Lewiler 8 - Мукаддес Китап

8‑нҗи бап Муса Харуны ве онуң огулларыны руханылыга беллейәр

¹ Реб Муса шейле дийди:

^2-3 «Харуны ве онуң огулларыны, оларың руханылык лыбасларыны, месх ягыны, гүнә гурбанлыгы үчин берилйән өкүзчәни, ики саны гочы ве петирли себеди ал-да, бүтин халкы Реббе йүз тутулян чадырың агзына үйшүр».

⁴ Муса Реббиң буйрушы ялы-да этди. Бүтин халк Реббе йүз тутулян чадырың агзына йыгнанды.

⁵ Муса халка йүзленип: «Мен Реббиң өзүме берен шу ашакдакы табшырыкларыны ерине етирмелидирин» дийди.

⁶ Шундан соң, Муса Харуны ве онуң огулларыны өңе чыкарып, олардан ювунмакларыны талап этди.

⁷ Соңра Муса Харуның эгнине узын көйнек ве дон гейдирип, онуң билини гушак билен гушады. Муса онуң донуның үстүнден эфот гейдирип, оны безелен гушак билен Харуның аркасына беркитди.

⁸ Онуң дөшүне гурсакча дакып, онуң ичине Урымы ве Туммымы салды.

⁹ Муса Харуның келлесине селле орады. Селләниң өң тарапында болса, алтын безеги – мукаддес тәҗи гойды. Муса бар зады Реббиң табшырышы ялы этди.

¹⁰ Соңра Муса месх ягы алып, оны мукаддес чадыра ве онуң ичиндәки әхли энҗамларың үстүне сепеләп, олары мукаддес этди.

¹¹ Ягдан еди сапар гурбанлык сыпасының үстүне сепеләп, ол гурбанлык сыпасыны, онуң әхли энҗамларыны, легени ве онуң сүтүнини мукаддес этди.

¹² Багыш этмек үчин, Муса Харуның башына месх ягыны гуйды.

¹³ Онсоң Муса Харуның огулларыны гетирди. Оларың эгинлерине көйнеклерини гейдирип, биллерине гушак гушап, келлелерине селле орады. Муса бар зады Реббиң өзүне табшырышы ялы этди.

¹⁴ Соңра ол гүнә гурбанлыгының өкүзчесини идип гетирди. Харун ве онуң огуллары, эллерини өкүзчәниң келлесине гойдулар.

¹⁵ Муса өкүзчәниң дамагыны чалды. Ол өкүзчәниң ганындан алып, оны гурбанлык сыпасының шахларына бармагы билен чалып, гурбанлык сыпасыны халаллады. Галан ганы болса, ол гурбанлык сыпасының дүйбүне дөкди. Шейдип, Муса гурбанлык сыпасыны халалламак үчин оны мукаддес этди.

¹⁶ Онсоң Муса гарын ичегелериң дашындакы бар яглары ве багрың йүзүндәки яг пердесини, ики бөвреги дашының ягы билен алып, олары гурбанлык сыпасында якды.

¹⁷ Эмма өкүзчәниң өзүни, дерисини, этини ве ичгошуны Реббиң өзүне табшырышы ялы, Муса дүшелгәниң дашына чыкардып якдырды.

¹⁸ Соңра ол якма гурбанлыгы үчин берилйән гочы гетирди. Харун ве онуң огуллары эллерини гочуң келлесине гойдулар.

¹⁹ Гочуң дамагы чалынды. Муса онуң ганындан алып, гурбанлык сыпасының чар тарапына серпди.

²⁰ Ол гочы бөлекледи, келлесини ве ичягыны, онуң галан бөлеклери билен биле ода якды.

²¹ Гочуң гарын-ичегелери ве аяклары ювландан соң, Муса гочы бүтинлигине гурбанлык сыпасында якды. Бу Реббе яраян якымлы ыс чыкармак үчин берилйән якма гурбанлыгыды, ягны Реббиң Муса табшырышы ялы, Реббе от үсти билен берлен гурбанлыкды.

²² Соңра ол хөдүр эдилен икинҗи гочы, беллеме гочуны гетирди. Харун ве онуң огуллары эллерини гочуң келлесине гойдулар.

²³ Муса гочуң дамагыны чалып, онуң ганындан алды. Харуның саг гулагының юмшак этли ерине, саг элиниң ве саг аягының башам бармагына ган чалды.

²⁴ Онсоң Харуның огулларыны өңе чыкардылар. Муса оларыңам саг гулакларының юмшак этли ерине, саг эллериниң ве саг аякларының башам бармакларына ган чалды. Галан ганы болса ол гурбанлык сыпасының чар тарапына серпди.

²⁵ Соңра Муса гочуң ягларыны – гуйрук ягыны, гарын-ичегелериң дашындакы бар яглары, багрың йүзүндәки яг пердесини, ики бөвреги дашының ягы билен ве саг буды алды.

²⁶ Муса Реббиң хузурындакы петирли себетден бир петири, зейтун ягына югрулан хамырмаясыз күлчәни, бир челпеги алып, олары ягың ве гочуң саг будуның үстүнде гойды.

²⁷ Бу затларың хеммесини Муса Харун билен онуң огулларының элиниң аясында гоюп, Реббе гөтерме садакасы хөкмүнде ёкары галдырды.

²⁸ Соңра Муса бу затлары оларың эллеринден алып, олары гурбанлык сыпасында, якма гурбанлыгы билен билеликде якды. Бу Реббе от үсти билен берлен якымлы ыслы беллеме садакасыды.

²⁹ Онсоң Муса дөши алып, оны Реббе гөтерме садакасы хөкмүнде ёкары галдырды. Бу беллеме гочундан Мусаның пайыды. Муса бар зады Реббиң табшырышы ялы этди.

³⁰ Муса месх ягындан ве гурбанлык сыпасының үстүндәки гандан алып, Харуның үстүне ве эшиклерине, онуң огулларының үстүне ве эшиклерине сепеледи. Шейдип, Харуны ве онуң эшиклерини, онуң огулларыны ве оларың эшиклерини багыш этди.

³¹ Онсоң Муса Харуна ве онуң огулларына шейле дийди: «Эти Реббе йүз тутулян чадырың агзында бишириң-де, оны шол ерде беллеме садакалары үчин ниетленен себетдәки чөрек билен ийиң. Худай маңа: „Муны Харун ве онуң огуллары ийсин“ дийди.

³² Этден ве чөрекден артаныны болса якың.

³³ Беллеме дабарасы тамамланянча, сиз еди гүнләп, Реббе йүз тутулян чадырың агзындан дашлашмаң. Чүнки белленме дабарасы еди гүн довам этмелидир.

³⁴ Бу гүнки ерине етирилен хер бир иш Реббиң табшырыгы боюнча, сизиң гүнәлериңизден сапланмагыңыз үчин эдилди.

³⁵ Сиз еди гиҗе-гүндизиң довамында Реббе йүз тутулян чадырың агзында болуп, Реббиң буйругыны берҗай эдиң, ёгсам өлерсиңиз. Маңа Реббиң буйругы шейледир».

³⁶ Харун ве онуң огуллары Реббиң Муса аркалы берен әхли табшырыкларыны берҗай этдилер.