Işaýa 57 - Мукаддес Китап

57‑нҗи бап

¹ Догры адамлар өлүп гидйәрлер, хич ким муңа үнс бермейәр. Таква адамлар ёгалярлар, муңа хич ким дүшүнмейәр, догрулар бетбагтчылыкдан гутарыляр.

² Олар рахатлыга говушярлар; догрулыкда гезйәнлер өз ерлеринде дынч алярлар.

³ Эмма сиз, эй, җадыгөйиң чагалары, зынагәриң, кемчиниң зүрятлары, голайрак гелиң!

⁴ Кимиң үстүнден гүлйәрсиңиз? Киме гаршы агыз ачып, дилиңизи чыкарярсыңыз? Сиз языклы чагалар дәлмисиңиз? Яланчы несиллер дәлмисиңиз?

⁵ Дуб агачларының арасында, гүр япраклы агаҗың астында бутлар билен зына гызышып, дерелерде, гаяларың көвеклеринде чагаларыңызы гурбан эдйән сиз дәлми эйсем?

⁶ Деряның йылчыр дашларының арасындадыр пайыңыз, несибәңиз шолардыр сизиң; олара садака хөкмүнде шерап гуйярсыңыз, галла садакасыны хөдүрлейәрсиңиз, булардан соң сизи җезасыз галдырарынмы?

⁷ Бейик, улы дагың үстүнде ерлешдирдиңиз дүшегиңизи, гурбанлык хөдүр этмәге чыкдыңыз ол ере.

⁸ Гапыларыңызың, сөелериңизиң арка тарапында бутпаразчылыклы хейкеллер гойдуңыз. Мени терк эдип, ялаңачланып, дүшегиңизе гечдиңиз. Оны гиңелтдиңиз; әхт эдишдиңиз олар билен, оларың дүшегини сөйдүңиз, оларың ялаңач беденине серетдиңиз.

⁹ Хошбой ыслы яг билен Молек худайың янына гитдиңиз, атырларыңызы көпелтдиңиз; узак ерлере ёлладыңыз илчилериңизи, хатда өлүлер дүнйәсине индердиңиз.

¹⁰ Узак ёллар сизи ядатды, эмма: «Бу бидерек» диймедиңиз сиз. Гүйҗүңизи гайтадан дикелдип, тапдан дүшмедиңиз.

¹¹ Мени алдап, ятламазыңыз ялы, йүрегиңизде Маңа ер бермезиңиз ялы, кимден эймендиңиз, кимден горкдуңыз? Узак вагтлап дымандыгым себәпли Менден горкмаярсыңызмы сиз?

¹² Догрулыгыңызы, ишлериңизи аян эдерин, непи дегмез буларың сизе.

¹³ Перят эдениңизде, топлан бутларыңыз сизи халас этсин, олары ел сүпүрип әкидер, шемал учурып әкидер олары. Йөне Мени пена тутунян юрды мүлк эдинер, Мениң мукаддес дагымы мирас алар.

Песгөвүнлилере теселли

¹⁴ Ол диер: «Топрагы текизләп, ёл тайынлаң, халкымың ёлундакы пәсгелчиликлери айрың».

¹⁵ Бейик хем белент Болан, эбеди Яшаян, ады Мукаддес Болан шейле диййәр: «Мен бейик, мукаддес ерде яшаярын, песгөвүнлилериң рухуны җанландырмак үчин, эзиленлериң йүреклерини җанландырмак үчин, эзиленлер ве кичигөвүнлилер билен биледирин.

¹⁶ Мен хемише айыплап, элмыдама гахарланмарын; ёгсам ярадан ынсанымың рухы, җаны тапдан дүшер.

¹⁷ Нәхак газанч этмишлери үчин гахарланып, олары җезаландырдым, гахарландым, йүз өвүрдим; эмма олар өз ислән ёлларындан гитдилер.

¹⁸ Оларың ёлларыны гөрдүм, йөне шонда-да олара шыпа берерин, олара ве яс тутянлара ёл гөркезип, теселли берерин.

¹⁹ Диллеринде өвгини Мен яратдым, узакдакылара-да, якындакылара-да рахатлык, улы рахатлык берерин, олара шыпа берерин».

²⁰ «Эмма пислер толкун атян деңиз ялыдыр, олар асуда болуп билмейәрлер, толкунлары лай ве хапа чыкаряр.

²¹ Пислер үчин рахатлык ёкдур» диййәр Худайым Реб.