, гоймадыгымы алянымы, экмедигими орянымы билйәрмидиң?

²³ Онда нәме үчин пулумы ишлетмәге бермедиң? Мен геленимде, оны пейдасы билен алардым“ диййәр.

²⁴ Онсоң хоҗайын ол ерде дуранлара: „Онуң элинден пулы алың-да, он хорҗунла бериң“ диййәр.

²⁵ Олар оңа: „Хоҗайын, онуң өзүнде өңем он хорҗун пул бар ахыры!“ диййәрлер.

²⁶ Ол: „Мен сизе диййәрин, кимде бар болса, оңа берлер, кимде ёк болса, онуң элиндәки хем алнар.

²⁷ Үстлеринден патышалык этмегими ислемейән душманларымы болса, шу ере гетириң-де, гөзүмиң алнында өлдүриң“ дийип җогап берйәр».

Иса Иерусалиме улы дабара билен гирйәр

²⁸ Иса булары айдып болансоң, ёлуны довам этдирип, Иерусалиме тарап уграды.

²⁹ Ол Зейтун дагының этегиндәки Бейтфаҗы билен Бейтания голайланда, ики шәгирдини ёллап, олара:

³⁰ «Өңүңиздәки оба барың. Оба гирен ериңизде даңылгы дуран бир тайхар тапарсыңыз, онуң үстүне шу вагта ченли хич ким мүнен дәлдир. Оны чөзүң-де, бәри алып гелиң.

³¹ Эгер бири сизден: „Нәме үчин оны чөзйәрсиңиз?“ дийип сораса, оңа: „Бу тайхар Реббе герек“ дийиң» дийди.

³² Ёллананлар гидип, барыны Онуң айдышы ялы тапдылар.

³³ Тайхары чөзүп дуркалар, онуң эелери: «Тайхары нәме үчин чөзйәрсиңиз?» дийип сорадылар.

³⁴ Олар хем: «Бу тайхар Реббе герек» дийдилер.

³⁵ Тайхары Исаның янына гетирип, үстүне донларыны атдылар-да, Исаны оңа мүндүрдилер.

³⁶ Ол гидип барярка, адамлар донларыны ёла дүшейәрдилер.

³⁷ Иса Зейтун дагындан ашак инйән ёла голайланда, шәгиртлериң хеммеси гөрен әхли гудратларына шатланып, батлы сеслери билен Худайы шөхратландырмага башладылар.

³⁸ Олар: «Реббиң адындан патыша алкыш болсун! Гөклерде парахатлык, иң белентликде шан-шөхрат болсун!» диййәрдилер.

³⁹ Мәхелләниң арасындан кәбир фарисейлер Иса: «Мугаллым! Шәгиртлериңиң агзыны юмдур!» дийдилер.

⁴⁰ Эмма Ол: «Сизе айдярын: олар дымса, дашлар гыгырышар» дийди.

⁴¹ Иса Иерусалиме голайланда, оны гөрүп аглады.

⁴² Ол шейле дийди: «Вах, кәшгә сен бу гүн өзүңе нәмәниң парахатлык гетирҗекдигини билседиң! Эмма бу энтек сениң гөзлериңден гизлин.

⁴³ Сениң башыңа шейле бир гүнлер гелер: душманларың даш-төверегиңе гарымлар газып, сени габарлар, хер яндан гысып-говрарлар.

⁴⁴ Олар сени вейран эдип, сениң ичиңдәки чагалары гырып ташларлар. Сенде даш үстүнде даш гоймазлар, себәби сен Худайың саңа гелен пурсадыны сайгармадың».

Иса сатыҗылары ыбадатханадан ковяр

⁴⁵ Онсоң Иса ыбадатхананың ховлусына гирип, ол ердәки сатыҗылары ковмага башлады.

⁴⁶ Иса олара: «„Мениң өйүм ыбадат өйи болар“ дийип язылгыдыр, эмма сиз муны гаракчыларың сүренине өврүпсиңиз» дийди.

⁴⁷ Ол хер гүн ыбадатхананың ховлусында сапак берйәрди. Ёлбашчы руханылар, Төврат мугаллымлары ве халкың баштутанлары болса Оны өлдүрмегиң күйүндедилер.

⁴⁸ Эмма мунуң ёлуны тапып билмейәрдилер, себәби әхли халк Оны улы үнс билен диңлейәрди.