Lewiler 10 - Мукаддес Китап

10-нҗы бап Надабың ве Абыхувың эден гүнәси

¹ Бир гүн Харуның огуллары Надап билен Абыху күл атарларыны алып, оңа көз салдылар ве онуң үстүне якымлы ыслы түтетгини гоюп, оны Реббиң хузурына элтдилер. Эмма бу от мукаддес дәлди, чүнки Реб оны олара хөдүрләң дийип табшырык бермәнди.

² Реббиң хузурындан дуйдансыз от гелип, Харуның огулларыны якып күл этди ве олар Реббиң хузурында шол бада җан бердилер.

³ Онсоң Муса Харуна: «Ине, бу Реббиң: „Хызматымы эдйән руханылар Мениң мукаддеслигиме хормат гоймалыдырлар. Бүтин халк Мени шөхратламалыдыр“ диени шудур» дийди. Харун сесини чыкармады.

⁴ Муса Харуның дайысы Узыелиң огуллары Мишайыл билен Элсапаны чагырып, олара: «Өңе чыкың-да, гарындашларыңызы мукаддес отагың өңүнден айрып, дүшелгәниң дашына чыкарың» дийди.

⁵ Олар өңе чыкып, Мусаның айдышы ялы, олары көйнеклеринден тутуп, дүшелгәниң дашына чыкардылар.

⁶ Соңра Муса Харуна ве онуң огуллары Элгазар билен Ытамара шейле дийди: «Сачларыңыз даралмадык болмасын, яс баглап, якаңызы йыртмаң. Эгер сиз шуларың бирини этсеңиз, өлерсиңиз ве Реббиң газабы бүтин халкың башындан инер. Эмма сизиң гарындашларыңыз ве бүтин ысрайыл халкы Реббиң от үсти билен ёк эденлери үчин яс тутуп билерлер.

⁷ Сиз велин Реббе йүз тутулян чадырың агзындан айрылып, дашары чыкмаң, ёгсам өлерсиңиз, чүнки депәңизе Реббиң месх ягы сүртүлендир». Олар Мусаның буйрушы ялы этдилер.

⁸ Реб Харуна шейле дийди:

⁹ «Өзүңем, огулларыңам Реббе йүз тутулян чадыра чакыр я-да шерап ичип гирмәң, ёгсам өлерсиңиз. Бу сизиң несиллериңиз үчин хем эбедилик дүзгүн болсун.

¹⁰ Сиз мукаддес зат билен йөнекей зады, халал билен харамы бири-биринден тапавутландырмалысыңыз.

¹¹ Мениң Муса аркалы сизе берен парзларымы ысрайыл халкына өвретмелисиңиз».

¹² Муса Харуна ве онуң галан огуллары Элгазар билен Ытамара шейле дийди: «Реббе от үсти билен берлен садакалардан артан галла садакасыны алың. Ондан петир биширип, оны гурбанлык сыпасының янында ийиң, чүнки ол өрән мукаддес садакадыр.

¹³ Сиз оны мукаддес ерде иймелисиңиз. Бу Реббе от үсти билен берилйән гурбанлыклар сениң ве огулларыңың пайыдыр. Чүнки Реб маңа шейле буюрды.

¹⁴ Эмма Реббе гөтерме садака хөкмүнде берлен дөш билен үвреме садака хөкмүнде буды сен өз огулларың ве гызларың билен биле ислендик халал ерде ийип билерсиң. Чүнки булар ысрайыл халкының саламатлык гурбанлыкларындан саңа ве сениң чагаларыңа берлен пайдыр.

¹⁵ Үвреме садакасы хөкмүнде буды ве Реббе ёкары галдырылан гөтерме садакасы хөкмүнде дөши олар Реббе от үсти билен берилйән яг гурбанлыгы билен бирликде гетирсинлер. Булар Реббиң табшырышы ялы, саңа ве сениң огулларыңа эбедилик берлен пай болсун».

¹⁶ Онсоң Муса гүнә гурбанлыгының эркеҗини сорады, гөрсе, ол эййәм якылан экен. Муңа Мусаның гаты гахары гелип, ол Харуның аман галан огуллары Элгазар билен Ытамара шейле дийди:

¹⁷ «Нәме үчин сиз гүнә гурбанлыгыны мукаддес өйүң янында иймедиңиз? Ол өрән мукаддес гурбанлыкдыр, оны сизе Реб Өз хузурында халкы гүнәлеринден сапламагыңыз үчин берди ахырын.

¹⁸ Гурбанлык малының ганы мукаддес отага гетирилмәндир. Мениң табшырыгыма гөрә, сиз бу гурбанлыгы хөкман мукаддес өйүң янында иймелидиңиз».

¹⁹ Харун Муса йүзленип шейле дийди: «Ине, мениң огулларым бу гүн Реббиң хузурында гүнә хем-де якма гурбанлыкларыны берди. Мениң башымдан болса бетбагтчылык инди, муңа гарамаздан, бу гүн мен гүнә гурбанлыгындан иен болсам, бу Реббе ярармыды?»

²⁰ Муны эшиден Муса онуң билен разылашды.