Luka 13 - Мукаддес Китап

13‑нҗи бап Тоба эдиң

¹ Шол вагт бирнәче адам гелип, Пилатың җелилелилере эденлери барада Иса хабар бердилер. Пилат оларың кәбирини өлдүрип, оларың ганларыны кесип дуран гурбанлыкларына гошупды.

² Иса шейле җогап берди: «Шейле эҗир чекен бу җелилелилери бейлеки әхли җелилелилерден хас көп гүнәли хасаплаярсыңызмы?

³ Элбетде, ёк! Эмма тоба этмесеңиз, сизиң хеммәңиз шолар ялы хеләк боларсыңыз.

⁴ Я Силоям минарасы үстлерине йыкылып өлен он секиз адам ядыңызда дәлми? Эйсем шолар Иерусалимдәкилерден хас көп языклыдыр өйдйәңизми?

⁵ Элбетде, ёк! Эмма тоба этмесеңиз, сизиң хеммәңиз шолар ялы хеләк боларсыңыз».

⁶ Онсоң Иса олара шу тымсалы гүррүң берди: «Бир адамың багында битип отуран бир инҗир агаҗы бар экен. Ол гелип, ондан миве агтаряр, йөне хич зат тапмаяр.

⁷ Ол багбана: „Мен үч йылдан бәри гелип, бу инҗир агаҗындан миве гөзлейән, эмма бирини-де тапамок. Оны кесип ташла! Ол нәмә бидерек ер тутуп отыр?“ диййәр.

⁸ Эмма багбан оңа: „Агам, оңа бу йыл хем дегме, мен онуң төверегини газып, дөкүн берейин.

⁹ Гелҗек йыл миве берсе-хә не ягшы, бермесе-де, оны кесип ташларсың“ диййәр».

Иса били бүкүк аялы сагалдяр

¹⁰ Бир Сабат гүни Иса синагогаларың биринде халка өвредйәрди.

¹¹ Ол ерде он секиз йыл бәри ичинде хассалык рухы болан били бүкүк бир аял барды. Ол ики эпленип, асла дикелип билмейәрди.

¹² Иса оны гөренде, янына чагырып: «Начар! Сен чекйән эҗирлериңден халас болдуң» дийди.

¹³ Онсоң Иса эллерини аялың үстүнде гойды велин, ол шобада дикелип, Худайы шөхратландырмага башлады.

¹⁴ Эмма Исаның хасса аяла Сабат гүни шыпа беренине гахары гелен синагога баштутаны халка йүзленип: «Ишлемек үчин алты гүн бардыр, шыпа тапмага Сабат гүни дәл-де, башга гүнлерде гелиң» дийди.

¹⁵ Реб Иса хем оңа: «Эй, икийүзлүлер! Сизиң хайсы бириңиз Сабат гүни өкүзиңизи я эшегиңизи ахырың башындан чөзүп, сува якмага әкитмейәрсиңиз?

¹⁶ Бу аял он секиз йыллап шейтан тарапындан багланан Ыбрайымың гызыдыр. Эйсем Сабат гүни боланы үчин ол бу зынҗырдан азат эдилмели дәлми?» дийди.

¹⁷ Иса бу сөзлери айдан вагты, Оңа гаршы чыканларың хеммеси утанды. Халк болса Онуң эдйән аҗайып ишлерине бегенди.

Горчица тохумы ве хамырмая тымсалы

¹⁸ Онсоң Иса: «Худайың Шалыгы нәмә меңзейәр? Оны нәмә меңзедейин?

¹⁹ Ол бир адамың өз меллегине экен горчица тохумына меңзешдир. Ол өсүп, агаҗа өврүлйәр, гушларам онуң шахаларында хөвүртге ясанярлар» дийди.

²⁰ Иса ене-де сөз ачып: «Худайың Шалыгыны нәмә меңзедейин?

²¹ Ол хамырмая меңзейәр: аял үч керсен уна бирҗе бөлек хамырмая гошса-да, тутуш хамыр чишйәр» дийди.

Дар гапы

²² Иса Иерусалиме тарап гидип баршына, шәхерлериң, обаларың ичинден гечип, адамлара өвредйәрди.

²³ Бир адам Ондан: «Эй, Агам! Халас эдилҗеклериң саны аз болармыка?» дийип сорады. Иса олара шейле дийди:

²⁴ «Мен сизе диййәрин: дар гапыдан гирмәге чалшың, себәби көплер бу гапыдан гирмәге җан эдерлер, эмма башармазлар.

²⁵ Өй эеси туруп, гапыны гулпланда, сиз дашарда галып, гапыны какарсыңыз ве: „Ага, бизе гапыны ачай-да!“ дийип ялбарарсыңыз. Ол хем сизе: „Мен сизи танамок, ниреден гелениңизи-де билемок“ дийип җогап берер.

²⁶ Шонда сиз: „Биз сениң билен ийип-ичдик. Сен көчелеримизде бизе сапак бердиң“ диерсиңиз.

²⁷ Эмма ол ене-де: „Мен сизи танамок! Ниредендигиңизи-де билемок! Ёк болуң янымдан, эй, эрбетлер!“ дийип җогап берер.

²⁸ Ыбрайымы, Ысхагы, Якубы ве әхли пыгамберлери Худайың Шалыгында, өзүңизиң болса дашары ковланыңызы гөрен вагтыңыз, ол ерде аглама хем диш гыҗама болар.

²⁹ Гүндогардан, гүнбатардан, демиргазыкдан, гүнортадан адамлар гелип, Худайың Шалыгында сачак башында отурарлар.

³⁰ Догрудан-да, илкинҗилер болҗак соңкулар бар ве соңкулар болҗак илкинҗилер бар».

Исаның Иерусалиме хайпы гелйәр

³¹ Шол вагт кәбир фарисейлер гелип, Иса: «Бу ерден чыкып, башга ере гит. Хирод Сени өлдүрмек ислейәр» дийдилер.

³² Иса олара шейле дийди: «Гидиң-де, ол тилкә айдың, ине, Мен бу гүн ве эртир арвах-җынлары ковуп, шыпа берерин, үчүленҗи гүни ишими битирерин.

³³ Эмма шонда-да Мен бу гүн, эртир ве биригүн ёл йөремели, себәби пыгамбериң Иерусалимден дашарда өлмеги болуп билҗек зат дәлдир!

³⁴ Эй, Иерусалим! Пыгамберлери өлдүрйән, өзүне ёллананлары дашлаян Иерусалим! Товугың өз җүйҗелерини ганатларының ашагына йыгнайшы ялы, Мен хем энчеме гезек сениң чагаларыңы йыгнаҗак болдум, эмма сиз муны ислемедиңиз!

³⁵ Ине, өйүңиз хараба өврүлер. Сизе шуны айдайын: „Реббиң адындан Гелйәне алкыш болсун!“ диййәнчәңиз, Мени гайтадан гөрмерсиңиз».